از 90 نفری که در کادر هستند 70 نفر در حال فیلمبرداری از تشیع جنازه هستند.
البته در اکثر گزارشات تصویری خبرگزاری ها، جماعتی دوربین به دست در این تشیع جنازه شرکت کردند.
اینکه مرتضی پاشایی خواننده محبوب و با اخلاق کشورمان به رحمت خدا رفتند برای همه تاسف آمیز است و اینکه به گفته پدرش او به نماز اول وقت و ائمه و نظام مقدس جمهوری اسلامی ارادت خاصی داشت بر همگان مشهود است.
اما رفتار برخی افرادی که به بهانه این مراسم دست میزنند پایکوبی میکنند و یا اینکه تنها به دنبال جمع آوری فیلم برای به اشتراک گذاشتن در صفحات اجتماعیشان هستند بسی جای تعجب است.
متاسفانه تب روشنفکرمآبی یقه بسیاری از جوانان ما را گرفته است تا جایی که حتی مرگ هم سن سالانمان هم گاهی ما را از خواب غفلت بیدار نمیکند.شاید اکثر کسانی که دارند فیلم میگیرند به جای اینکه به فکر مرگ باشند به این فکر میکنند که این فیلم را به فلان دوستانم نشان میدهم تا بگویم من هم در این مراسم شرکت کردم و کلی کلاس میگذارم.
ای کاش همه ما وقتی خبر مرگ کسی را میشنویم در ابتدا تلنگری به خود زنیم و بدانیم که با هر پست و مقام و در هر جایگاهی که باشیم باید روزی از دنیا برویم و تنها چیزی که برایمان میماند اعمال و رفتار ما است و الا روشن کردن شمع و خواندن دسته جمعی شعر های مرتضی پاشایی نه روح آن مرحوم را خوشحال میکند و نه مشکلی از ما را برطرف میکند.
شاید صدای مرتضی پاشایی در تشیع جنازه اش این باشد که بلند فریاد میزند.
ای مردم گناه نکنید این دنیا ارزشش را ندارد...
وَ اَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ، وَ اَنَّ ناکِرًا وَ نَکیرًا حَقٌّ، وَ اَشْهَدُ اَنَّ النَّشْرَ حَقٌّ، وَ الْبَعْثَ حَقٌّ، وَ اَنَّ الصِّراطَ حَقٌّ، وَ الْمِرْصادَ حَقٌّ، وَ الْمیزانَ حَقٌّ، وَ الْحَشْرَ حَقٌّ، وَ الْحِسابَ حَقٌّ،وَ الْجَنَّةَ وَ النّارَ حَقٌّ، وَ الْوَعْدَ وَ الْوَعیدَ بِهِما حَقٌّ
خط خطی های یک مبتدی
وزر خود را گردن دیگران نیندازیم
در قران بارها به این کلمه اشاره و از آن تعابیر مختلفی در روایات ائمه (ع) نیز ذکر شده است.
«مَّنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا یَهْتَدی لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَمَا کُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً(اسراء.آیه 15)
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى سوره : النجم آیه 38»
آنچه مشترک بین تمامی معناهاست سنگینی است و لذا وزیر هم گفته شده چون کار سنگینی است.نگذاشتن سنگینی کار خود بر دوش دیگران مطلبی است که تصریح این آیات مبارک است.آنچه به تناسب این ایام که متعلق به سرور و سالار شهیدان است باید مورد نظر باشد و به اصطلاح خروجی عزاداری همه مسلمانان باشد چهار مطلب ذیل است:
1- عده ای در این ایام تلاش می کنند با زیر سوال بردن نوع عزاداری البته در مخارج مربوط به آن ،مشکلات عدیده اقتصادی موجود در جامعه را بصورت افراطی مطرح و از بیهوده بودن مخارج عزاداری سخن برانند.این بزرگواران سعی دارند با آمار و عددهایی که حتی برخی از آنها مورد خدشه است بحث خود را مستند ارائه کنند.نکته ای که از آن غافل اند این است که مشکلات اقتصادی مورد قبول همگان است و دلیل آن باید در جای خود بررسی و ریشه یابی گردد و چنانچه بتوان در زمان های خاص مثل محرم نیز به آن پرداخت مضایقه نشده و انجام شود.نگاه تک بعدی به عزاداری ها ناخواسته ما را به نتایج مورد نظر این دوستان می رساند و لازم است از تمام زاوایای موجود به این امر مهم نگریسته شود.
2-دین دار شدن فصلی(در زمانهای خاص مثل محرم و ماه مبارک رمضان): یکی دیگر پرداختن به ظواهر دین در بخشی از فصول سال مانند محرم و رمضان یا در اماکن خاص است. بعضی از افراد که ایمان ضعیفی دارند فقط در ماه مبارک رمضان رفتارشان رنگ و بوی دین می گیرد، یا در ماه محرم از برخی عادات خود دست برمی دارند ولی بعد از ان دیگر در زندگی شان از دعا، نیایش، عبادت های سحرگاهی، خوش خلقی ها و خوش برخوردی ها خبری نیست.
در حالی که باورها و ارزش های دینی، قابل تفکیک زمانی و مکانی نمی باشند؛ به عنوان مثال فقط ماه رمضان ماه عبادت و دین داری نیست و یا فقط محافل و مکان های مذهبی، همچون هیات ها، مکانی برای مباحث مذهبی و اعتقادی نیست. فرد دیندار در هر زمان و مکانی که باشد، باید خود را ملزم به رعایت دستورها و رهنمودهای دینی نماید؛ برخی در شب های محرم با تمام وجود برای امام حسین (ع)عزاداری می کنند و از دل و جان برای آن حضرت می گریند و بر سر و سینه می زنند اما نماز صبح شان قضا می شود و یا با زبانی که «حسین حسین» گفته اند، برسر پدر و مادر خود فریاد می زنند واحترامی برای انان قائل نیستند و یا در بیرون از هیئات عزاداری به گونه ای رفتار می کنند که گویی چیزی به نام دین و اعتقادات برای شان بیگانه است.بعضی ها به جهت شدت عزاداری صدایشان گرفته و چشمانشان از گریه خیس شده، اما شب ها در اینترنت به دنبال مطالب و تصاویر غیر اخلاقی هستند.
عده ای میلیونها تومان برای عزاداری سید الشهداء علیه السلام هزینه می کنند در حالی که هنوز حقوق واجبی همچون خمس و زکات را که خداوند در ثروت شان قرار داده پرداخت نکرده اند و یا به گناه بزرگ رباخواری و رشوه خواری آلوده اند!
یکی از مهم ترین اهداف عزاداری و ذکر مصیبت و سوگواری بر مصیبت امام حسین علیه السلام ارتباط عملی با سیره و سنت آن حضرت است. با نگاهی به ایات قران و احادیث معصومین علیهم السلام می توان دریافت که اظهار مسلمانی کردن کافی نیست، بلکه ایمان با تمام ابعادش باید در شخص مومن اشکار شود. قران در این باره می فرماید: « قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَ لَمَّا یَدْخُلِ الْإیمانُ فی قُلُوبِکُمْ وَ إِنْ تُطیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لا یَلِتْکُمْ مِنْ أَعْمالِکُمْ شَیْئاً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ» (حجرات 14) اعراب گفتند ما ایمان آوردیم بگو ایمان نیاورده اید اما بگویید اسلام آورده ایم زیرا هنوز ایمان وارد قلب های شما نشده است.
3- نان به نرخ روز خوردن
یکی از نشانه های دینداری فصلی، نان به نرخ روز خوردن و بنده زمانه بودن است. چنین کسانی افراد بی هویتی هستند که دارای ویژگی های ناپایدار و شخصیت بی ثبات اند و منافع شخصی، برای آنان از همه چیز مهم تر است؛ افراد بوقلمون صفتی که مثل خمیربازی، هرلحظه به شکلی در می آیند. افرادی که متفاوت می اندیشند و مختلف عمل می کنند و نان خود را به نرخ روز می خورند.
در طول تاریخ همواره این افراد وجود داشته اند به ویژه در میان خیل کوفیان افرادی بودند که به اقتضای منافع خویش تغییر چهره می دادند. اگر سودشان در حمایت از علی علیه السلام و اهل بیت بود به ایشان گرایش می یافتند و اگر نفعی در یاری ستمکارانی چون معاویه می دیدند دل در گرو مطامع آنان می نهادند و به آسانی تغییر موضع می دادند.
4- دینداری و دنیاخواهی
بعضی از مردم دین را تا جایی می خواهند که به منافع مادی آنها آسیبی وارد نشود. قرآن در این باره می فرماید:« وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَی? حَرْفٍ ? فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ? وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَی? وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةَ ? ذَ?لِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ (حج 11) از میان مردم کسی است که خدا را تنها با زبان می پرستد ایمان او در نزدیکی مرز کفر قرار دارد و با حادثه ای کوچک می لغزد. پس اگر خیری به او رسد به آن اطمینان یابد و اگر مصیبت و آزمایشی به او برسد دگرگون شود و به سوی کفر رود. چنین کسی در دنیا و آخرت زیانکار است.
امام حسین علیه السلام در اشاره روان شناختی به دیندارن دنیا طلب آینده ایشان را در مواجهه با سختی ها به فروگذاشتن امر دین معرفی کرده و فرموده است:« اِنَّ النّاسَ عَبیدُ الدُّنْیا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلی اَلْسِنَتِهِمْ یَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّیّانونَ؛ به راستی که مردم بنده دنیا هستند و دین لقلقه زبان آنهاست، تا جایی که دین وسیله زندگی آنهاست، دین دارند و چون در معرض امتحان قرار گیرند، دینداران کم می شوند. (تحف العقول، ص 24)
دو راهی دین و دنیا سنگ محک دینداری افراد است. اگر بخواهیم بفهمیم واقعا دیندار هستیم یا نه باید سر دو راهی دین و دنیا قرار بگیریم. مردم کوفه در آن هنگام که حکومت مرکزی شام را به علت مرگ معاویه و جوانی یزید دچار ضعف می دیدند بر دعوت از امام حسین علیه السلام و تشکیل حکومت در کوفه تاکید ورزیدند، زیرا احتمال پیروزی و تشکیل حکومت را قوی می دانستند. حتی پس از ورود عبیدالله به کوفه باز هم امید پیروزی را از دست ندادند و از این رو تعداد بسیاری به همراه مسلم در محاصره قصر عبیدالله شرکت کردند. اما این مردم هنگامی که احساس خطر کردند به سرعت از نهضت کناره گرفتند و مسلم و هانی را به دست عبیدالله سپردند.
به عنوان نمونه بخشی از سخنان یک فردی برایتان عینا درج می شود که ربط برخی مشکلات بصورت افراطی به مسایل دینی ربط داده شده است:
«زمانی که "شعار" یکه تاز باشد و "شعور" بی نقش ؛
زمانی که "داد" عرصه را بر"دید" تنگ کرده باشد ؛
زمانی که هم? برداشت ها رو بنائی و سطحی شود ؛
زمانی که "جو-گرفتگی" آنچنان ریشه دواند که شخص هر چه را که از بیرون تحمیل شود ، کور کورانه تقلید کند ، بی آنکه در پذیرش و یا بکار بستن آن ، ارده ای به خرج داده باشد و........؛
چنین است که جنین فردی هر بامدادان حتی اگر آنچنان نمازی را اقام? کند که گیرائی و معنویتش هر شنونده و بیننده ای را منقلب و دگرگون سازد ، در پایان نماز و ترنم ذکر با تسبیح و بوسه زدن برمهرو تاکردن و بستن سجاده و نهادن آن در گنجه ، دین و اعتقاد را نیز در فضای گنجه محبوس کرده و با بیرون آمدن از خانه ، بدرفتاری و حتی حق-کشی و ستم کردن به دیگران را همچون هم? روز های گذشته در پیش می گیرد تا ظهر شود و باز هم پس از اقام? نمازی آنچنانی ، باز هم روز از نو ، روزی از نو ؛
آنگاه که فلسف? دینداری و خداشناسی ، رشدی نیافته و ره به بیراهه برده باشد ، عبادت و ایمان نیز نه سر و کاری را با حق و حقیقت و انسانیت ، خواهد بود و نه از بازدارندگی دیگر-آزاری و ظلم و ستم به دیگران و..........نشان و اثری»
*السلام علیک یا اباعبد الحسین*
پایگاه اینترنتی کانون رسانه های مجازی برزک در نظر دارد مسابقه ی فراخوان عکس محرم در برزک را با هدف معرفی سنت عزاداری مردم شهر برزک در ماه محرم، در فضای مجازی و برگزاری نمایشگاه عکس در برزک ،برگزار نماید.از همه ی علاقمندان دعوت می شود با تلفن همراه خود از مراسم پرشور محرم در برزک عکس تهیه نمایند و برای ما ارسال نمایند تا با نام خودشان در نمایشگاه عرضه شود.در پایان محرم نیز به سه عکس برگزیده جوایز نفیسی اهدا خواهد شد.
نکند این روزهایم مثل بقیه ماه های سال برود!
نکند روزم ، ساعتها، دقیقه و ثانیه های این روزها برایم عادی باشد!
نکند در کذر از این روزها هیچ اتفاق جدیدی در من ایجاد نشود!
عجیب است باکی او تباکی
نکند اگر برای حسین گریه نمیکنم ،حالت حزن و اندوه هم برایم نباشد
عجب جاذبه و دافعه ای در یامش متبلور است.تعارف بردار نیست حق و باطل است دیگر.حد وسط ندارد.دیر کنی جا می مانی.تاریخ را بخوان چند نوع اتفاق افتاده نه برای گذر زمان که برای من و توست.
عده ای که اصلا نیستند.عده ای هستند ولی نیستند.عده ای خود امام دنبالشان می رود و نمی آیند!!عده ای استخاره و استشاره دارند! عده ای هم با امام زمان خود هستند عاشقانه.تصمیم به هنگام است و لحظه ای درنگ تو را از قافله وامیگذارد.
تصمیم سخت است،مگر شوخی است عمری تلاش کردی و الان وقت ثمرش است بگذاری و بروی؟عمری ازت گذشته و اسم و رسمت همه جاست حالا به راحتی کنار بزنی؟هرچه نزدیک تر بوده ای الان تصمیم هم سخت و سخت تر خواهد بود.می شد امام زمانت هم مثل همان دنیاطلبان در سیاست عمل کند تا تو بیدار شوی؟اما هرگز،همین که امام زمانت است باید برای تو بس باشد و دنبال دلیل و توجیه نگردی.
نکند از امامم جلو افتاده ام؟نکند فرسنگ ها عقب تر می روم تا تشعشعات مرا نگیرد و در دل خود را راضی کرده ام که از من مسلمان تر؟ملازم امام شوم تا ببینم امام چه می کشد.
نکند کارم سخت شده؟نکند افکار شیطانی مرا رها نمی کند؟او می گوید نگاه کن ثمره این همه عزاداری چیست؟کجاست؟چرا درست نمی شویم؟جامعه درست نمی شود؟و هزاران.....به خودت فکر کردی که اشکال از کجاست یا قرار است با امامی مواجه باشی که حضور ندارد؟گذراندن عمر با امامی که فیزیکی نیست خیلی برایمان راحت شده است و هرگز هم نمی توانیم خود را با نایبانش وفق دهیم چرا که سخت خواهد شد.اینطور نمی شود که البته اگر شود همین است که الان هستیم با هزاران مشکل و...
یا حسین(ع)
پیراهن عزای تو "جوشن کبیر" ماست
ذکر سلام بر تو" دعای مجیر" ماست
پیراهنی که پرچم سیّار کربلاست
بر شانه بلند ، ولی سر بزیر ماست
ما را دراین لباس بهشتی کفن کنید
زیرا پر از شمیم خوش و دلپذیر ماست
ما از غبار روضه ، شفاها گرفته ایم
فردا هم ، این لباس عزا، دستگیر ماست
هرکس بر این لباس عزا طعنه می زند
فردا برای یک نخ آن هم ،اسیر ماست
روضه شروع شد؛ روضه ی جانسوز پیرهن
آن پیرهن که سایه عرش حریر ماست
جانم فدای پیرهن مثله مثله اش
آن کشته فتاده به هامون امیر ماست
رحمان نوازنی
در آستانه ماه محرم الحرام ماهی که آزادگان جهان خود را مدیون اتفاقات این ماه می دانند و به راستی که حریت و ازادگی در منش حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را هرگز نخواهند توانست در محاق فراموشی ببرند و چه انسان های شیرپاک خورده ای در سراسر عالم که این درس بزرگ را سینه به سینه منتقل خواهند کرد.
این روزها بحث اسیدپاشی به زنان در شهر اصفهان به دستاویزی برای سرخوردگان سیاسی و دینی تبدیل شده و خواسته اند از آبشخور این مبحث برای خود کوله باری فراهم و سوار بر موج مصنوعی آن برای دنیای خود متاعی درست کنند.
در دهه اول انقلاب اسلامی ناخواسته یا براثر عملکرد نادرست برخی مباحثی در زمینه امر به معروف و نهی از منکر بوجود آمد و امروز عده ای هنوز بر آن باور ناصحیح می خواهند عملکردی را به نیروهای مومن و انقلابی نسبت دهند که در قاموس هیچ آزادمردی یافت نمی شود.
خون دل خوردن مردان مرد در بحث حجاب امری است که همه دغدغه داران بر آن صحه میگذارند اما از باب مثال«کافر همه را به کیش خود پندارد»عده ای توجیه وسیله را برای رسیدن به اهداف شوم خود را نابخردانه وارد این مقوله نموده اند.
یکی از اهداف اصلی انقلاب را می توان ممزوج کردن اخلاق با سیاست دانست که متاسفانه در طول این سالها عده ای با تاسی از غرب و مرعوب شدن در مقابل آنها قصد دارند به همان شیوه وارد حکومت شوند و این امری است که متاسفانه در برخی از مسائل موفق بوده و توانسته اند اهداف کثیف خود را دنبال و پیاده کنند.
امروز باید از آنان پرسید چه شده است که حاضر به معامله احکام الهی با مطامع دنیایی خود شده اید؟آیا می دانید با این نوع عملکردتان مردم را نسبت به ضروریات دین بدبین نموده و ضرر و خسران الهی را در پی خواهید داشت؟اگر به زعم شما هدف وسیله را توجیه کرده و برای رسیدن به دنیای دنی حاضر به هرکاری هستید این راباید خوب بدانید هیچ فرد آزاده ای به خود اجازه نخواهد داد برای نجات جامعه از گناه بی حجابی دست به چنین اقداماتی بزند و انشاله به یاری مردم مومن خواهید فهمید سرانجام همین کارها و شیوه ها نیز از پس افکار شیطانی شما بلند شده است.
نکته ای که نباید مغفول بماند منفعل نشدن ماست.نباید با وجود چنین کارهایی دست از وظیفه شرعی و الهی خود برداریم.امروز فقط با عمل است که خواهیم توانست آمران به معروف و ناهیان از منکر باشیم.روشن کردن اذهان دیگران و حرکت اجتماعی را باید تقویت کرد تا از لوث بدحجابی نجات یابیم.
حرکت نیز از خود شروع می شود نه اینکه فقط به دیگران تذکر بدهیم از داخل خانه ها و محل کار و ...
بیش از هرچیز دلمان به مظلومیت این فریضه الهی باید بسوزد و یادمان نرود چه انسان های پاکی جان خود را مخلصانه تقدیم به این فریضه الهی نمودند آنهم نه در سالهای دور که در همین روزهای نزدیک گذشته.
به آن هایی که فقط برای رسیدن به دنیا از خود بیخود شده اند عرض کنیم که دست از دامان دین برای اهدافتان بردارید و آن را به خود واگذارید.امروز ذکاوت بروبچه های مومن و حزب الهی باید هرگونه نقطه ضعف را از بی خردان بگیرد و نکند خدایی ناکرده آب به آسیاب آنها بریزیم.امروز برائت جستن از این اعمال وظیفه اولیه ماست ضمن این که وظیه را فراموش نکنیم و امر به معروف را در جامعه زنده نگهداریم.انشاله
به نقل مشهور مورخین، در روز بیست و چهارم ماه ذی الحجة الحرام سال دهم هجری یکی از مهم ترین رویدادهای تاریخ صدر اسلام شکل گرفت و سند دیگری بر حقانیت دین مبین اسلام از یک سو و فضیلت و برتری اهل بیتپیامبر رحمت(صلی الله علیه و آله) از سوی دیگر، به ثبت رسید تا از آن پس همگان این روز را با نام مباهله به خاطر بسپارند. ادامه مطلب...
کار من نیست که بنشینم املات کنم
شان تو نیست که در دفترم انشات کنم
عین توحید همین است که قبل از توبه
باید اول برسم با تو مناجات کنم
سالی یک بار من عاشق نشوم می میرم
سالی یک بار اجازه بده لیلات کنم
همه جا رفتم و دیدم که تو هستی همه جا
تو کجا نیستی ای ماه که پیدات کنم؟
پدر خاکی و ما بچه ی خاکی توایم
حق بده پس همه را خاک کف پات کنم
از تو ای پیر طریقت که سر راه منی
آن قدر معجزه دیدم که مسیحات کنم
از خدا خواسته ام هر چه که دارم بدهم
جای آن چشم بگیرم که تماشات کنم
تو همانی که خدا گفت: تو ربُّ الارضی
سجده بر اَشهد ان لایی الّات کنم
مثل ما ماه پیمبر به خودت ماه بگو
اشهد انّ علیّاً ولی الله بگو
آینه هستم و آماده ی ایوان شدنم
آتشی هستم و لبریز گلستان شدنم
چند وقتی ست به ایوان نجف سر نزدم
بی سبب نیست به جان تو پریشان شدنم
سفره ی نان جویی پهن کن ای شاه عرب !
بیشتر از همه آماده ی مهمان شدنم
آن که از کفر در آورد مرا مِهر تو بود
همه اش زیر سر توست مسلمان شدنم
از چه امروز نیفتم به قدومت، وقتی...
ختم شد سجده ی دیروز به انسان شدنم
روی خورشید تو خورشید پرستم کرده
با تجلّی تو در معرض سلمان شدنم
ده ذی الحجه ی من هجده ذالحجه ی توست
هشت روز است که آماده قربان شدنم
جان به هر حال قرار است که قربان بشود
پس چه خوب است که قربانی جانان بشود
شان تو بود اگر این همه بالا رفتی
حق تو بود که بالاتر از این جا رفتی
شانه ی سبز نبی باطنش عرش الله است
تو از این حیث روی عرش معلّا رفتی
انبیا نیز نرفتند چنین معراجی
انبیا نیز نرفتند تو اما رفتی
به یقین دست خدا دست پیمبر هم هست
پس تو با دست خودت این همه بالا رفتی
باید این راه به دست دگری حفظ شود
علت این بود که تا خیمه ی زهرا رفتی
تو ولی هستی و منجیِ ولایت، زهراست
تو هدایت گری و روح هدایت زهراست
آی مردم به خدا نیست کسی برتر از این
ازلی طینتِ اول تر و آخرتر از این
تا به حالا که ندیدند و بعد از این هم...
اسد الله ترین حضرت حیدرتر از این
هیچ کس نیست گه عقد اخوت خواندن
بهر پیغمبر اسلام برادرتر از این
رفت از شانه ی معراج نبی بالاتر
به خدا هیچ کجا نیست کسی سرتر از این
آن دو تا "ذات" در این مرحله یک "ذات" شدند
این پیمبرتر از آن، آن پیمبرتر از این
دستِ گرم پدر فاطمه در دست علی ست
بعد از این، بارِ نبوت همه در دست علی ست
علی اکبر لطیفیان
کدام عید
عید غدیر خم، عید بزرگ خداوند است نه عید مسلمانان، چون عید فطر و عید قربان، عید مسلمانان است چنانچه در دعای این دو عید می خوانیم « الذی جعلته للمسلمین عیدا » اما غدیر عید خداوند است به دلیل این که آخرین دین او و کامل ترین دین او در این روز تکامل یافت. این عید بزرگ در ذهن برخی از اقشار تبدیل شده است به « عید سیدها ادامه مطلب...
دعای عرفه سراسر عرفان، عشق، شعف و اظهار تذلل در پیشگاه خداوند است. بسیاری از فرازهای دعای عرفهی امام حسین(علیهالسلام ) مربوط به آیات محکم است. آن حضرت، در بخشهای توحیدی، آن چنان خود را معرفی میکند که معلوم میگردد از قَرَن تا قَدَم او را اعتقاد توحیدی پر کرده است. آنجا که ایشان چشم، بینی، گوش، عصب، پیه و گوشت خود را تشریح میکنند، همه را نشانهی توحید خدا دانسته، سراسر وجودش را موحّدی میدانند که آثار توحیدی خدای سبحان در جان او ظهور کرده است. ادامه مطلب...