در آستانه ماه محرم الحرام ماهی که آزادگان جهان خود را مدیون اتفاقات این ماه می دانند و به راستی که حریت و ازادگی در منش حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را هرگز نخواهند توانست در محاق فراموشی ببرند و چه انسان های شیرپاک خورده ای در سراسر عالم که این درس بزرگ را سینه به سینه منتقل خواهند کرد.

این روزها بحث اسیدپاشی به زنان در شهر اصفهان به دستاویزی برای سرخوردگان سیاسی و دینی تبدیل شده و خواسته اند از آبشخور این مبحث برای خود کوله باری فراهم و سوار بر موج مصنوعی آن برای دنیای خود متاعی درست کنند.

در دهه اول انقلاب اسلامی ناخواسته یا براثر عملکرد نادرست برخی مباحثی در زمینه امر به معروف و نهی از منکر بوجود آمد و امروز عده ای هنوز بر آن باور ناصحیح می خواهند عملکردی را به نیروهای مومن و انقلابی نسبت دهند که در قاموس هیچ آزادمردی یافت نمی شود.

خون دل خوردن مردان مرد در بحث حجاب امری است که همه دغدغه داران بر آن صحه میگذارند اما از باب مثال«کافر همه را به کیش خود پندارد»عده ای توجیه وسیله را برای رسیدن به اهداف شوم خود را نابخردانه وارد این مقوله نموده اند.

یکی از اهداف اصلی انقلاب را می توان ممزوج کردن اخلاق با سیاست دانست که متاسفانه در طول این سالها عده ای با تاسی از غرب و مرعوب شدن در مقابل آنها قصد دارند به همان شیوه وارد حکومت شوند و این امری است که متاسفانه در برخی از مسائل موفق بوده و توانسته اند اهداف کثیف خود را دنبال و پیاده کنند.

امروز باید از آنان پرسید چه شده است که حاضر به معامله احکام الهی با مطامع دنیایی خود شده اید؟آیا می دانید با این نوع عملکردتان مردم را نسبت به ضروریات دین بدبین نموده و ضرر و خسران الهی را در پی خواهید داشت؟اگر به زعم شما هدف وسیله را توجیه کرده و برای رسیدن به دنیای دنی حاضر به هرکاری هستید این راباید خوب بدانید هیچ فرد آزاده ای به خود اجازه نخواهد داد برای نجات جامعه از گناه بی حجابی دست به چنین اقداماتی بزند و انشاله به یاری مردم مومن خواهید فهمید سرانجام همین کارها و شیوه ها نیز از پس افکار شیطانی شما بلند شده است.

نکته ای که نباید مغفول بماند منفعل نشدن ماست.نباید با وجود چنین کارهایی دست از وظیفه شرعی و الهی خود برداریم.امروز فقط با عمل است که خواهیم توانست آمران به معروف و ناهیان از منکر باشیم.روشن کردن اذهان دیگران و حرکت اجتماعی را باید تقویت کرد تا از لوث بدحجابی نجات یابیم.

حرکت نیز از خود شروع می شود نه اینکه فقط به دیگران تذکر بدهیم از داخل خانه ها و محل کار و ...

بیش از هرچیز دلمان به مظلومیت این فریضه الهی باید بسوزد و یادمان نرود چه انسان های پاکی جان خود را مخلصانه تقدیم به این فریضه الهی نمودند آنهم نه در سالهای دور که در همین روزهای نزدیک گذشته.

به آن هایی که فقط برای رسیدن به دنیا از خود بیخود شده اند عرض کنیم که دست از دامان دین برای اهدافتان بردارید و آن را به خود واگذارید.امروز ذکاوت بروبچه های مومن و حزب الهی باید هرگونه نقطه ضعف را از بی خردان بگیرد و نکند خدایی ناکرده آب به آسیاب آنها بریزیم.امروز برائت جستن از این اعمال وظیفه اولیه ماست ضمن این که وظیه را فراموش نکنیم و امر به معروف را در جامعه زنده نگهداریم.انشاله