در آستانه ماه محرم الحرام ماهی که آزادگان جهان خود را مدیون اتفاقات این ماه می دانند و به راستی که حریت و ازادگی در منش حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را هرگز نخواهند توانست در محاق فراموشی ببرند و چه انسان های شیرپاک خورده ای در سراسر عالم که این درس بزرگ را سینه به سینه منتقل خواهند کرد.

این روزها بحث اسیدپاشی به زنان در شهر اصفهان به دستاویزی برای سرخوردگان سیاسی و دینی تبدیل شده و خواسته اند از آبشخور این مبحث برای خود کوله باری فراهم و سوار بر موج مصنوعی آن برای دنیای خود متاعی درست کنند.

در دهه اول انقلاب اسلامی ناخواسته یا براثر عملکرد نادرست برخی مباحثی در زمینه امر به معروف و نهی از منکر بوجود آمد و امروز عده ای هنوز بر آن باور ناصحیح می خواهند عملکردی را به نیروهای مومن و انقلابی نسبت دهند که در قاموس هیچ آزادمردی یافت نمی شود.

خون دل خوردن مردان مرد در بحث حجاب امری است که همه دغدغه داران بر آن صحه میگذارند اما از باب مثال«کافر همه را به کیش خود پندارد»عده ای توجیه وسیله را برای رسیدن به اهداف شوم خود را نابخردانه وارد این مقوله نموده اند.

یکی از اهداف اصلی انقلاب را می توان ممزوج کردن اخلاق با سیاست دانست که متاسفانه در طول این سالها عده ای با تاسی از غرب و مرعوب شدن در مقابل آنها قصد دارند به همان شیوه وارد حکومت شوند و این امری است که متاسفانه در برخی از مسائل موفق بوده و توانسته اند اهداف کثیف خود را دنبال و پیاده کنند.

امروز باید از آنان پرسید چه شده است که حاضر به معامله احکام الهی با مطامع دنیایی خود شده اید؟آیا می دانید با این نوع عملکردتان مردم را نسبت به ضروریات دین بدبین نموده و ضرر و خسران الهی را در پی خواهید داشت؟اگر به زعم شما هدف وسیله را توجیه کرده و برای رسیدن به دنیای دنی حاضر به هرکاری هستید این راباید خوب بدانید هیچ فرد آزاده ای به خود اجازه نخواهد داد برای نجات جامعه از گناه بی حجابی دست به چنین اقداماتی بزند و انشاله به یاری مردم مومن خواهید فهمید سرانجام همین کارها و شیوه ها نیز از پس افکار شیطانی شما بلند شده است.

نکته ای که نباید مغفول بماند منفعل نشدن ماست.نباید با وجود چنین کارهایی دست از وظیفه شرعی و الهی خود برداریم.امروز فقط با عمل است که خواهیم توانست آمران به معروف و ناهیان از منکر باشیم.روشن کردن اذهان دیگران و حرکت اجتماعی را باید تقویت کرد تا از لوث بدحجابی نجات یابیم.

حرکت نیز از خود شروع می شود نه اینکه فقط به دیگران تذکر بدهیم از داخل خانه ها و محل کار و ...

بیش از هرچیز دلمان به مظلومیت این فریضه الهی باید بسوزد و یادمان نرود چه انسان های پاکی جان خود را مخلصانه تقدیم به این فریضه الهی نمودند آنهم نه در سالهای دور که در همین روزهای نزدیک گذشته.

به آن هایی که فقط برای رسیدن به دنیا از خود بیخود شده اند عرض کنیم که دست از دامان دین برای اهدافتان بردارید و آن را به خود واگذارید.امروز ذکاوت بروبچه های مومن و حزب الهی باید هرگونه نقطه ضعف را از بی خردان بگیرد و نکند خدایی ناکرده آب به آسیاب آنها بریزیم.امروز برائت جستن از این اعمال وظیفه اولیه ماست ضمن این که وظیه را فراموش نکنیم و امر به معروف را در جامعه زنده نگهداریم.انشاله 

به نقل مشهور مورخین، در روز بیست و چهارم ماه ذی الحجة الحرام سال دهم هجری یکی از مهم ترین رویدادهای تاریخ صدر اسلام شکل گرفت و سند دیگری بر حقانیت دین مبین اسلام از یک سو و فضیلت و برتری اهل بیتپیامبر رحمت(صلی الله علیه و آله) از سوی دیگر، به ثبت رسید تا از آن پس همگان این روز را با نام مباهله به خاطر بسپارند. ادامه مطلب...

کار من نیست که بنشینم املات کنم
شان تو نیست که در دفترم انشات کنم
عین توحید همین است که قبل از توبه
باید اول برسم با تو مناجات کنم
سالی یک بار من عاشق نشوم می میرم
سالی یک بار اجازه بده لیلات کنم
همه جا رفتم و دیدم که تو هستی همه جا
تو کجا نیستی ای ماه که پیدات کنم؟
پدر خاکی و ما بچه ی خاکی توایم
حق بده پس همه را خاک کف پات کنم
از تو ای پیر طریقت که سر راه منی
آن قدر معجزه دیدم که مسیحات کنم
از خدا خواسته ام هر چه که دارم بدهم
جای آن چشم بگیرم که تماشات کنم
تو همانی که خدا گفت: تو ربُّ الارضی
سجده بر اَشهد ان لایی الّات کنم
 مثل ما ماه پیمبر به خودت ماه بگو
اشهد انّ علیّاً ولی الله بگو
آینه هستم و آماده ی ایوان شدنم
آتشی هستم و لبریز گلستان شدنم
چند وقتی ست به ایوان نجف سر نزدم
بی سبب نیست به جان تو پریشان شدنم
سفره ی نان جویی پهن کن ای شاه عرب !
بیشتر از همه آماده ی مهمان شدنم
 آن که از کفر در آورد مرا مِهر تو بود
همه اش زیر سر توست مسلمان شدنم
از چه امروز نیفتم به قدومت، وقتی...
ختم شد سجده ی دیروز به انسان شدنم
روی خورشید تو خورشید پرستم کرده
با تجلّی تو در معرض سلمان شدنم
ده ذی الحجه ی من هجده ذالحجه ی توست
هشت روز است که آماده قربان شدنم
جان به هر حال قرار است که قربان بشود
پس چه خوب است که قربانی جانان بشود
شان تو بود اگر این همه بالا رفتی
حق تو بود که بالاتر از این جا رفتی
شانه ی سبز نبی باطنش عرش الله است
تو از این حیث روی عرش معلّا رفتی
انبیا نیز نرفتند چنین معراجی
انبیا نیز نرفتند تو اما رفتی
به یقین دست خدا دست پیمبر هم هست
پس تو با دست خودت این همه بالا رفتی
باید این راه به دست دگری حفظ شود
علت این بود که تا خیمه ی زهرا رفتی
 تو ولی هستی و منجیِ ولایت، زهراست
تو هدایت گری و روح هدایت زهراست
 آی مردم به خدا نیست کسی برتر از این
ازلی طینتِ اول تر و آخرتر از این
تا به حالا که ندیدند و بعد از این هم...
اسد الله ترین حضرت حیدرتر از این
هیچ کس نیست گه عقد اخوت خواندن
بهر پیغمبر اسلام برادرتر از این
رفت از شانه ی معراج نبی بالاتر
به خدا هیچ کجا نیست کسی سرتر از این
آن دو تا "ذات" در این مرحله یک "ذات" شدند
این پیمبرتر از آن، آن پیمبرتر از این
دستِ گرم پدر فاطمه در دست علی ست
بعد از این، بارِ نبوت همه در دست علی ست
علی اکبر لطیفیان

کدام عید

عید غدیر خم، عید بزرگ خداوند است نه عید مسلمانان، چون عید فطر و عید قربان، عید مسلمانان است چنانچه در دعای این دو عید می خوانیم « الذی جعلته للمسلمین عیدا » اما غدیر عید خداوند است به دلیل این که آخرین دین او و کامل ترین دین او در این روز تکامل یافت. این عید بزرگ در ذهن برخی از اقشار تبدیل شده است به « عید سیدها ادامه مطلب...

دعای عرفه‌ سراسر عرفان، عشق، شعف و اظهار تذلل در پیشگاه خداوند است‌. بسیاری از فرازهای دعای عرفه‌ی‌ امام حسین(علیه‌السلام ) مربوط به آیات محکم است. آن حضرت، در بخش‌های توحیدی، آن چنان خود را معرفی می‌کند که معلوم می‌گردد از قَرَن تا قَدَم او را اعتقاد توحیدی پر کرده است. آن‌جا که ایشان چشم، بینی، گوش، عصب، پیه و گوشت خود را تشریح می‌کنند، همه را نشانه‌ی‌ توحید خدا دانسته، سراسر وجودش را موحّدی می‌دانند که آثار توحیدی خدای سبحان در جان او ظهور کرده است. ادامه مطلب...

شاخ و دم ندارد دیگر.امروز در همه عرصه ها مظلومیم.تعارف ندارد! از وقتی پاسخ ابراهیم حاتمی کیا به آن غیر هنرمند را خواندم دلم بیشتر به حال خودمان سوخت.عجب این خبراست و ما خبر نداشتیم؟

با یک نگاه بسیار ساده کاملا معلوم است به نام نظام و به کام دیگرانی است که دل در گرو این آب و خاک ندارند .در سالروز حماسه دفاع مقدس باید این طور شود تا بار دیگر عقده های فرو خورده شان سرباز کند و آن دمل چرکین نهان در باطن و ضمیرشان فوران کند .«از کوزه همان تراود که در اوست»

ما خودمان را ساده فرض نکرده ایم و هرگز دیگرتان فکر نکنند کلاه بر سر ما گذاشته اند و از این فرصت استفاده کرده اند، نه! این از سر همان دغدغه ای است که روزگاری مردان این سرزمین برای حفظش داشته اند.

هرچه قدر بی انصاف باشیم و از در بی منطقی وارد شویم اما برخی چیزها غیرقابل خدشه هستند و در هیچ سرزمینی نمی توان خلاف آن را یافت اما چه شده امروز چشممان را بسته ایم ؟چه شده است که دست یازیده و از حماسه مان نیز چشم پوشی کرده و آن را به زیر تیغ برده ایم؟برای کسب کجا و چه؟کدامین مدال رنگی را می خواهیم و برای چه می خواهیم؟

فقط باید این دعا را زمزمه کرد که خدایا آخر و عاقبتمان را به خیر کن و ما را لحظه و آنی به خودمان وامگذار.الهی آمین