به نام خدا

اولین جلسه مجمع فرهیختگان شهر برزک روز جمعه 23/4/91 به همت جمعی از بخردان شهر و با کمک دانشگاه پیام نور و شهرداری برزک برگزار گردید.

برگزاری چنین همایشی از جمله حلقه ­های مفقوده­ای بود که سالیان سال است مشهود بود و حضور دانشگاهیان در مباحث اجتماعی و سیاسی شهر را در خم کوچه­ ها گم کرده بود.بحمدالله این کار با همت و تلاش بسیار زیاد صورت گرفت.

زحمات دست­اندرکاران را ارج می ­نهیم و خسته ­نباشید گفته و عرایضی هم مرقوم می­کنیم.انشااله مقبول افتد.

Ø     شروع بسیار خوبی شد و همه تلاش دست­اندرکاران باید ادامه دار بودن این اهم باشد چرا که بسیاری از کارها خوب شروع می­شود ولی سریع به بوته فراموشی سپرده می­شود.

Ø     حضور چشم­گیر فرهیختگان نشان از دغدغه داشتن این بزرگواران است که شاید با حضور فیزیکی همراه نباشد اما به همت تکنولوژی می­توان با همه ارتباط را حفظ و حتی نشریه ­الکترونیکی ایجاد کرد.

Ø     شناسایی تخصص این بزرگواران و ایجاد کمیته­ های تخصصی و برگزاری جلسات هر کمیته با حضور مسؤلین شهر می­تواند راهگشای بسیار خوبی برای مشکلات شهری باشد.

Ø     نکته بسیار مهمی که جناب آقای دکتر رفیعی به نحو احسن به آن اشاره کردند در ایجاد شهر بدترین آسیب copy\paste   است که تاکنون مورد غفلت واقع شده است و باید دراولین فرصت نسبت به آن فکر اساسی کرد.

Ø     پیشنهاد ایجاد کرسی­های آزاد اندیشی از جمله کارهایی است که اگر با کارشناسی به آن ورود شود می­تواند مطلوب باشد.

Ø     تعریف اساسی و بنیادین از دو عنوان پرطمطراق«فرهیختگان» و « توسعه» از جمله مباحثی است که نمی­توان به ذوق و سلیق سپرد..تبیین این دو عنوان باید ابتدا بصورت تخصصی و کارشناسی صورت گرفته تا ضمن شفاف بودن، از آُسیب­های احتمالی جلوگیری نمود.

واما:

در فرصت­های به دست آمده که بسیار به لحاظ زمانی کوتاه بوده ولی به کرات اتفاق افتاده و با برخی از دوستان دانشجو و استاد به بحث پرداخته ­ام نگاه متفاوت اغلب دوستان به مباحثی پیرامون مبانی فکری­شان باعث شده کمتر به نتیجه قابل قبولی دست یابیم.

این نگاه متفاوت را البته باید با بحثی که این روزها در حوزه علوم انسانی شده مرتبط دانست.آنچه خروجی علوم انسانی در دانشگاههاست کاملا با مبانی اسلامی متغایر است.این مبالغه نیست بلکه عین واقعیت است اگر چه خیلی هم تلخ باشد.

شدت و ضعف این مسئله البته که قابل انکار نیست اما باز به کلیات خللی نمی­رساند.شاید برخی از اساتید و دانشجویان با مطالعه مبانی اسلامی نظراتی را مطرح که باز قابل جمع خواهد بود اما زمانی خطرناک می­شود که این عزیزان بدون هیچ مطالعه در حوزه مباحث دینی نظرات خود را در این حوزه با اتکاء به منابع خود (مطالعات درسی دانشگاهی و جنبی) بیان کنند.این مسئله ربطی به امروز و دیروز ندارد و شخصیت دکتر شریعتی نیز تحت همین موضوعات سالها در حاشیه قرار گرفته بود و امروز هم متاسفانه بدون حل شدن ریشه­ای موضوع، مجدد پا به عرصه گذاشته و هردوطرف باز بر طبل ادعاهای خود می­کوبند.

ایجاد کرسی­های آزاداندیشی نیز گامی است که می­تواند مبانی را اصلاح کند.این امر اگر چه از سوی مقام معظم رهبری به عنوان یک دغدغه مطرح گردید اما به راستی کو گوش شنوا؟

حقیر مطلبی را با موضوع توسعه و تفاوت­های آن از دیدگاه اسلام و غرب آماده کردم تا در صورت قبول دست­اندرکاران هم ­اندیشی در جلسه قرائت کنم که به دلیل آنچه ضیق وقت دانسته شد مجال بیان آن فراهم نشد که آن را با موضوع «تفاوت توسعه و رشد، از دیدگاه اسلام وغرب»تقدیم می­کنم.