منبع: سایت - مرکز اطلاع رسانی فلسطین

در گزارش جدیدی نسبت به فجایعی که منطقه خاورمیانه در آینده نزدیک به سبب وجود نیروگاه های هسته ای رژیم صهیونیستی با آن روبرو خواهد بود هشدار داده شده است. مرکز هسته ای رژیم صهیونیستی در صحرای نقب در جنوب فلسطین اشغالی قرار دارد که خطرناک ترین سلاحهای کشتار جمعی منطقه خاورمیانه در آن تولید می شود. این نیروگاه هیچ گونه سیستم حفاظتی مناسبی ندارد و مواد پرتوزای آن نیز به خارج نشت کرده است. علاوه بر آن رژیم صهیونیستی زباله ها و مواد خطرناک دیگر آن را در مناطقی که هنوز فاش نشده است ـ احتمالاً در مناطق فلسطینی ـ دفن می کند.

در این گزارش آمده است، نیروگاه هسته ای دیمونا در نزدیکی مرز مصر قرار دارد و تاکنون بیش از 200 بمب هسته ای در آن تولید شده است. این مقدار بمب می تواند همه ملتهای عرب منطقه را از بین ببرد و حتی بر خارج از منطقه خاورمیانه نیز تأثیر بگذارد. رژیم صهیونیستی علاوه بر اختیار داشتن بمبهای هسته ای از سلاحهای شیمایی و میکروبی نیز برخوردار است و در سال 1967م و نیز در انتفاضه الاقصی از آن بر ضد ملت فلسطین استفاده کرده است.

چگونگی دفن زباله های این نیروگاه تاکنون یک راز باقی مانده است، اما برخی بر این باورند که رژیم صهیونیستی این زباله ها را در صحرای نقب دفن می کند و یا در دریای سرخ می ریزد. اخیراً اظهار نظرهایی در میان منابع بین المللی صورت گرفته است که نشان می دهد، انتشار تشعشعات و مواد پرتوزای نیروگاه دیمونا ـ که در سال 1967م ساخته شده است ـ می تواند فاجعه دیگری مانند آنچه در نیروگاه هسته ای چرنوبیل اتحاد جماهیر شوری سابق رخ داد، بیافریند.

این گزارش می افزاید، تصاویر جدیدی که ماهواره های تحقیقاتی سازمان ایکونوس از این نیروگاه تهیه کرده اند، نشان می دهد که احتمالاً "اسرائیل" برای 200 عد کلاهک هسته ای پلوتونیوم تولید کرده است. رژیم صهیونیستی از سال 1971م تاکنون برجهای خنک کننده نیروگاه های دیمونا را تعویض نکرده است. این مسئله نشان می دهد که حجم فعالیت این نیروگاه ها از آن سال تاکنون تغییر زیادی نکرده است. انجمن دانشمندان علوم هسته ای آمریکا می گوید، سازمانهای اطلاعاتی در سال 1990 میلادی اعلام کرد که رژیم صهیونیستی از 75 تا 130 کلاهک هسته ای در اختیار دارد. میانگین سالانه تولید پلوتونیوم در این نیروگاه ها 20 کیلو گرم است. در آن زمان "اسرائیل" تنها دولتی به شمار می رفت که با وجود داشتن حجم گسترده ای از امکانات هسته از اعتراف به آن خودداری و با هرگونه بازرسی و بازدید کارشناسان بین المللی از نیروگاه دیمونا مخالفت می کرد. کما اینکه حاضر نشده است معاهده مربوط به ممنوعیت گسترش سلاحهای هسته ای را امضا کند. رژیم صهیونیستی تاکنون سیاست سکوت در مورد فعالیتهای هسته ای خود را پیش گرفته و مدعی است که اولین دولتی نیست که سلاحهای هسته ای را وارد خاورمیانه کرده است.

رژیم صهیونیستی نیروگاه های دیمونا را در سال 1963میلادی با همکاری فرانسه که در آن زمان روابط بسیار نزدیکی با این رژیم داشت، احداث کرد. آمریکا نیز با کمک مالی و کمکهای مختلف دیگر از جمله انتقال مقداری پلوتونیم، رژیم صهیونیستی را در ساخت این نیروگاه یاری داد. این مرکز هسته ای از نه ساختمان تشکیل شده که در هر یک از آنها نوع خاصی از موادی که در تولید سلاحهای هسته ای کاربرد دارد، ساخه می شود. پلوتونیم، لتیوم و برلیوم که در ساخت بمبهای هسته ای کاربرد دارد، اصلی ترین مواد تولیدی این مرکز هسته ای است. علاوه بر اینها اورانیوم عنی شده و تریتیوم نیز از مواد دیگری است که در این نیروگاه تولید می شود.

علاوه بر این، نیروگاه هسته ای دیمونا یکی از بزرگ ترین مراکز هسته ای سری جهان است و رژیم صهیونیستی از زمان تأسیس این نیروگاه از بازرسی آن به وسیله کشورهای دیگر جلوگیری می کند و به بازرسان سازمان بین المللی انرژی اتمی نیز اجازه نداده است که از این نیروگاه بازدید کنند. رژیم صهیونیستی تاکنون از امضای معاهده منع گسترش سلاحهای هسته ای که کشورهای عرب آن را امضا کرده اند! خودداری کرده است. حتی خود آمریکا نیز تلاش کرده است که برخی از مسئولان خود را برای آگاهی از برنامه هسته ای و بازرسی مرکز دیمونا به فلسطین گسیل کند، اما رژیم صهیونیستی همان گونه که با بازدید نمایندگان بین المللی از این نیروگاه مخالف است با بازدید آمریکاییها نیز مخالفت کرد! نکته دیگر این است که تاکنون هیچ کس از خارج از رژیم صهیونیستی موفق به دیدار از این مرکز هسته ای نشده است.

رژیم صهیونیستی پنجمین قدرت هسته ای جهان محسوب می شود. این رژیم علاوه بر در اختیار داشتن بمبهای هسته ای که قادر است آن را از طریق هواپیما پرتاب کند، کلاهکهای هسته ای نیز در اختیار دارد که با موشکهای اریحا شلیک می شوند. برد این موشک 1500 کیلومتر است. احتمال می رود رژیم صهیونیستی بیش از 200 کلاهک هسته ای در اختیار داشته باشد. برخی منابع غربی نیز تأکید می کنند که رژیم صهیونیستی علاوه بر اینها مقدار زیادی اورانیوم و پلوتونیوم در اختیار دارد که برای ساخت 100 بمب هسته ای دیگر کافی است.

رژیم صهیونیستی می کوشد که قدرت تولید خود را در مرکز هسته ای دیمونا به سه برابر تولید کنونی اش یعنی از 28 مگاوات به 100 مگاوات برساند.

افنیر کوهین یکی از نویسندگان رژیم صهیونیستی که اکنون در تبعیدگاه اختیاری خود در آمریکا به سر می برد در کتابش تحت عنوان "اسرائیل و بمب هسته ای" می نویسد: رژیم صهیونیستی و آمریکا توافق کرده اند تا زمانی که این رژیم در فعالیتهای هسته ای خود سکوت اختیار کند و آن را به صورت کاملا سری ادامه دهد و آزمایشهای هسته ای انجام ندهد، آمریکا نیز از برنامه هسته ای این رژیم چشم می پوشد و فعالیتهای آن را نادیده می گیرد.

روزنامه یدیعوت آهارانوت چاپ تل آویو اخیرا بخشهایی از محاکمه مردخای وانونو را منتشر کرده است. وانانو از کارشناسان مسائل هسته ای رژیم صهیونیستی بود که در مرکز هسته ای دیمونا فعالیت می کرد. او متهم است که اسرار برنامه های هسته ای رژیم صهیونیستی را برای خبرنگار روزنامه ساندی تایمز انگلیس فاش کرده است. سازمان اطلاعات رژیم صهیونیستی وانونو را که در آن زمان در انگلیس به سر می برد، فریب داد و به ایتالیا کشاند و از آنجا ربود و به فلسطین اشغالی منتقل کرد. وانونو در سال 1986م محاکمه و به 18 سال زندان محکوم شد. هدف وانونو از انشتار اسرار مربوط به فعالیتهای هسته ای رژیم صهیونیستی، تأکید بر این حقیقت بود که رژیم صهیونیستی سلاح هسته ای در اختیار دارد. او همچنین قصد داشت که این رژیم را تحت فشار قرار داده تا فعالیتهای خود را با نظارت سازمانهای بین المللی انجام دهد.

روزنامه یدیعوت آهارانوت در سال 2001م با یک کارشناس مسائل هسته ای رژیم صهیونیستی مصاحبه ای انجام داد. او که اوزی ایپان نام دارد در مرکز هسته ای دیمونا به کار مشغول بود. اوزی گفت که این مرکز هسته ای دیگر امن نیست. وی بر ضرورت تعطیل کردن این مرکز "پیش از آنکه فاجعه ای رخ دهد" تأکید کرد.

عمر مفید این نیروگاه در زمان تأسیس 30 سال برآورد شد. از آن مدت اکنون ده سال دیگر نیز گذشته و تاکنون هیچ اقدامی برای بستن این نیروگاه صورت نگرفته است. خطر هنگامی تشدید می شود که این گونه مراکز پس از پایان مدت زمان تعیین شده به کار خود ادامه دهد، زیرا ماده نیوترونیومی ( کنترل این ماده بسیار مشکل است) که این نیروگاه ها تولید می کند، موجب سست شدن سیمان و آهن می شود. اگر چنین وضعیتی رخ دهد تشعشع مواد داخل رآکتورها به خارج نفوذ می کند.

روزنامه یدیعوت آهارانوت در شماره روز 27 فوریه سال2002م نوشت، ایوی ایتام وزیر امور زیربنایی رژیم صهیونیستی فرمانی را به منظور ساخت نیروگاه جدیدی در صحرای نقب در جنوب فلسطین اشغالی برای اهداف غیر نظامی صادر کرده است.

این روزنامه می افزاید، مسئولان رژیم صهیونیستی پیش بینی کرده اند که ساخت نیروگاه هسته ای مذکور در هفت سال آینده آغاز شود و در سال 2020 میلادی این نیروگاه به بهره برداری برسد. هزینه ساخت این نیروگاه حداقل نیم میلیارد دلار است. این نیروگاه پس از افتتاح اولین نیروگاه هسته ای تولید برق در رژیم صهیونیستی محسوب خواهد شد. صهیونیستها می گویند، علت اصلی تأخیر در احداث این پروژه، طولانی شدن مسئله فراهم کردن فن آوریهای جدیدی است که امنیت و سلامت نیروگاه را حفظ می کند.

ایتام افزود، ساخت پروژه نیروگاه هسته ای برای "اسرائیل" به مثابه پله ای دیگر برای تضمین استقلال در زمینه تولید برق محسوب می شود. به نوشته روزنامه مذکور، تحقیقات وزارت امور زیربنایی نشان می دهد که فرانسه و روسیه ـ تنها دولتهایی که نیروگاه هسته ای می سازند ـ حق ندارند این تکنولوژی را به رژیم صهیونیستی بفروشند، زیرا این رژیم از امضای معاهده بین المللی ممنوعیت استفاده از سلاحهای هسته ای امتناع کرده است.

مسئولان امور محیط زیست رژیم صهیونیستی و فلسطین نگرانی شدید خود را درباره چگونگی دفن زباله های هسته ای این نیروگاه اعلام کرده اند، اما یائیر مایان یکی از مسئولان وزارت امور زیربنایی رژیم صهیونیستی می گوید: نیروگاه های هسته ای امروزه به عنوان کم هزینه ترین منبع انرژی و در صورتی که اختلالی در فعالیت آنها ایجاد نشود، پاکیزه ترین منبع برای محیط زیست محسوب می شوند. مشکل اساسی در این گونه نیروگاه ها پس مانده ها یا زباله های هسته ای آنهاست. امسال راه حلهای مختلفی در این زمینه پیدا شده است که می توان در "اسرائیل" از آن استفاده کرد.

رژیم صهیونیستی مدعی است که نیروگاه هسته ای دیمونا که در صحرای نقب واقع است کاربرد تحقیقاتی دارد، اما گزارشهای زیادی در دست است که نشان می دهد رژیم صهیونیستی از این نیروگاه برای تولید بمب هسته ای استفاده می کند.

گزارشهای مختلف در مورد تأثیر فعالیتهای هسته ای بر محیط زیست نشان می دهد که نیروگاه های هسته ای رژیم صهیونیستی در مدت 30 سال گذشته بیش از 1400 تن اورانیوم خام مصرف کرده اند. البته باید گفته شود که بمب هسته ای در دیمونا تولید نمی شود، بلکه ماده آماده به صورت بسیار سری به مرکز نگه داری سلاحهای هسته ای در شمال حیفا منتقل می شود. گزارشها نشان می دهد که رژیم صهیونیستی هر ساله در حدود 40 کیلوگرم پلوتونیوم تولید می کند. این مسئله نشان می دهد که قدرت فعالیت این نیروگاه به 150 مگاوات می رسد.

بر اساس گزارشهای مختلف، 35 سال از زمان ساخت رآکتورهای هسته ای دیمونا می گذرد. دیوارهای رآکتورها پس از این مدت اکنون به شدت فرسوده شده اند. در این وضعیت مقداری از تشعشعات رادیو اکتیو نیروگاه به خارج رسوب می کند. این امر می تواند زیانهای زیست محیطی و بهداشتی بی شماری به همه ساکنان منطقه به صورت عمومی وارد کند.

بر اساس برخی گزارشها که از دیمونا به دست آمده است، رآکتورهای هسته ای این نیروگاه به سبب انتشار اشعه های پرتوزا با مشکلات فراوانی روبروست. دیواره های رآکتور از انتشار این اشعه ها به شدت آسیب می بیند. این اشعه های پرتوزا حبابهای گازی ریزی را در دیواره های محافظ بتونی ساختمان تولید می کند و این امر می تواند هر آن ساختمان رآکتور را با خطر تخریب مواجه سازد.

با وجود آنکه برخی از قسمتهای رآکتور تعویض شده است، اما اختلافات شدیدی بر سر اینکه آیا بهتر نیست این نیروگاه پیش از وقوع فاجعه تعطیل شود، وجود دارد.

خاطر نشان می شود، تولید پلوتونیوم یکی از خطرناک ترین عملیاتها در جهان محسوب می شود. در جریان تولید هر یک کیلو گرم پلوتونیم، 11 لیتر ماده سمی و پرتوزا که تاکنون پادزهری برای آن کشف نشده است، تولید می شود.

نیروگاه هسته ای دیمونا با مشکلات متعددی روبروست. خطر بسیار مهمی که منطقه با آن مواجه است، آزمایشهای هسته ای است که در این نیروگاه انجام می شود. خطرناک تر از این مسئله چگونگی دفن زباله های هسته ای تولید شده در این نیروگاه است. تاکنون هیچ اطلاعاتی از محل دفن این زباله ها به دست نیامده است و این احتمال که رژیم صهیونیستی آن را در مناطق فلسطینی نشین دفن کند و یا در دریا بریزد، دور از ذهن نیست و برای اثبات این نکته باید گفته شود تاکنون چندین تلاش رژیم صهیونیستی برای خلاص شدن از دست این مواد و دفن آن در مناطق فلسطینی نشین فاش شده است.

حتی کارگران این نیروگاه نیز از اشعه های پرتوزای این نیروگاه در امان نمانده اند. در گزارشی که کانال دوم تلویزیون رژیم صهیونیستی آن را پخش کرد، آمده است که دهها تن از کارگران نیروگاه هسته ای دیمونا بر اثر ابتلا به سرطان مرده اند. این در حالی است که مسئولان این نیروگاه و رژیم صهیونیستی این اخبار را که ابتلا به سرطان و سپس مرگ این افراد بر اثر قرار گرفتن در معرض تشعشع رادیو اکتیو بوده است، انکار می کنند.

در گزارش مذکور آمده است، دهها کارگر این نیروگاه اکنون به سرطان مبتلا شده اند، اما مسئولان نیروگاه آنان را به عنوان خسارت دیدگان ناشی از قرار گرفتن در معرض تشعشع مواد پرتوزا قلمداد نمی کنند. این گزارش می افزاید، بخشی از این کارگران آسیب دیده از سازمان بیمه ملی ـ سازمان تأمین اجتماعی رژیم صهیونیستی ـ خواسته اند که آنان را به عنوان کسانی که به هنگام کار آسیب دیده اند به رسمیت بشناسد.

در این گزارش به نقل از یکی از کارگران نیروگاه مذکور تأکید کرده است که هر روز در داخل نیروگاه آتش سوزی رخ می دهد و ما بخار گازهای خطرناکی را استنشاق می کنیم. یک کارگر دیگر مبتلا به سرطان نیز گفته است، من بارها خود را در داخل هاله ای از ابرهای زرد رنگ مواد سمی دیده ام.

در همین راستا، گزارش مذکور از مسئله دیگری پرده بر می دارد. آبهای سنگین مملو از مواد پرتوزا و زباله های هسته ای به داخل مجراهای آبی که از زیر این نیروگاه عبور می کند، رسوب کرده است. یکی از کارگران آسیب دیده مسئولان نیروگاه را متهم کرد که آنها چند سال پیش، هنگامی که قرار بود یوسی سرید وزیر امور محیط زیست وقت رژیم صهیونیستی از این نیروگاه بازدید کند، زباله های هسته ای این نیروگاه را در گوشه ای مخفی کردند. یکی از کارگران می گوید، من وارد آن مجرای طبیعی آب شده و زمین را کنده و زباله ها و مواد سمی را در داخل آن چال کرده و با خاک پوشاندم. سپس برای زیبا نشان دادن منظره چند نهال کوچک در آنجا کاشتیم. پس از این کار، وزیر آمد و پاک بودن همه چیز را مورد تأیید قرار داد!

گزارش کانال دوم تلویزیون رژیم صهیونیستی نشان می دهد که دهها تن از 100 کارگر نیروگاه دیمونا که به سرطان مبتلا شده اند، فوت کرده اند. بنا بر این گزارش حوادث کاری زیادی در این نیروگاه رخ داده است. از جمله این اتفاقات آتش سوزی در مواد سمی بود که هیچ وسیله ای برای اطفای حریق در اطراف آنها نصب نشده است. بر اثر این آتش سوزی تعداد زیادی از کارگران مجروح شدند که برخی از آنان جان سپردند. اما اداره این نیروگاه و مسئولان رژیم صهیونیستی این افراد را خسارت دیده ناشی از قرار گرفتن در معرض تشعشعات هسته ای نمی داند.

خطر نیروگاه های هسته ای رژیم صهیونیستی تنها در تولید سلاحهای کشنده و ویرانگر یا انتشار تشعشعات هسته ای از آن خلاصه نمی شود، بلکه از تهدیدات بسیار خطرناک وجود این نیروگاه ها آن است که مسئولان رژیم صهیونیستی هر از چند گاهی تهدید می کنند که آنان قادرند از سلاحهای هسته ای که در اختیار دارند، استفاده کنند. آخرین این تهدیدات، درخواست لیبرمان (از صهیونیستهای تندرو و عضو کابینه شارون) برای تخریب یکی از بزرگترین تأسیسات منطقه یعنی سد اسوان مصر بود.