لحظه ای که ابرها پایین آمده بودند تصاویری بی بدیل بوجود آمده بود

با سلام

شاید بعد از خواندن این قسمت کلا از دست من عصبانی بشین یا ازم نا امید بشین و یا کلی توقعاتتون رو از من بردارین.اما چه کنم؟حیفم اومد این تیکه رو براتون نگذارم.با همه وجود به همه شهدا احترام گذاشته و میذارم و اصلا حرفم این نیست که خودمون کم داریم الگوی ایثار و از خود گذشتگی و...اما

سریال جومونگ که این روزها به لطف شبکه های متعدد سیما تو خونه هامون راه باز کرده و هر وقت اراده کنی به لطف رسانه ملی میتونی ببینی، به کمک دوبلورهامون تونسته مفاهیم قشنگی رو برسونه.

در همین قسمت آخرش وقتی جومونگ تحت فشار تحریم امپراطور گواما قرار گرفت و تحریم جدی شد و مردم جولبون با بیماری طاعون و سرمای شدید دست و پنجه نرم می کردند به او پیشنهاد شد که برای نجالت جان مردمش هم که شده با امپراطور هم پیمان بشه.اما جومونگ بخاطر دشمن اصلی هردو قبیله که هان نامیده میشه قبول نکرد و در جواب گفت: مرگ برای من از زندگی ننگین و ذلت بار تحت قبیله هان بهتر است.

در قسمت 65 ام سریال جومونگ که با تشدید تحریم ها تحت فشار سنگین بودند ، بعد از انجام وظیفه مقاومت و اتکائ به نیروهای خودی به دوستان خود اعلام می کند: باید برای رهایی از تحریم خدا ما رو کمک کنه و همگی رفتند برا توسّل و دعا کردن . چیزی که برخی ها در ایران هنوز متوجه آن نشده اند که همه چیز دست خداست نه دست کدخدا !!!!

آدم های بزرگ در باره ایده ها سخن می گویند

آدم های متوسط درباره چیزها سخن می گویند

آدم های کوچک درباره دیگران سخن می گویند  .

::

آدم های بزرگ درد دیگران را دارند

آدم های متوسط درد خودشان را دارند

آدم های کوچک بی دردند

::

آدم های بزرگ عظمت دیگران را می بینند

آدم های متوسط به دنبال عظمت خود هستند

آدم های کوچک عظمت خود را در تحقیر دیگران می بینند

::

آدم های بزرگ به دنبال کسب حکمت هستند

آدم های متوسط به دنبال کسب دانش هستند

آدم های کوچک به دنبال کسب سواد هستند

::

آدم های بزرگ به دنبال طرح پرسش های بی پاسخ هستند

آدم های متوسط پرسش هائی می پرسند که پاسخ دارد

آدم های کوچک می پندارند پاسخ همه پرسش ها را می دانند

::

آدم های بزرگ به دنبال خلق مسئله هستند

آدم های متوسط به دنبال حل مسئله هستند

آدم های کوچک مسئله ندارند  …

::

آدم های بزرگ سکوت را برای سخن گفتن برمی گزینند

آدم های متوسط گاه سکوت را بر سخن گفتن ترجیح می دهند

آدم های کوچک با سخن گفتن بسیار، فرصت سکوت را از خود می گیرند  ..

عبارات من نمی‌دانم، من اطلاع ندارم، من به اندازه کافی اطلاع ندارم، من مطمئن نیستم، من باید سئوال کنم، من باید فکر کنم، من شک دارم، من در این باره مطالعه نکرده‌ام، من این شخص را فقط یک بار دیده‌ام و نمی‌توانم در مورد او قضاوت کنم، من در مورد این فرد اطلاعات کافی ندارم، اجازه دهید من در این رابطه سکوت کنم، فردا پس از مطمئن شدن به شما خبر می‌دهم، هنوز این مساله برای من پخته و سنجیده نیست و مشابه این عبارات در ادبیات عمومی ما، بسیار ضعیف است. تصور کنید اگر بسیاری از ما این گونه با هم تعامل کنیم، چقدر کار قوه قضائیه کم می‌شود. چقدر زندگی ما اخلاقی‌تر می‌شود و از منظر توسعه یافتگی چقدر جامعه تخصصی‌تر می‌شود  .

سخنان گوهربار امام خامنه ای درباره ی بسیج . . .

بسیج ، یعنی نیروی کارآمد کشور برای همه ی میدان ها

انکار بسیج و بی احترامی به آن یا نابخردانه است یا خائنانه است.

شما جوانان بسیجی و جوانان مومن ، آگاهی را با احساس مسئولیت و شور و شعور همراه گردید.

هر یک از آحاد قشرهای مختلف جامعه که دارای روحیه حساس مسئولیت و ایمان باشد ، بسیجی است.

بسیاری از پیشرفت ها و موفقیت های نظام اسلامی در عرصه های مختلف مرهون تفکر و میل بسیجی است.

فرزندان بسیجی ام با حضور خود در هر صحنه ای که لازم است ، دشمنان زبون را مرغوب و منکوب سازند.

ایمان عاشقانه ، ایمان عمیق ، ایمان توام با عواطف که از خصوصیات ملت ایران است ، باعث درخشان شدن بسیج شد.

اگر بسیج در دوران پس از جنگ نبود و اگر امروز هم نباشد ، کمیت این انقلاب و این نظام و همه حرکت های سازنده ی این کشور لنگ است.

تا وقتی که این کشور و این ملت به امنیت احتیاج دارد ، به نیروهای بسیج ، به انگیزه ی بسیج ، به سازماندهی بسیجی و به عشق و ایمان بسیجی احتیاج است.

با سلام

در هفته ای قرار داریم که به اذعان همه خاطرات آن نیز روحیه مردانگی و غیرت را در ما زنده می کند.باور کنیم همه آن هایی که در بسیج ثبت نام نکرده اند نیزبسیجی اند.آن ها که دغدغه دارند و دل در گرو این آب و خاک.

امروز اگر تفکرمان را یک رفرش کنیم و به عقب برگردیم همه چیزمان آباد می گردد.در این امر هیچ کس استثنا نیست.

مسول امروز تفکرش بسیجی شود

مردم امروز تفکراتشان بسیجی شود

آن وقت چه اتفاق خواهد افتاد؟ دل در گرو دشمن نخواهند داشت و مردمانش نیز روحیه مردانگی و عزت و غیرت خود را حفظ خواهند کرد و مملکتی خواهیم داشت آباد و آزاد.

میهنی که در آن دنیایمان آباد خواهد بود تا به آخرتی آباد برسیم.در دنیا نخواهیم ماند.

یادمان نرود عزتی که در آن نفس می کشیم مرهون تفکر بسیج است.

با سلام.جاتون خالی.جمعه اول آذر ماه در شهر برزک برف زیبایی بارید.حیفم اومد شما این تصاویر ناب را نبینید.لذا چند تصویر گذاشت تا ببینید و لذت ببرید

درحال گرفتن تصاویر بودیم که شهردار برزک جناب آقای مهندس والی زاده که جهت سرکشی به شهر آمده بودند با دیدن ما از ماشین خود پایین آمده و به گرمی ما را پذیرفتند.برای ایشان آرزوی توفیق داریم.از آقای حسین جعفرزاده که در تهیه این عکس ها یاری ام نمود ممنونم.

ادامه مطلب...

ادامه مطلب...

با سلام

تا به حال این نکته فکر کرده اید با وجود حضور پرشور در عزاداری سرور و سالار شهیدان و نشستن پای منابر و روضه ها، در سبک زندگی بعد از این ماه تغییرات عمده ای مشاهده نمی کنیم؟

بارها خودتان تجربه نکرده اید که فکر کنید روضه امشب به شما خیلی حال داد؟ یا دیگران برایتان نقل کنند در فلان مجلس روضه خیلی حال کردم؟این حال در محفل روضه چرا پایدار نیست؟

بارها شده به برخی عادت ها اشاره کرده ایم بدون اینکه فکر کنیم این عادت ها مفید است یا مضر؟شکی نداریم که بزرگداشت شهادت اباعبدالله علیه السلام و انجام عزاداری از جمله عبادات است؛ با این حال وقتی این عزاداریها جنبه عادت به خود بگیرد، دیگر نمی‌توانیم نیت خود را در آن خالص کنیم و آهسته آهسته نیت ما خراب می‌شود و به تبع آن عبادت ما هم جنبه رسم و رسوم پیدا می‌کند.بعضی از عادتها هستند که حتی اگر در کار خیر هم رخ بدهند باعث خرابی عبادت می‌شوند  . به عبارت دیگر هر چند ظاهر کار درست به نظر برسد، باطن کار به دلیل خرابی نیت، از اثر می‌افتد؛ زیرا همانطور که از پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله نقل شده است  : "انما الاعمال بالنیات" بنابراین اگر نیتهایمان بخاطر عادت خراب شود، عبادتهای ما هم به همان نسبت خراب می‌شود  .

در اینجا نمونه‌هایی برای خراب شدن نیت ذکر می‌کنیم که هر یک می‌تواند یکی از جملات درونی برخی عزاداران باشد  :

"عادت کرده‌ام که حتما هر سال در فلان هیأت باشم و الا محرم به من نمی‌چسبد  ."

-"من فقط با صدای فلان مداح می‌توانم عزاداری کنم  ."

-"من هر سال میاندار هیأت بوده‌ام اگر امسال میانداری نکنم ممکن نیست  ."

-"حتی اگر یک کار مهم و حتی واجب برایم پیش بیاید، عزاداری را مقدم می‌کنم و الا عادتم بهم می‌خورد ."

-"هر سال تا نیمه شب عزاداری می‌کنم ولی صبحها برای نماز صبح نمی‌توانم بلند شوم و این عادت شده است."

"هرسال تا نیمه شب عزاداری می کنم و بعد از مراسم تا صبح با دوستان مشغول گعده هستیم، حتی با کشیدن قلیان خودمان را سرگرم می کنیم و این برایمان عادت شده است."

-"به رسمهای هیأتمان عادت کرده‌ام بنابراین درباره مردم آزاریها و رسوم غلط هیأتمان نه تنها اعتراض نمی‌کنم بلکه همراهی هم می‌کنم."

آنچه اولیای الهی از ما خواسته‌اند، بلند نگه داشتن نام امام حسین علیه السلام و تلاش مستمر برای حسینی شدن و حسینی ماندن است نه آنکه خود را به یک رسم و رسوم خاص عادت دهیم( مثلا بگوییم هیأت ما اینگونه است که ...) به تعبیر دیگر، باید تلاش کنیم کارهای عبادی خود را از حالت روزمرگی و عادتهای سالانه و عادتهای محلی خارج کنیم تا به این وسیله عبادت خود را خالصاً برای رضای خدا انجام داده باشیم نه برای پیروی از عادت سالانه خود.

راهکاری برای رهایی از عادت در عزاداریها

برای آنکه عزاداری خود را از عادت دور کنیم لازم است به محاسبه درون خود بپردازیم و نیتهای خود را بررسی کنیم. یک راه خوب آن است که ظاهرها را عوض کنیم یعنی مثلا به هیأت مناسب دیگری برویم و بعد از تمام شدن مراسم از خود بپرسیم که آیا در نیتهایمان تفاوت می‌بینیم یا خیر. یا مثلا اگر هر سال در آشپزخانه خدمت می‌کردیم، یک سال به جمع سینه زنان عادی بپیوندیم و بعد نیت خود را بررسی کنیم. اگر نیاز خاصی به حضور ما در آشپزخانه نباشد اما باز هم نتوانیم آن را رها کنیم، نشانه آن است که یک دلبستگی خاص در ما پیدا شده که به عزای امام حسین علیه السلام ربطی ندارد و نباید آن را به حساب عبادت و سیدالشهداء علیه السلام بگذاریم.

به همین روش می‌توانیم شرایط،‌ افراد، مکانها و ظواهر را تغییر دهیم و نیتهای خود را بررسی کنیم تا خطر عادت را از عبادت خود دفع کرده باشیم. این کار خود از بزرگترین راه‌های موفقیت در عبادت است و به تعبیر منقول از امیرالم?منین علیه السلام از پربهره ترین راهکارهای عبادت آن است که بر عادت غلبه کنیم: «أفضل العبادة غلبة العادة». (غرر الحکم، ص199)