25 ذی القعده  روز «دحوالارض» است. در متون و روایات دینی، ‌برای این روز و شب پیش از آن آثار و برکاتی ذکر شده است.
برای بهره‌گیری کاربران گرامی سایت از برکات و اعمال این شب و روز مبارک، مطلب زیر تقدیم می شود:

1. تعریف

دحو الارض، مطابق با بیست و پنجم ماه ذوالقعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید.

از این روز، بخش هایی از کره زمین ـ که سراسر از آب بود ـ شروع به خشک شدن نمود تا کم کم به شکل ربع مسکون امروزین درآید. مطابق روایات، اولین نقطه ای که از زیر آب سر برآورد مکان کعبه شریف و بیت ا... الحرام بود.

به نظر برخی از مفسران، آیه 30 سوره نازعات (والارض بعد ذلک دحاها) به همین واقعه اشاره دارد.

2. ذوالقعده؛ ماه حرام

ماه ذوالقعده (یا همان ذیقعده در تلفظ فارسی) اولین ماه از ماه‌های حرام است. ماه‌های حرام زمان‌هایی هستند که جنگ در آنها ممنوع بوده و احکام ویژه‌ای نیز از جهت شرعی و فقهی دارند.

اما استفاده اخلاقی و تربیتی که از این حکم می توان کرد این است که: «اگر جنگ و نزاع میان مردمان در این ماه حرام شده است» حتما منازعه و محاربه با خداوند باید بیشتر مورد نفرت قرار گیرد. لذا شایسته است انسان مومن در این ماه ها بیشتر به فکر باشد تا اندیشه و اعضای او با گناه و معصیت، به مخالفت با خداوند برنخیزد.

3.مناسبت های دیگر این روز

گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای دیگری نیز در این روز رخ داده اند که اهمیت آنرا دوچندان نموده اند؛ از جمله:

· میلاد ابوالانبیاء حضرت ابراهیم علی نبینا و آله و علیه السلام .

· میلاد حضرت عیسی مسیح علیه السلام .

· خروج رسول اکرم صلی الله علیه و آله از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه، به قصد حجة الوداع. در این سفر وجود مقدس امیرالمؤمنین و حضرت زهرا سلام الله علیهما و نیز تمامی همسران و بسیاری از اصحاب پیامبر (ص) نیز ایشان را همراهی می‌کردند.

· در روایتی نیز آمده است که قائم (عج) در همین روز قیام خواهد کرد.

4. اعمال شب و روز دحو الارض

* روزه :

روز دحوالارض از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه گرفتن، ممتاز است و در روایتى آمده است که روزه‏اش مثل روزه هفتاد سال است ؛ و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بسر آورد از براى او عبادت صد سال نوشته شود ؛ و هر چه در میان آسمان و زمین وجود دارد براى کسی که در این روز روزه‏دار باشد استغفار می‌کنند. و این روزى است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیارى است و از براى این روز به غیر از روزه و عبادت و ذکر خدا و غسل دو عمل وارد است .

* نماز :

نمازى که در کتب شیعه قمیین روایت شده .

و آن دو رکعت است در وقت چاشت در هر رکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره و الشمس بخواند و بعد از سلام نماز بخواند لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ پس دعا کند و بخواند یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ .

* دعا :

خواندن این دعا است که شیخ در مصباح فرموده مستحب است خواندن آن

اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ کَاشِفَ کُلِّ کُرْبَةٍ أَسْأَلُکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ أَیَّامِکَ الَّتِی أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِینَ وَدِیعَةً وَ إِلَیْکَ ذَرِیعَةً وَ بِرَحْمَتِکَ الْوَسِیعَةِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ الْمُنْتَجَبِ فِی الْمِیثَاقِ الْقَرِیبِ یَوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ کُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَى کُلِّ حَقٍّ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَطْهَارِ الْهُدَاةِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ وَ أَعْطِنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِکَ الْمَخْزُونِ غَیْرَ مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ [مَمْنُونٍ‏] تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَةَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِ یَا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَکْرَمَ مَرْجُوٍّ یَا کَفِیُّ یَا وَفِیُّ یَا مَنْ لُطْفُهُ خَفِیٌّ الْطُفْ لِی بِلُطْفِکَ وَ أَسْعِدْنِی بِعَفْوِکَ وَ أَیِّدْنِی بِنَصْرِکَ وَ لا تُنْسِنِی کَرِیمَ ذِکْرِکَ بِوُلاةِ أَمْرِکَ وَ حَفَظَةِ سِرِّکَ وَ احْفَظْنِی مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ إِلَى یَوْمِ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ وَ أَشْهِدْنِی أَوْلِیَاءَکَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِی وَ حُلُولِ رَمْسِی وَ انْقِطَاعِ عَمَلِی وَ انْقِضَاءِ أَجَلِی اللَّهُمَّ وَ اذْکُرْنِی عَلَى طُولِ الْبِلَى إِذَا حَلَلْتُ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَى وَ نَسِیَنِیَ النَّاسُونَ مِنَ الْوَرَى وَ أَحْلِلْنِی دَارَ الْمُقَامَةِ وَ بَوِّئْنِی مَنْزِلَ الْکَرَامَةِ وَ اجْعَلْنِی مِنْ مُرَافِقِی أَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ اجْتِبَائِکَ وَ اصْطِفَائِکَ وَ بَارِکْ لِی فِی لِقَائِکَ وَ ارْزُقْنِی حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِیئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ اللَّهُمَّ وَ أَوْرِدْنِی حَوْضَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اسْقِنِی مِنْهُ مَشْرَبا رَوِیّا سَائِغا هَنِیئا لا أَظْمَأُ بَعْدَهُ وَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ وَ اجْعَلْهُ لِی خَیْرَ زَادٍ وَ أَوْفَى مِیعَادٍ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ اللَّهُمَّ وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ بِحُقُوقِ [لِحُقُوقِ‏] أَوْلِیَائِکَ الْمُسْتَأْثِرِینَ اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِکْ أَشْیَاعَهُمْ وَ عَامِلَهُمْ وَ عَجِّلْ مَهَالِکَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِکَهُمْ وَ ضَیِّقْ عَلَیْهِمْ مَسَالِکَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِکَهُمْ اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِیَائِکَ وَ ارْدُدْ عَلَیْهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ أَظْهِرْ بِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ وَ اجْعَلْهُ لِدِینِکَ مُنْتَصِرا وَ بِأَمْرِکَ فِی أَعْدَائِکَ مُؤْتَمِرا اللَّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلائِکَةِ النَّصْرِ وَ بِمَا أَلْقَیْتَ إِلَیْهِ مِنَ الْأَمْرِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِما لَکَ حَتَّى تَرْضَى وَ یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَى یَدَیْهِ جَدِیدا غَضّا وَ یَمْحَضَ الْحَقَّ مَحْضا وَ یَرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضا اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَى جَمِیعِ آبَائِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ أُسْرَتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِی کَرَّتِهِ حَتَّى نَکُونَ فِی زَمَانِهِ مِنْ أَعْوَانِهِ اللَّهُمَّ أَدْرِکْ بِنَا قِیَامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَیَّامَهُ وَ صَلِّ عَلَیْهِ [عَلَى مُحَمَّدٍ] وَ ارْدُدْ إِلَیْنَا سَلامَهُ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ [عَلَیْهِمْ‏] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ

* زیارت حضرت امام رضا علیه السلام :

که بهترین و بافضیلت‌ترین عمل مستحبی این روز است.

* غسل

* ذکــر خداوند :

معنای ذکر، فقط گفتن الفاظ و اوراد و نام‌های خداوند نیست. بهترین نوع ذکر خدا، به یاد خدا بودن و او را بر اعمال و گفتار و کردار خویش ناظردانستن است.

با سلام.از لابلای به اصطلاح وبگردی مطلب ذیل را خواندم.بد نیست شما هم بخوانید:

چندروزی می شود که قول یکی از استاتید دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی کرج، در مورد عدم عینیت سیاست و دیانت فکرم را به خود مشغول کرده است، استاد خیلی صریح بر سرکلاس درس خود گفت:"مدرس با شعار دیانت ما عین سیاست ماست ، بزرگترین خیانت را به ایران کرده است" ،  استاد ز خ در ادامه صحبت هاشون بر سر کلاس گفتند " درحال حاضر حوزه در کار سیاست دخالت می کند . معلوم نیست سیاسی ها توی این کشور چه کاره هستند که از حوزه برای کشور تصمیم گیری می شود . وقتی حوزه ها در سیاست دخالت کنند کشور می شود یه چیزی شبیه به دوران صفویه .  در زمان صفویه ، شاه حوزه را تائید می کرد و حوزه هم شاه را . شطرنج به این خاطر حرام شد که شاه مات می شد صوفیه با حوزه مذاکره کرد ، حوزه هم شطرنج را حرام کرد. و تخته نرد هم همین طور"...

با خودم فکر کردم کلاس های درس که به شیوه استاد محور اداره می شوند، جایی برای بحث بر مباحث مطرح شده برای دانشجو نیست، و اینجا که به گفته مدیران سایت،" تبیین" مکانی آزاد برای گفتگو بین دانشجویان است، چند خطی در ادامه صحبت های جناب استاد، حرف های دلم را بیاورم...

1-مسئله دین و سیاست و تلاش برای جداسازی آن ، از سر کلاس های  درس اساتید محترم دانشگاه ها نیامده است، از شبکه گسترده جهانی وب  و شبکه های ماهواره ای و واژه پردازان هم ساطع نشده است!

ریشه جدایی دین از سیاست در اسلام ، اولین بار توسط معاویه هم به طور نظری وهم  عملی در سال 40 هـجری قمری مطرح شد.  معاویه لعنه الله پس از صلح با امام حسن مجتبی علیه اسلام در ابراز اندیشه سکولار خود گفت:
"من با شما جنگ نکرده ام که نماز بخوانید یا روزه بگیرید و حج برگزار کنید یا زکات دهید. شما خود این کارها را می کنید ، بلکه من با شما جنگ کردم تا بر شما حکومت کنم"

پس می بینیم که طرح مسئله جدا بودن دین از سیاست، چیزی تازه نیست. به گواهی استناد فرمایشات حضرت امام این مسئله در زمان بنی امیه طرح شد و در زمان بنی عباس قوت گرفت.

من فکر می کنم فرمایش مرحوم مدرس و پس از آن امام روح الله یک عمومیت جامعی دارد، و مختص به یک زمان و یه عصر خاص نیست ، چرا که سیاست هر کسی عین دیانت اوست. سیاست امام حسین علی السلام عین دیانت او، سیاست یزید هم عین دیانت او بود. سیاست صدام، اوباما، نتانیاهو و ... عین دیانتشان است و سیاست امام روح الله ، امام خامنه ای ، شهداء و سایر مؤمنین نیز عین دیانت آنهاست. پس «دیانت و سیاست» نه با شعار در هم ادغام می‌گردند و نه با شعار و میل کسی از هم قابل تفکیک هستند. بلکه سیاست چیزی جز دیانت (برنامه و روش زندگی در هر زمینه‌ای) و دیانت نیز چیزی جز سیاست نیست.

و اما جناب استاد، پس از این مقدمه کوتاه از خدمت شما چند سوال داریم؟

اگر  نوع دید ما اسلامی باشد  که هست و در غیر این صورت نیازمند پاسخ به شبهه شما نیستیم، پس آیا خداوند که با وضع، تدوین و ارسال دین توسط انبیای خودش، حتی در مورد جزئی‌ترین مسائل شخصی انسان، مثل طهارت یا غذا خوردن، احکامی منطبق با هدف و حکمت خلقت بیان کرده است، در مورد اصلی‌ترین مسائل زندگی انسان، مثل: حکومت، عدالت، روابط اجتماعی، روابط بین‌الملل، جنگ، صلح، اقتصاد، حقوق و قضا، کشور و کشور‌داری و ...، هیچ نگفته و انسان را رها کرده است ؟

و در این صورت نباید این مسئله را نقص دین شمرد؟

جناب استاد!!

اگر دین را ازسیاست جدا کنیم یعنی دین را از اجتماع جدا کردیم و در خانه های خود حبس کنیم، اگر انسان در مواضع اجتماعی و سیاسی خود پیرو احکام خدا نباشد، پیرو کدام احکام خواهد بود؟

آیا همه آنارشیسم می‌شوند و یا بالاخره دستورالعمل‌هایی را می‌پذیرند؟ این دستورالعمل‌ها و باید و نبایدها را چه کسی وضع کرده است؟ به غیر از مکاتب بشری!!؟ ضمانت اجرای آنها چیست؟ به غیر از قدرت!!؟ و آیا این همان دیکتاتوری نیست؟!

جناب استاد!

آیا جدا کردن دین الهی (اسلام به عنوان آخرین دین و دین تحریف نشده) از سیاست و سیاست از دیانت، به مثابه «حکومت بشر بر بشر» نیست؟ آیا چنین حکومتی جز با فریب و زور قابل اجراست ؟؟ و آیا این همان دیکتاتوری ظالمانه قدرتمندان بر مستضعفان نیست؟!

اینها طبیعی‌ترین عواقب جدا کردن سیاست از دین الهی است که بشر امروز بیش از هر زمان گرفتارش شده است.

2- در  دین الهی ما، آیات روایات و احادیث زیادی در خصوص قمار وجود دارد ، پس این مسئله باید بدیهی باشد که تخته نرد یا این نوع بازی ها طبق موازین دینی ما حرام اعلام شوند،  خداوند متعال قمار را، در ردیف می گساری و بت پرستی، از کارهای پلید شیطانی می داند  و به اجتناب از آن فرمان داده است:

«یا ایها الذین آمنوا انما الخمر و المیسر و الانصاب و الازلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه لعلکم تفلحون

مائده-90

ای کسانی که ایمان آورده اید، بدانید که شراب، قمار، بت ها و چوب های مخصوص برد و باخت، پلید و ناپاک و از کارهای شیطانی است، پس از این کارها بپرهیزید تا رستگار شوید»

انما یرید الشیطان ان یوقع بینکم العداوة و البغضاء فی الخمر و المیسر و یصدکم عن ذکر الله و عن الصلاة فهل انتم منتهون » . (مائده: 91)

«یسئلونک عن الخمر و المیسر قل فیهما اثم کبیر و منافع للناس و اثمهما اکبر من نفعهما و . . .»

بقره: 219

و مسلم که نزول آیات قران وحضرات معصومین سال‌ها قبل از صفویه بوده اند !

3- و نکته آخر این که اگرچه دوران صفویه دوران استبداد شاهنشاهی بود و گاها سوء استفاده هایی از دین صورت می گرفت اما  با این وجود، به خاطر نقش نظارتی علمای دینی و مخصوصا شیعه باعث شد که این دوران  در بین حکومت های دیگر شاهنشاهی ، جزء دوران پیشرفت ایران از نظر صنعت کشاورزی، خدمات اجتماعی و رفاهی تجارت امنیت هنر موسیقی و... ، محسوب شود و حتی اگر فاکتورهای یک جامعه توسعه یافته را ریز کنیم، خواهیم دید که دوران صفویه این فاکتورها را داراست!

تکمله: محروم کردن یک قشر چه مهندس باشد،  چه روحانی  و چه استاد دانشگاه،  از ورود به حیطه تعیین سرنوشت، عین دیکتاتوری و تفکر فاشیستی است

درمقابل همة این حرف هایی که زده شد و همة مضرّاتی که برای موسیقی گفته شد عده ای نیزادّعا می کنند که موسیقی در درمان بسیاری از بیماری ها کاربرد دارد والبتّه امروزه یکی از بحث های مهم، همین بحث درمان، بوسیله موسیقی است که اصطلاحا ًبه آن موسیقی درمانی گفته می شود. و یا گفته می شود که پخش موسیقی در گاو داری ها بر روی شیر دهی گاوها تأثیر داشته و مقدار شیردهی آنان را افزایش داده است و از این قبیل مسائل.

ادامه مطلب...

«کسی که چهل روز در خانه اش بربط نوازند و مردمان بر او وارد شوند شیطانی به نام قفندر اعضای خود را به تمام اعضای بدنش مس می نماید ، پس غیرت از آن مرد برداشته می شود تا به حدی که با زنانش اگر فعل قبیحی کنند بدش نمی آید ». با این روایت شاید بتوان به یکی از علل اصلی رواج بد حجابی و فحشا در جامعه پی برد ...

  ادامه مطلب...

سلام
یادمان نرفته این جمله معروف آیت اله شهید بهشتی مظلوم را که گفت:ما شیفتگان خدمتیم نه تشنگان قدرت.یادتان هست؟
امروز اخبار سیاسی را پیگیری می کردم گفته های آیت اله مهدوی کنی را در مورد وحدت اصولگرایان و تهدید ایشان خواندم.دو مطلب:
1- اگر افرادی مثل ایشان در میان ما نبودند که خاکمان در حوزه سیاسی به سر بود.
2- آقایان شیفته خدمت کجایند؟سهم خواهی و باج خواهی ها چه می کند!برایتان که اصولگرا هستید متاسفم.نه اینکه همه امیدمان در این کشور به امثال شماها بوده و زهی خیال باطل.
رها کنید و بروید به زندگی در کنار خانواده های محترم در کشورهای اروپایی بپردازید و بقول دوستم خوش باشید.ما رها کنید و بیش از این تیشه به ریشه ایمان این مردم نجیب نزنید.
البته ضمیر مرجع خودش را پیدا می کند و می دانید چه کس و کسانی را می گویم.