<\/h2>
غزوه بنی نضیر<\/h2>
زمان: ماه ربیع الاول، سی دومین ماه هجرت
مکان: مدینه، منطقه قبیله بنی نضیر
هدف: مذاکره در مورد خونبهای دو نفر از بنی عامر، چرا که بنی نضیر هم‌پیمان بنی عامر بودند .
نتیجه: عامر بن طفیل از بنی عامر کسی را به سراغ پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرستاد و پیام داد: مردی از یاران تو، دو نفر از افراد مرا کشته‌اند در صورتی که هر دو نفر، امان داشته‌اند، پس خونبهای هر دو را برای ما بفرست.
بنی نضیر نام یکی از قبایل یهودی ساکن مدینه و نیز نام یکی از غزوه‌های پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) بود. در مدینه سه قبیله یهودی به نام‌های بنی قینقاع، بنی نضیر و بنی قریظه در کنار دو قبیله بزرگ عرب به نام‌های اوس و خزرج اقامت داشتند. این سه قبیله یهودی پس از هجرت پیامبر به مدینه، با پیامبر پیمان صلح بستند ولی هر سه قبیله پیمان خود را شکستند و عهدنامه‌ها را زیر پا نهادند.
پیامبر اکرم به همراه تعداد اندکی از یاران خود جهت طلب یاری برای پرداخت خونبهای مردی از بنی عامر که به خطا به دست مسلمانی کشته شده بود، به میان قبیله بنی نضیر که هم‌پیمان مسلمانان بودند رفت. بنی نضیر در ظاهر، خواسته پیامبر را پذیرفتند، اما در همان حال با هم خلوت کردند و تصمیم گرفتند از بام خانه‌ای که پیامبر در آن سرگرم صحبت با آنان بود، سنگی فرو افکنند و او را بکشند.
پیامبر اکرم از طریق حضرت جبرییل از توطئه بنی نضیر آگاهی یافت و بی درنگ به مدینه بازگشت؛ آنگاه به آنان پیام داد که از آن دیار بیرون روند. ولی آنان با وسوسه‌های عبدالله بن ابی، در مقابل رسول خدا ایستادند.
مسلمانان 15 روز قلعه بنی نضیر را محاصره کردند تا آنان وادار به تسلیم شدند. رسول خدا نیز آنان را به شام تبعید کرد. در جنگ بنی نضیر نیز پرچمداری سپاه اسلام با حضرت امیرالمؤمنین علی(علیه‌السلام) بود.
برگرفته از المغازی، ج 1، ص 363 / سیره ابن هشام، ج 3، ص 421 .
