امام زمان(ع)

ای نگاهت دوای هـــــر دردی

آرزو می کنم که بـــــــرگردی

کاش من باخبر شـــوم روزی 

لحظه ای بر دلم گــــذر کردی

زنده ام من به عشق دیدارت

بسته جانم به روی زیبــــایت

منتـــــظر مانده چشم گریانم  

پس کجایی؟ دلم به قربــانت

مثل مهتاب و آسمان هستی

آفتابی ، تو مهربـــان هستی

با تو معنای عشق کامل شد

یار و مولای عاشقان هستی

جمعه ها دل که بیقرارت شد

تا سحر چشم انتـــظارت شد

اشکها ریختم شبـــــــانگاهان

چون امیدم به نوبــــهارت شد

ای که بر درد و غم دوا هستی

نور عشقی و با وفـــا هستی

بی تو طاقت ندارد این دل بیا

صبر تا کی کنم؟ کجا هستی؟

اللهم عجل لولیک الفرج

شاعر: فرزانه حبوطی، چاپ شده در کتاب «پرسه در کوچه پس کوچه های شعر» جلد اول – انتشارات پورنگ