1-دلیل نامگذاری
روز 16 مرداد سال 1358 مصادف با سیزدهم رمضان 1399 بود، کمتر از یک سال از پیروزی انقلاب اسلامی می گذشت و اخباری مبنی بر شروع دور تازهای از جنایات بیرحمانه رژیم اشغالگر صهیونیستی در بمباران جنوب لبنان به گوش می رسید. امام خمینی ره پیام تاریخی خود را صادر فرمودند:
بسمالله الرحمن الرحیم
من در طی سالیان دراز،خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودم، که اکنون این روزها به حملات وحشیانة خود به برادران و خواهران فلسطینی شدت بخشیده است، و به ویژه در جنوب لبنان به قصد نابودی مبارزان فلسطینی، پیاپی خانه و کاشانة ایشان را بمباران میکند.
من از عموم مسلمانان جهان و دولتهای اسلامی میخواهم که برای کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن به هم بپیوندند و جمیع مسلمانان جهان را دعوت میکنم آخرین جمعة ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است، و میتواند تعیین کنندة سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، به عنوان «روز قدس» انتخاب، و طی مراسمی همبستگی بینالمللی مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونی مردم مسلمان اعلام نمایند. از خداوند متعال پیروزی مسلمانان را بر اهل کفر خواستارم. والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته. روحالله الموسوی الخمینی
سابقه حمایت مردم ایران و تهران از مردم فلسطین به اصطلاح به 1/1/1 باز می گردد، یعنی از اولین روزی که تشکیل کشور غاصب اسراییل اعلام شد، حتی شیخ عبدالکریم حائری یزدی 14 سال قبل از تشکیل اسراییل به سیاست یهودیان در فلسطین اعتراض کرد.
2-مخالفت با اسراییل پیش از 1/1/1
البته این اولین بار نیست که ایرانیان از فلسطین و حقوق مردم آن حمایت می کردند. سابقه حمایت ایران از مردم فلسطین به اصطلاح به 1/1/1 باز می گردد، یعنی از اولین روزی که تشکیل کشور غاصب اسراییل اعلام شد، مردم ایران به رهبری آیت الله کاشانی به این امر اعتراض کردند، در سال 1326 ش. که تاسیس دولت غاصب اسرائیل اعلام گردید، ایشان ضمن صدور اعلامیه ای خطاب به مسلمانان جهان به این امر اعتراض کردند. سی هزار نفر از مردم تهران به دعوت آیت الله کاشانی برای راهپیمایی لبیک گفتند و در روز بیستم دیماه 1326، برعلیه اسراییل تظاهرات کردند. مردم تهران در سی ام اردیبهشت 1327 نیز بار دیگر بر ضد اسرائیل تظاهرات کردند.
سابقه مخالفت با اسراییل به همین جا ختم نمی شود و حتی به پیش از شکل گیری اسراییل باز می گردد! آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی موسس حوزه علمیه قم در نامه ای به رضاشاه به سال 1312(1933) نسبت به سرکوب فلسطینیان توسط انگلستان و یهودیان اعتراض کرده و خواهان موضع قاطع رضاشاه می شود. توضیحات بیشتر به همراه دستخط معظم له را اینجا بخوانید.
3-روز قدس، روز اسلام است.
راستی، هدف از روز قدس چیست؟ آیا صرفا روزی است که به مساله فلسطین اعتراض کنیم؟ آن پیر سفرکرده در 25 مردادماه سال 58 و تنها چند روز بعد از نامگذاری روز قدس فلسفه این روز را چنین بیان کردند:
"«روز قدس» یک روز جهانی است. روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است. روز مقابلة ملتهایی است که در زیر فشار ظلم آمریکا و غیر امریکا بودند، در مقابل ابرقدرتهاست. روزی است که باید مستضعفین مجهز بشوند در مقابل مستکبرین، و دماغ مستکبرین را به خاک بمالند.... روز قدس، روزى است که باید سرنوشت ملتهاى مستضعف معلوم شود باید ملتهاى مستضعف در مقابل مستکبرین اعلان وجود بکنند، باید همانطور که ایران قیام کرد، و دماغ مستکبرین را به خاک مالید، و خواهد مالید، تمام ملتها قیام کنند، و این جرثومههاى فساد را به زبالهدانها بریزند."
نباید میراث سی ساله امام خمینی و 62 ساله اسراییل ستیزی مردم تهران و ایران را هزینه کرد اعتراض های سیاسی به "دولت" کنیم.
4- استقبال جهانی از روز قدس
پیشنهاد نامگذاری روز قدس با استقبال مسلمانان جهان روبرو شده است و این میراث امام خمینی نه تنها در کشورهای اسلامی مانند ترکیه، مالزی، اندونزی، بحرین، لبنان و... بلکه در بسیاری از کشورهای غربی مانند ایالات متحده آمریکا، انگلستان، آلمان و... نیز برگزار می گردد. امسال نیز این روز باشکوه در بسیاری از کشورها برگزار گردید. البته می دانید که به دلیل تعطیل نبودن روز جمعه، این مراسم در روز یک شنبه آخر ماه رمضان برگزار می گردد. روز قدس به یکی از نمادهای وحدت و همبستگی جهان اسلام در سراسر جهان تبدیل شده است. گزارشی همراه با ویدئو از مراسم امسال را اینجا ببینید.
روزهایی را به خاطر داریم که آقای حیاتی در اخبار ساعت 21 سیما و پیش از روز قدس، دقیقه های متوالی اسامی احزاب و گروه های سیاسی مختلف کشور را می خواند که با صدور بیانیه بر حضور در روز قدس تاکید داشتند. روز قدس نماد وحدت و همبستگی داخلی ایران نیز هست.
5-و اما امسال....
روز قدس -این میراث امام خمینی- به مدت سی رمضان است که هر سال با شکوه و عظمت در ایران برگزار می گردد. اگر راهپیمایی مردم تهران در مخالفت با اسراییل در سال 1326 را نیز درنظر بگیریم، سنت مخالفت مردم ایران و تهران با زور و استبداد بین المللی به 62 سال می رسد و اگرنامه عبدالکریم حائری را در نظر بگیریم به 76 سال بالغ می گردد.
باید بپذیریم، به هر دلیل که باشد، بخشی از طرفداران آقایان موسوی و کروبی نسبت به مواضع دولت و نتایج انتخابات قانع نشده اند و به نظر می رسد که بخشی از این افراد درصدد هستند از راهپیمایی "روز قدس" برای بیان اعتراض خود به "دولت" استفاده کنند، هرچند اگر فضای متعادلی برای بیان اعتراضات وجود داشت کار به اینجا نمی رسید. تردیدی نیست که میرحسین موسوی به عنوان نخست وزیر دوران امام خمینی و کروبی به عنوان فرد نزدیک به ایشان، همانگونه که در شعارهای تبلیغاتی خود نیز تاکید داشتند، حفظ و تعمیق آرمان و میراث امام خمینی را در راس اهداف خود قرار داده بودند. کروبی و موسوی که هنوز خود را در چارچوب گفتمان امام خمینی تعریف می کنند، بعید است به هزینه کرد میراث امام خمینی و میراث 62 ساله ظالم ستیزی ایرانیان برای اهداف سیاسی و اعتراض به دولت مبادرت کنند؛ شکستن حرمت و قداست این میراث پسندیده و مطلوب نیست.
به هر حال امیدواریم امسال نیز روز قدس، روز فریاد واحد و یکسان جهان اسلام بر علیه کفر و ظلم جهانی باشد.