بدان که شب جمعه اول ماه رجب را لیلة الرغائب مى‏گویند و از براى آن عملى از حضرت رسول صلى الله علیه و آله وارد شده با فضیلت بسیار که سید در اقبال و علامه در اجازه بنى زهره نقل...

 بدان که شب جمعه اول ماه رجب را لیلة الرغائب مى‏گویند و از براى آن عملى
از حضرت رسول صلى الله علیه و آله وارد شده با فضیلت بسیار که سید در اقبال و علامه در اجازه بنى زهره نقل کرده‏اند از جمله فضیلت او آنکه گناهان بسیار به سبب او آمرزیده شود و آنکه هر که این نماز را بگزارد چون شب اول قبر او شود حق تعالى بفرستد ثواب این نماز را به سوى او به نیکوتر صورتى با روى گشاده و درخشان و زبان فصیح پس با وى گوید اى حبیب من بشارت باد تو را که نجات یافتى از هر شدت و سختى گوید تو کیستى به خدا سوگند که من رویى بهتر از روى تو ندیدم و کلامى شیرین‏تر از کلام تو نشنیده‏ام و بویى بهتر از بوى تو نبوییدم گوید من ثواب آن نمازم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال بجا آوردى آمدم امشب به نزد تو تا حق تو را ادا کنم و مونس تنهایى تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود من سایه بر سر تو خواهم افکند در عرصه قیامت پس خوشحال باش که خیر از تو معدوم نخواهد شد هرگز و کیفیت آن چنان است که روز پنجشنبه اول آن ماه را روزه مى‏دارى چون شب جمعه داخل شود ما بین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز مى‏گزارى هر دو رکعت به یک سلام و در هر رکعت از آن یک مرتبه حمد و سه مرتبه إنا أنزلناه و دوازده مرتبه قل هو الله أحد مى‏خوانى و چون فارغ شدى از نماز هفتاد مرتبه مى‏گویى 9اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ الْأُمِّىِّ وَ عَلَى آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ] پس به سجده مى‏روى و هفتاد مرتبه مى‏گویى9سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَ الرُّوحِ پس سر از سجده بر مى‏دارى و هفتاد مرتبه مى‏گویى9 رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلِىُّ الْأَعْظَمُ پس باز به سجده مى‏روى و هفتاد مرتبه مى‏گویى9 سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَ الرُّوحِ پس حاجت خود را مى‏طلبى که إن شاء الله برآورده خواهد شد) و بدان نیز که در ماه رجب زیارت حضرت امام رضا علیه السلام مندوب است و اختصاصى دارد چنانچه عمره در این ماه فضیلت دارد و روایت شده که تالى حج است در فضیلت و منقول است که: جناب على بن الحسین علیهما السلام معتمر شده بود در ماه رجب و شبانه روز نماز در نزد کعبه مى‏گزاشت و پیوسته در سجده بود در شب و روز و این ذکر از آن حضرت شنیده مى‏شد که در سجده مى‏گفت 9عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ