روی دیوار های خرمشهر نوشته بودند:
آمده ایم که بمانیم.
شاید زمانی که صدام رویای فتح هفت روزه ایران را در سر می پروراند فکر نمی کرد که باید سی و چهار روز پشت دیوار های خرمشهر بماند فکر نمی کرد که بهنام محمدی هم می تواند ارتش مجهزش را به بازی بگیردنه به خاطر اینکه نوجوان بود و بازیگوش به خاطر اینکه صدام رویایش بچه گانه بود اگر خرمشهر سقوط کرد دلیلش قدرت صدام و ناتوانی ما نبود دلیلش بی کفایتی ها بود سردار شمخانی فرمانده سپاه خوزستان در نامه ای نوشته بود: ما جان برای دادن داریم،اسباب جان دادن نداریمو اکنون سالروز آزادی خرمشهر است خرمشهری که محمد جهان آرا نبود تا آزادیش را ببیند و آنهایی که بودند و آزادیش را دیدند و به ثمر رساندند اکنون در میان ما نیستند.حسن باقری،صیاد شیرازی،سرتیپ نیاکی،حاج همت،حاج حسین خرازی، احمد کاظمی،...........................................
نمی دانم این روزها کسی به حرمت خون بهنام محمدی با وضو در خیابان های خرمشهر قدم می زند یا نه؟ کسی از رشادت های شیر زنان این سرزمین در دفاع از خرمشهربرای دختران این سرزمین سخن می گوید؟ دخترانی که این روز ها شده اند اسباب مدگرایی و مصرف گرایی و شاید کسب رای.! مقام معظم رهبری چه زیبا فرمودند که: فتح خرمشهر،فتح خاک نبود فتح ارزش های اسلامی بود.ارزش هایی که اینگونه به دست آمده هرگز فراموش نخواهد شد
برچسب ها : دفاع مقدس ,
