این روزها بار دیگر جناح های سیاسی و فعالین این عرصه به تکاپو افتاده تا از آب گل آلود موجود برای خود ماهی بگیرند.
1- همه میدانیم افراط و تفریط بد است اما در مصادیق آن اختلاف داریم.
2- مطلق دیدن عملکرد یک شخصیت به رنگ های سیاه یا سفید هم نامناسب است.
حضور دکتر آقاتهرانی در برنامه سیما باعث شده دوباره بازار سخنان افراطی و تفریطی داغ شود و هر کسی از ظن خودش یار این سخنان شود.گرچه قبل از آن حضور دکتر احمدی نژاد در مراسم یادبود والده اش در شهرهای تبریز و قم نیزباعث شده بود اتفاقات ناموزون سیاسی شکل گیرد.
برایم جالب بود که منتقدین آقای احمدی نژاد بر طبل 100 درصدی اشتباه بودن عملکرد ریاست جمهور قبل می کوبند و طرفداران هم همچنان معتقدند که 100 در صد عملکرد دکتر قابل دفاع است.این آن جیزی است که هرگز نخواهد گذاشت واقعیات این مباحث هویدا شود.
سخت تر از این نیست که دیگر ما برای محکوم شدن یک مجرم طبق تشخیص قوه قضاییه خوشحال نشویم.برای فرد مجرم هم راهکار قانونی برای اعتراض باشد ولی آن را سیاسی بخوانیم.برخی اتفاقات باید این نظام و انقلاب را برای سالیان متمادی بیمه کند لیکن بعلت اشتباهات فاحش مسولین متاسفانه نه تنها فرصت نشده که به نوعی تهدیدی دیگر ساخته و پرداخته شده است.سالیانی بود که محکوم شدن یک مسول رده اول در کشور چین برایمان حسرت ها به دنبال داشت، ولی نتوانستیم با محکوم شدن یک مسول رده اول نظام خوشحال بوده و سرمان را بلند کرده و فریاد بزنیم دیدید نظام اسلامی هم با مجرم تعارف ندارد؟
یادمان نرفته انتخابات ریاست جمهوری در سال 1388 و حضور میلیونی مردم می رفت تا دهان یاوه گویان و دشمنان قسم خورده را برای سالیانی ببندد که متاسفانه بر اثر آن فتنه بزرگ ساخته پرداخته برخی از به اصطلاح خواص مظام تهدید جدی برای نظام بوجود آمد که اگر درایت رهبری و بصیرت مردم نبود...
برای ما که نمی خواهد بگویید که اشتباهاتتان کجاست !لیکن بخاطر خون شهدایی که این نظام را به دست شما سپرده هم که شده بنشینید و کلاهتان را قاضی کنید.ما شما را قبول داریم
