کدام عید
عید غدیر خم، عید بزرگ خداوند است نه عید مسلمانان، چون عید فطر و عید قربان، عید مسلمانان است چنانچه در دعای این دو عید می خوانیم « الذی جعلته للمسلمین عیدا » اما غدیر عید خداوند است به دلیل این که آخرین دین او و کامل ترین دین او در این روز تکامل یافت. این عید بزرگ در ذهن برخی از اقشار تبدیل شده است به « عید سیدها » و مایه آزار و اذیت سادات محترم.
برخی به جای این که در این روز به علت عید شدن این روز توجه کنند، به مسائل بسیار دست پایین توجه می کنند، به گونه ای که این روز بزرگ ماهیت حقیقی خود را از دست داده وتبدیل به روز عیدی گرفتن از سادات شده است. خصوصا در سالهای اخیر که برخی رسانه ها دانسته یا ندانسته در صدد بزرگنمایی عیدهای ملی و غیرمذهبی مثل نوروز و امثال آن هستند، جای تکریم و بزرگداشت این عید خیلی خالی می نماید.
نباید در رسانه ملی تکریم روز غدیر کمتر از تبلیغ و بزرگنمایی شب یلدا و نوروز باشد. این نظام قبل از تعلق به ایرانیت به اسلام متعلق است و آن را مسلمانان برای احیای ارزشهای اسلامی برپا نموده اند نه ایرانیان بی اعتقاد به اسلام که همان بهائیانی بودند که رژیم فاسد پهلوی را اداره می کردند. رسانه ملی نباید برای جلب توجه یک عده قلیل از افراد بی ایمان و بی اعتقاد، آن چنان بر طبل ایرانیت و هویت ملی بدون در نظر گرفتن هویت اسلامی بکوبد تا کمرنگی ارزشهای دینی در این رسانه هویدا باشد. امروز ماهواره ها بر این طبل به اندازه کافی می کوبند دیگر نیاز نیست تا رسانه ملی این کار را بکند.
ما هم امروز راه را گم کرده و به جای افتخار به داشتن چنین امامی و به جای یادگیری کلمات وی و عمل به آنها و رسیدن به سعادت دنیا و آخرت، دنبال کلمات فلان و فلان می رویم. اشخاصی که وجود خارجیشان مورد تردید است و یا هویت تاریخی روشنی ندارند یا بیراهه های دیگری از همین قبیل.
هویت ملی، هویت اسلامی
ایران قبل از اسلام هیچ افتخاری ندارد تمام افتخارات ایرانیان امروز که در معرض دید دنیای کنونی قرار دارد برای بعد از اسلام است و الا داشتن آثار باستانی که افتخاری ندارد. همه کشورها بدون استثنا دارای آثار باستانی هستند از امریکای جنوبی گرفته تا هند و چین و شمال آسیا و آفرقیا و استرالیا و غیره. و حتی تساوی این دو (تاکید بر هویت ملی و اسلامی) در برنامه های ارائه شده ی رسانه ملی نیز فاجعه بار است.
آنچه موجب تعالی مادی و معنوی مردم ما می شود، غدیر و قربان و اسلام عزیز است نه یلدا و نوروز. آنچه در هشت سال دفاع مقدس مردم را به دفاع از مام وطن دعوت نمود تا آنجا که خون خود و عزیزان خود را نثار کنند ارزشهای دینی مثل عاشورا و رمضان بود نه یلدا و نوروز. و الا مردم تاجیکستان نیز نوروز و یلدا دارند اما این یلدا و نوروز نتوانسته آنان را از یوغ کمونیست در دیروز و استکبار غربی در امروز نجات دهد، تا جایی که این مردم علی رغم این که زبانشان فارسی است اما الفبایشان روسی است، یعنی حتی اجازه ندارند از الفبای زبان مادری خود استفاده نمایند. آنچه امروز مردم عراق را به ایستادگی در مقابل داعش فرا می خواند عاشورا و غدیر و فاطمیه است و نه اعیاد عربی !!
راهی که هنوز هم گم است
قصد ما این نیست که بگوییم در روز بزرگ غدیر، سادات نباید تکریم شوند بلکه این کار از بزرگترین کارهای نیک و احترام به سادات احترام به امیرالمومنین علیه السلام می باشد بلکه مراد این است توجه به این مسائل نباید ما را از توجه به ماهیت حقیقی غدیر که مسأله امامت است باز دارد. منظور از مسأله امامت هم فقط بحث های تاریخی و کلامی نیست تا کسی بگوید دیگر وقت این بحث ها گذشته. بلکه منظور اعتقاد به امام و معرفت به مقام امام است در نزد خداوند. همان معرفتی که امام صادق علیه السلام به زراره فرمود: "اگر داشته باشی دیگر فرقی نمی کند که در زمان ظهور زندگی کنی یا قبل از آن، ظهور نزدیک باشد یا دور" . (1)
آری امام علی علیه السلام امروز هم مظلوم است و قبل از این و بعد از این هم. امامی که به راه های آسمان از زمین نزدیک تر بود و علم در سینه اش موج می زد اما از وی می پرسیدند که موهای سر ما تعدادش چیست ؟!
ما هم امروز راه را گم کرده و به جای افتخار به داشتن چنین امامی و به جای یادگیری کلمات وی و عمل به آنها و رسیدن به سعادت دنیا و آخرت، دنبال کلمات فلان و فلان می رویم. اشخاصی که وجود خارجیشان مورد تردید است و یا هویت تاریخی روشنی ندارند یا بیراهه های دیگری از همین قبیل.
رسانه ملی نباید برای جلب توجه یک عده قلیل از افراد بی ایمان و بی اعتقاد، آن چنان بر طبل ایرانیت و هویت ملی بدون در نظر گرفتن هویت اسلامی بکوبد تا کمرنگی ارزشهای دینی در این رسانه هویدا باشد. امروز ماهواره ها بر این طبل به اندازه کافی می کوبند دیگر نیاز نیست تا رسانه ملی این کار را بکند.
روز عهد معهود
حال ببینیم امام صادق علیه السلام در مورد این روز عظیم چه فرموده اند :
« الصَّادِقَ علیه السلام یَقُولُ صِیَامُ یَوْمِ غَدِیرِ خُمٍّ یَعْدِلُ صِیَامَ عُمُرِ الدُّنْیَا لَوْ عَاشَ إِنْسَانٌ ثُمَّ صَامَ مَا عَمَرَتِ الدُّنْیَا لَکَانَ لَهُ ثَوَابُ ذَلِکَ وَ صِیَامُهُ یَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی کُلِّ عَامٍ مِائَةَ حَجَّةٍ وَ مِائَةَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ وَ هُوَ عِیدُ اللَّهِ الْأَکْبَرُ وَ مَا بَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَبِیّاً قَطُّ إِلَّا وَ تَعَیَّدَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ عَرَفَ حُرْمَتَهُ وَ اسْمُهُ فِی السَّمَاءِ یَوْمُ الْعَهْدِ الْمَعْهُودِ وَ فِی الْأَرْضِ یَوْمُ الْمِیثَاقِ الْمَأْخُوذِ وَ الْجَمْعِ الْمَشْهُودِ». (2)
یعنی روزه در روز غدیر برابری می کند با روزه گرفتن به اندازه عمر کل دنیا. اگر انسانی می توانست کل عمر دنیا زنده باشد و سپس کل آن را روزه می گرفت ثوابش به اندازه روزه غدیر می شد و روزه روز غدیر در نزد خداوند برابری می نماید به اندازه 100 حج و 100 عمره نیکو به جا آورده شده ی مقبول. و این روز بزرگترین عید خداوند است. خداوند هیچ پیامبری را مبعوث ننموده مگر این که در این روز عید بر پا نموده و حرمت آن را شناخته است. اسم این روز در آسمانها روز « عهد معهود » است و در زمین دارای این نام هاست روز « میثاق مأخوذ » و « جمع مشهود ».
معنی عهد معهود یعنی پیمان موکد چون پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برای ولایت امیرالمومنین علیه السلام در این روز پیمان محکمی از مردم گرفت. چنانچه کلمه میثاق مأخوذ نیز به معنای پیمان گرفته شده می باشد و جمع مشهود نیز یعنی روزی که در آن مردم برای شنیدن پیام پیامبر صلی الله علیه و آله جمع شدند و جمع شدن آن جمعیت مورد شهود و رویت همگان در طول تاریخ واقع شد.
پی نوشت:
1) کافی ج1ص371.
2) تهذیب الاحکام ج3ص143.
