مطابق مبانی هستی شناسی اسلامی ، که مبتنی بر نگره عقلانی استوار و متقن است ، خداوند بر همه چیزدانا و از همه چیز آگاه است و نقص و نیازی در ذات متعال او نیست که از اعمال سودی بخواهد یا از زیانی بهراسد. خدای مهربان خیر محض است و برای بندگان خود ، جز خیر و سعادت نمی خواهد؛ پس اگر او انسان رابه چیزی فرمان می دهد؛ قطعاً خیر و سعادت انسان در آن امر است و کمال و تعالی او بدان بستگی دارد .همچنین او انسان رااز چیزی نهی می فرماید که برای او زیان بخش است و به مصالح مادی و معنوی او آسیب می رساند.
