سلام به بهار
سلام به این روزها و ماه های بهاری که سرشارند از واقعه
از آداب و رسوم ملی گرفته تا حوادث ملی
از نوروز گرفته تا روز جمهوری اسلامی
و حالا که پا گذاشته ایم در این روزهای اردیبهشتی از سال جدید
مناسبتی عظیم و سازنده را در پیش رو داریم
مناسبتی که یادگار بزرگمرد عرصه دانش بوده، هست و خواهد بود حتی اگر نباشد در بین ما
آری می خواهم از شهید بزگواری سخن بگویم که امام راحلمان درخصوصشان فرمود:
(« مطهری پاره تن اسلام و حاصل عمر من بود»)
آری از شهید مطهری می گویم
او که مطهر بود، مطهر ماند و مطهر رفت
او که تا زمان زنده بودنش همواره کوشید برای اشاعه علم و دانش
و شاگردان زیادی را در این مسیر هدایت نمود
آری او کسی نبود جز شهید مرتضی مطهری
کوچه خلوت بود و صدای جیرجیرک ها پیچیده بود در سیاهی شب
صدای قدم های مرد در کوچه پیچید
آرام و تنها قدم بر می داشت با ذهنی آکنده از افکاری که همیشه او را در بر گرفته بودند
سایه ایی در سیاهی شب نمایان شد
مرد اما مثل همیشه بود، آرام و مطمئن چون رهبرش که دیدار حق را لبیک گفت با دلی آرام و قلبی مطمئن
سایه نزدیک و نزدیک تر می شد
ناگهان صدای گلوله ایی طنین جیرجیرک های شب را خاموش کرد
ناله های مرد سکوت سهمگین حاکم بر فضای کوچه را شکسته بود
آری معلمی از دیار عشق و مهربانی به دست منافقین کوردل به شهادت رسید
و اینگونه بود که روز شهادت او را به پاس زحمات بی دریغش در عرصه علم و دانش و تربیت نسلی آگاه به نام مقدس معلم عطرآگین نمودند.
معلمی شغل انباء الهی است
معلمی مقدس است
پس بوسه می زنیم در این روز بزرگ و عزیز بر دست های شمع های دل سوخته عرصه علم و دانش
و از خدا می خواهیم توفیقمان دهد تا
پروانه وار خواهان سوختن در عشقشان باشیم
چراکه نورشان نور هدایت است
و راهشان راه پیامبران الهی
راهتان پر رهرو باد دبیران ایران اسلامی
