با سلام
طاعاتتان مقبول
پسرم محمد عرفان از ابتدای ماه مبارک اصرار داشت برای سحر بیدارش کنم.به مقتضای سن او(9 سال) و تحرک زیاد در روز دلم نمی آمد بیدارش کنم و هر روز گله که چرا بیدارم نکردی تا ....یه سحر خودش ناخودآگاه بیدار شد و وقتی متوجه شد وقت سحر است آن چنان شوق و شعف و شوری از خودش نشان داد وصف ناشدنی.
خدایا به ما شور عطاکن
پدربزرگی داشتم که خداوند همه گذشتگان شما و ایشان را رحمت کند.در عنفوان جوانی سالیانی در منزل ایشان بودم و در ماه مبارک رمضان طوری ایشان برنامه ریزی می کرد که شاید بین یک ساعت تا 40 دقیقه به اذان صبح سحری خورده بودیم.ایشان این مدت را با توجه به کهولت سن مشغول نماز و راز ونیاز بود.
خدایا به ما شعور عطا کن