جویند همه هلال و من ابرویت / گیرند همه روزه و من گیسویت
از جمله ای دوازده ماه تمام / یک ماه مبارک است ، آن هم رویت
فرا رسیدن ماه مبارک رمضان برشما مبارک باد
امام صادق-ع:
خواب روزه دار عبادت ،خاموشی او تسبیح ، عمل وی پذیرفته شده
و دعای او مستجاب است . . .
.
.
.
حلول ماه مبارک رمضان، ماه رحمت و برکت و غفران مبارک باد . . .
.
.
.
آمد گه آمرزش و شهرُ الله عظمی / توفیق خدایا، تو ز ما سلب مفرما
شد باز در رحمت خالق به روی خلق / چون ماه مبارک ز افق گشت هویدا . . .
.
.
.
مژده که شد ماه مبارک پدید / به عاصیان وعده ی رحمت رسید
ماهی سرشار از برکت و رحمت و عبادت های پذیرفته شده برایتان آرزومندم . . .
.
.
.
السلام علیک یا شهر الله الاکبر و یا عید اولیائه
در ماه پر خیر و برکت رمضان برایتان قبولی طاعات و عبادات را آرزومندم
التماس دعا
.
.
.
ماه مبارک آمد، ای دوستان بشارت / کز سوی دوست ما را هر دم رسد اشارت
آمد نوید رحمت، ای دل ز خواب برخیز / باشد که باقی عمر، جبران شود خسارت . . .
.
.
.
رسول خدا-ص:
کسی که (بااخلاص) ماه رمضان را روزه بگیرد، خداوند گناهان گذشته اش را می آمرزد . . .
.
.
.
کاش، در این رمضان لایق دیدار شوم / سحری با نظر لطف تو بیدار شوم
کاش منت بگذاری به سرم مهدی جان / تا که همسفره تو لحظه ی افطار شوم . . .
.
.
.
روزه، فرصتی است تا چند قطره تشنگی به حلقوم روحمان بچکانیم . . .
.
.
.
ماه رمضان، برای آن است که یک ماه مرخصی از زمین برای سفر به ملکوت بگیریم . . .
.
.
.
پیامبر اکرم-ص:
هرکس در این ماه روزه دار مؤمنی را “افطار دهد”، ثواب آزاد کردن بنده ای به او عطا خواهد
شد و گناهان گذشته اش مورد عفو قرار خواهد گرفت . . .
.
.
.
چه شود ای گل نرگس، با تو دیدار کنم / جان و اهل و هستی ام، بر تو گرفتار کنم
روزه ی هجر تو از پای بینداخت مرا / کی شود با رطب وصل تو افطار کنم . . .
.
.
.
خدایا کمکمان کن که در این ماه رمضان
تمرین کنیم ترک هرآنچه که درک دوران ظهور را به تأخیر می اندازد . . .
.
.
.
امام صادق-ع:
” افضل الجهاد، الصّوم الحرّ “
بهترین جهاد، روزه داری در هوای گرم است . . .
خبر آوردند که پیامبر، همه انسانها را به یک مهمانی بزرگ
دعوت نموده است تا در پایان آن به مهمانان نمونه جایزه دهد . . .
.
.
.
آنگاه که دوست داری همواره کسی به یادت باشد به یاد من باش که من همیشه به یاد توام
از طرف بهترین دوست تو: خدا (سوره بقره آیه ???) “حلول رمضان مبارک”
.
.
.
شهر الرمضان الذی انزل فیه القرآن
ماه مبارک رمضان دوری از گناه، ما انس با قرآن
ماه ضیافت الله بر شما و خانواده محترمتان گرامی باد . . .
“طاعت و عبادت شما قبول درگاه حق”
.
.
کاش که همسایه ما می شدی ، مایه آرامش ما می شدی
هر که به دیدار تو نایل شود،یک شبه حلال مسائل شود
“یا مهدی ادرکنی”
ماه اجابت دعا و رحمت خدا مبارک
.
.
.
در میکده گشودند، خدایا مپسند، که درین بزم و طرب ما، سوی تقوا نرویم . . .
.
.
.
سزاوارترین مردم به احترام کسانی هستند که به تادیب خود می کوشند . . .
.
.
.
می گویند هر وقت آب می نوشی بگو یا حسین(ع)
این روزها که آب می بینی و نمی نوشی آرام بگو یا اباالفضل(ع) . . .
.
.
.
نهج البلاغه: آرام باش، توکل کن، تفکر کن، سپس آستینها را بالا بزن،
آنگاه دستان خداوند را می بینی که زودتر از تو دست به کار شده است . . .
ماه رمضان آمد، آن بند دهان آمد / زد بر دهن بسته تا لذت لب بیند
آمد قدح روزه، بشکست قدح ها را / تا منکر این عشرت بی باده طرب بیند . . .
.
.
.
ای روزه داران اگر چنین می خواهید ، دهان از آنچه غیر خدایی است ببندید
و چشم را به آنچه شیطانی است نگشایید و گوش را آلوده هر زمزمه پلید نسازید
و حتی خیال باطل را هم از دروازه دلها بزدایید . . .
.
.
.
ای دوست ز رحمت دل اگاهم ده / در ماه دعا سیر الی اللهم ده
ماه رمضان و ماه مهمانی توست / در محفل مهمانی خود راهم ده . . .
.
.
.
رمضانا تو بهترین ماهی / چون که ماه ضیافت اللّهی
خوش عمل هر که بود در رمضان / ترک منکر نمود در رمضان . . .
.
.
.
رمضان شهر عشق و عرفان است / رمضان بحر فیض و احسان است
رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن / گــــاه تــــجدید عهد و پیمان است . . .
.
.
.
در خلوت شب ز حــق صـدا می آید / از عطر سحر بوی خدا می آید
با گوش دگر شنو به غوغای سکوت / کز مرغ شب ، آواز دعا می آید . . .
ماه رمضان مبارک
.
.
ای در غرور نفس به سر برده روزگار / برخیز ، کارکن ، که کنونست وقت کار
ای دوست ! ماه روزه رسید و تو خفته‌ای / آخر زخواب غفلت دیرینه سر برآر . . .
.
.
.
حکمت روزه داشتن بگذار / باز هم گفته و شنیده شود
صبرت آموزد و تسلط نفس / و ز تو شیطان تو رمیده شود . . .
.
.
.
یا اله الخلق یا رب الفلق / ای خدای انجم و شمس و شفق
از تو می خواهم در این ماه شریف / چشم پوشیدن ز جرم ما سبق . . .
.
.
.
رمضان ماه مناجات و دعا / رمضان پر بود از شور و صفا
ماه خالص شدن از کبر و ریا / رمضان ماه رسیدن به خدا . . .
.
.
.
باز آى و دل تنـگ مرا مونس جان بـاش / وین سوخته را محـرم اســرار نهان بـاش
زان باده که در میکده عشـق فروشــند / ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش . . .
.
.
.
آمدیم از سفر دور و دراز رمضان / پی نبردیم به زیبایی راز رمضان
هر چه جان بود سپردیم به آواز خدا / هر چه دل بود شکستیم به ساز رمضان . . .
.
.
.
رمضــان چــشمــه عـطــای خـــدا / ماه عفو و گذشت و غفــران است
رمــضــان رهــنـــمــا و راه گــشــا / بهــر گــم گـشتگان حـیــران است . . .
بـر هــر نفست اشاره دارد رمضان / بر عشق و عطش نظاره دارد رمضان
در ظلمت بیکرانه ی شبهامان / دریا دریا ستاره دارد رمضان . . .
ماه ضیافت الهی مبارک
.
.
.
این دهان بستی دهانی باز شد / کو خورنده‌ی لقمه های راز شد
لب فـروبند از طعام و از شراب / سوی خـوان آسمانی کن شتاب . . .
ماه ضیافت الهی بر شما مبارک
.
.
.
معنی جمله زیر در ماه رمضان کامل معنا میشود
ساحل دلت را به خدا بسپار ، خودش قشنگ ترین قایق را برایت می فرستد . . .
ماه بخشش گناهان بر شما مبارک
.
.
.
ماه صیام، ماه خداوند ذوالعطی است / ماه وفور فیض و کرامات کبریاست
ماه صعود روح به اوج فضیلت است / ماه نزول مائده رحمت خداست . . .
.
.
.
باز آى و دل تنـگ مرا مونس جان بـاش / وین سوخته را محـرم اســرار نهان بـاش
زان باده که در میکده عشق فروشند / ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش . . .
.
.
.
سفره ی ذکر تو بر سجاده ی نماز باز شد
گویی به خدا بوی عطر علی همه جا رنگ گرفت . . .
.
.
مغرب آفتاب عمر علی / مشرق ماهتاب قرآن است
در چنین مه که انس و جان یارب / بر سر سفره تو مهمـان است . . .
.
.
.
قُل قُل گرم سماور در اتاق / می‌برد من را به عصر کوزه‌ها
می‌برد تا لحظه‌ی افطارها / می‌برد من را به ماه روزه‌ها . . .
آغاز ماه مبارک رمضان بر شما مبارک
.
.
.
بـاز هـوای سحرم آرزوست / خلوت و مـژگان تـرم آرزوست
شکوه ی غربت نبرم این زمـان / دست تو و روی تو ام آرزوست . . .
.
.
.
امام صادق علیه السلام فرمود:
خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار (غنى و فقیر) مساوى گردند . . .
.
.
.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است . . .
ماه رمضان بر شما مبارک
.
.
.
گنجینه ی نورانی قرآن رمضان است / آرامش دلهای پریشان رمضان است
مجموعه ی گلهاست شب وروز عزیزش / یعنی به حقیقت که گلستان رمضان است . . .
.
.
.
ماه رمضان شد می و میخانه بر افتاد / عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد
افطار به می ، کرد برم پیر خرابات / گفتم که تو را روزه به برگ و ثمر افتاد
با باده وضو گیر که در مذهب رندان / در حضرت حق این عملت بارور افتاد
از دیوان اشعار امام خمینی (ره)
