کلید

در میان پیروان
ادیان بزرگ، مسلمانان، خاصه شیعیان، همواره این امتیاز ویژه را داشته و
دارند که افزون بر کتاب آسمانی قرآن، از آبشخور دریای بی کرانه ی دیگری
برخوردارند و این زلال همیشه جاری، هماره در کوران و تاریکنای زندگی، چراغ
راه رشد و بالندگیشان بوده است، سخنانی گرانسنگ و انسان ساز از موسس مکتب
جاوید اسلام، حضرت ختمی مرتبت (ص) و خاندان گرانمایه اش (ع).

راویان و حدیث پژوهان مسلمان از همان سده های نخستین طلوع
اسلام در حفظ و پاسداری از این میراث پر ارج سعی وافر داشته اند. از همین
روی یکی از سنت های حسنه ای که از دیرباز تا کنون در میان محدثان و
دانشمندان اسلامی جریان داشته سنت نیکوی چهل حدیث نگاری است.

چنین می نماید که دانشمندان اسلامی در پاسداشت این سنت
دیرینه ملهم از روایت درربار نبوی بوده اند که فرمود: من حفظ من امتی
اربعین حدیثا مما یحتاجون الیه من امر دینهم، بعثه الله یوم القیامه فقیها
عالما. (خصال، الصدوق،319-302)

هر کس
از امت من چهل حدیث از احادیث دینی مورد نیاز جامعه را حفظ کند خداوند
متعال او را در روز قیامت به عنوان فقیه و دانشمند محشور خواهد کرد .»

امروز که دستاوردهای زندگی پیچیده ماشینی، مولود نافرخنده
اضطراب را برای بشر جدید به بار آورده است، برای رسیدن به ساحل آرامش و
ماندن در مسیر، به این سرمایه جاری و جاودان، محتاجیم بیش از همیشه.

همین بهانه، ما را برآن داشت تا در هر دیدار، چهل حدیثی
راهگشا با اولویت موضوعات مبتلا به و کاربردی، به محضر عزیزتان عرضه
بداریم.



در قرآن می خوانیم: اللَّهُ
یبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یشَاءُ وَیقْدِرُ...

خدا
روزی را برای هر کس بخواهد (و شایسته بداند) وسیع، برای هر کس بخواهد (و
مصلحت بداند،) تنگ قرار می‌دهد.1

 

1.ادم
الطهارة یدیم علیک الرزق‏» 2

اگر
دائما با طهارت باشى، روزى تو ادامه مى‏یابد.

 

2.پیامبر
صلى الله علیه وآله :

مَنْ یَضْمُنْ لى بِرَّ
الْوالِدَیْنِ وَ صِلَةَ الرَّحِمِ اَضْمُنْ لَهُ کَثْرَةَ الْمالِ وَ
زیادَةَ الْعُمْرِ وَ الْمَحَبَّةَ فِى الْعَشیرَةِ؛3

هر
کس نیکى به پدر و مادر و صله رحم را برایم ضمانت کند، من نیز زیادى ثروت،
طول عمر و محبّت او را در دل خویشاوندان ضمانت مى‏نمایم.

 

3.پیامبر
صلى الله علیه وآله :

اَ لْعِبادَةُ عَشْرَةُ
اَجْزاءٍ تِسْعَةُ اَجْزاءٍ فى طَلَبِ الْحَلالِ؛4

عبادت
ده جزء دارد، که نُه جزء آن، طلب روزى حلال است.

 

4.امام صادق
علیه السلام :

مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ فى اَهْلِ بَیْتِهِ
زیدَ فى رِزْقِهِ؛
5

هر کس به
شایستگى در حقّ خانواده‏اش نیکى کند، روزیش زیاد مى‏شود.

 

5.پیامبر
صلى الله علیه وآله :

طَلَبُ الْحَلالِ فَریضَةٌ
عَلى‏ کُلِّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ؛6

کسب
درآمد حلال، بر هر مرد و زن مسلمانى واجب است.

 

6.امام على علیه
السلام :

واعلم یا بُنیّّّّ ان الرزق رزقان رزق تطلبه
و رزق یطلبک فإن أنت لم تأته أتاک
7

پسرم
بدانکه « روزی » بر دوگونه است : یک نوع روزی است که به جستجوی آن
برمیخیزی و روزی دیگری است که به سراغ تو خواهد آمد یعنی اگر توهم به سویش
نروی آن به سویت میآید .

 

7.امام سجاد علیه السلام :

اَللَّهُمَّ...
وَصُنْ وَجْهى بِالْیَسارِ وَ لا تَبْتَذِلْ جاهى بِالْاِقْتارِ
فَاَسْتَرْزِقَ اَهْلَ رِزْقِکَ وَ اَسْتَعْطىَ شِرارَ خَلْقِکَ،
فَاُفْتَتَنَ بِحَمْدِ مَنْ اَعطانى وَ اُبْتَلى‏ بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنى وَ
اَنْتَ مِنْ دونِهِم وَلىُّ الإِعطاءِ وَ الْمَنْعِ؛8

خدایا...
با توانگرى آبرویم را نگهدار و به تنگدستى حرمتم را از بین مبر که بر اثر
آن از کسانى روزى بخواهم که روزى‏خوار تو هستند و از بندگان پست و بدکردار
تو عطا و بخشش طلبم و در نتیجه، به ستایش آن‏که به من بخشیده و نکوهش آن‏
که از من دریغ کرده است، گرفتار شوم. حال آن‏ که بخشیدن و نبخشیدن در حقیقت
به دست توست.

 

8.امام صادق علیه السلام :

مَنْ
صَدَقَ لِسانُهُ زَکى‏ عَمَلُهُ و مَن حَسُنَت نِیَّتُهُ زیدَ فى رِزقِهِ و
مَن حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهْلِ بَیْتِهِ مُدَّ لَهُ فى عُمُرِهِ؛9

هر
کس راستگو باشد، عملش پاکیزه مى‏شود و رشد مى‏کند؛ هر کس نیتش خوب باشد
روزیش زیاد مى‏شود و هر کس به شایستگى در حق خانواده‏اش نیکى کند، عمرش
طولانى مى‏شود.

 

9.امام على علیه السلام :

اِعْلَموا
اَنَّ عَبْداً وَ اِنْ ضَعُفَتْ حیلَتُهُ وَ وَهِنَتْ مَکیدَتُهُ اَنَّهُ
لَنْ یُنْقَصَ مِمّا قَدَّرَ اللَّهُ لَهُ وَ اِنْ قَوىَ فى شِدَّةِ
الْحیلَةِ وَ قُوَّةِ الْمَکیدَةِ اَنَّهُ لَنْ یُزادَ عَلى‏ ما قَدَّرَ
اللَّهُ لَهُ؛ 10

بدانید که آنچه
خداوند براى انسان مقدّر کرده است، بى کم و کاست به او مى‏رسد، هر چند در
چاره‏اندیشى و پیدا کردن راه‏هاى کسب روزى ناتوان باشد و نیز بیش از آنچه
خداوند برایش مقدّر کرده به او نرسد، هر چند بسیار زرنگ و چاره اندیش باشد.

 

10.پیامبر
صلى الله علیه وآله :

اَرْبَعٌ تَزیدُ الرِّزْقَ:
حُسْنُ الْخُلْقِ وَ حُسْنُ الْجِوارِ وَ کَفُّ الاَْذى‏ وَ قِلَّةُ
الضَّجْرِ؛ 11

چهار چیز روزى را زیاد
مى‏کند: خوش اخلاقى، خوش‏رفتارى با همسایه، اذیت نکردن و کم کردن بى‏تابى.

 

11.پیامبر
صلى الله علیه وآله :

مَنْ اَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ
حَلالاً فُتِحَ لَهُ اَبْوابُ الْجَنَّةِ یَدْخُلَ مِنْ اَیِّها شاءَ؛
12

هر
کس از دسترنج حلال خود روزى بخورَد، درهاى بهشت به روى او باز مى‏شود تا
از هر کدام که بخواهد، وارد شود.

 

12.پیامبر صلى الله علیه وآله :

اِسْتَنْزِلُوا
الرِّزْقَ بِالصَّدقَةِ وَ الْبُکورُ مُبارَکٌ یَزیدُ فى جَمیعِ النِّعَمِ
خُصوصاً فِى الرِّزْقِ وَ حُسْنُ الْخَطِّ مِنْ مَفاتیحِ الرِّزْقِ وَ
طیبُ الْکَلامِ یَزیدُ فِى الرِّزْقِ؛
13

با
صدقه دادن روزى را فرود آورید، سحرخیزى با برکت است و همه نعمت‏ها،
مخصوصاً روزى را زیاد مى‏کند، خط زیبا از کلیدهای رزق است و خوش‏زبانى
[هم‏] روزى را زیاد مى‏کند.

 

13.امام باقر علیه السلام :

لَیْسَ
مِنْ نَفْسٍ اِلّا وَ قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَها رِزْقَها حَلالاً یَأتیها
فى عافیَةٍ وَ عُرِضَ لَها بِالْحَرامِ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ فَاِنْ هىَ
تَناوَلَتْ مِنَ الْحَرامِ شَیئاً قاصَّها بِهِ مِنَ الْحَلالِ الَّذى
فَرَضَ اللَّهُ لَها وَ عِنْدَ اللَّهِ سِواهُما فَضْلٌ کَبیرٌ؛
14

خداوند
براى هر کسى روزىِ حلالى مقرّر داشته که به سلامت به او خواهد رسید. از
طرف دیگر روزى حرام نیز در دسترس او قرار داده است که اگر انسان روزى خود
را از آن حرام به دست آورد، خداوند در عوض، روزى حلالى را که براى او مقدّر
کرده است، از او باز خواهد داشت و غیر از این دو روزى (حلال و حرام)،
روزى‏هاى فراوان دیگرى نیز نزد خداوند هست.

 

14.امام باقر علیه
السلام :

عَلَیْکَ بِالدعاءِ لْاِخوانِکَ بِظَهْرِ
الْغَیْبِ فَاِنَّهُ یَهیلُ الرِّزقَ؛
15

پشت
سر برادران (دینى) خود دعا کن، که این کار روزى را به طرف تو سرازیر
مى‏کند.

 

15.امام صادق علیه السلام :

لَمّا
قالَ لَهُ اَبو عُبَیدةَ: اُدْعُ اللَّهَ لى اَنْ لا یَجْعَلَ رِزْقى عَلى‏
اَیْدِى الْعِبادِ - : اَبَى اللَّهُ عَلَیْکَ ذلِکَ اِلّا اَنْ یَجْعَلَ
اَرْزاقَ العِبادِ بَعْضِهم مِنْ بَعْضٍ وَلکنِ اُدْعُ اللَّهَ اَنْ
یَجْعَلَ رِزْقَکَ عَلى‏ اَیْدى خِیارِ خَلْقِهِ فَاِنَّهُ مِنَ
السَّعادَةِ؛16

ابو عبیده به امام
صادق‏علیه السلام عرض کرد: «دعا کنید که خداوند روزى مرا دست بندگانش قرار
ندهد»، امام فرمودند: خداوند چنین کارى نمى‏کند. او روزى بندگانش را در دست
یکدیگر قرار داده است؛ امّا از خدا بخواه که روزیت را در دست بندگان خوبش
قرار دهد، که این از خوش‏بختى است.

 

16.پیامبر صلى الله علیه وآله
:

اَلضَّیْفُ یَنْزِلُ بِرِزْقِهِ وَ یَرْتَحِلُ
بِذُنوبِ اَهْلِ الْبَیْتِ؛ 17

میهمان،
روزى خود را مى‏آورد و گناهان اهل خانه را مى‏برد .

 

17.پیامبر
صلى الله علیه وآله :

لا تَتَشاغَلُ عَمّا فُرِضَ
عَلَیْکَ بِما قَدْ ضُمِنَ لَکَ فَاِنَّهُ لَیْسَ بِفائتِکَ ما قَدْ
قُسِّمَ لَکَ وَ لَسْتَ بِلاحِقٍ ما قد زُوىَ عنکَ؛18

مبادا
با پرداختن به کسب روزى تضمین شده، از آنچه بر تو واجب شده است، با زمانى؛
زیرا قسمت تو از روزى مى‏رسد و آنچه قسمت تو نباشد، به آن دست نمى‏یابى.

 

18.امام
صادق علیه السلام :

صَلاةُ اللَّیْلِ تُحَسِّنُ
الْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ تُطَیِّبُ الرّیحَ وَ تَدُرُّ
الرِّزْقَ وَ تَقْضِى الدَّیْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو
الْبَصَرَ؛19

نماز شب، انسان را خوش
سیما، خوش اخلاق و خوشبو و روزى را زیاد مى‏کند؛ [و زمینه ]پرداخت بدهى را
فراهم مى‏نماید؛ غم و اندوه را از بین مى‏برد و چشم را نورانى مى‏کند.

 

19.پیامبر
صلى الله علیه وآله :

مَنْ رَضىَ بِما رَزَقَهُ
اللَّهُ قَرَّتْ عَیْنُهُ؛
20

هر که
به آنچه خداوند روزیش کرده راضى باشد، خوش و خرّم بماند.

 

20.امام
باقر علیه السلام :

مُروا شیعَتَنا بِزیارَةِ قَبرِ
الحُسَینِ‏علیه السلام فَاِنَّ اِتْیانَهُ یَزیدُ فِى الرِّزْقِ وَ یَمُدُّ
فِى الْعُمْرِ وَ یَدْفَعُ مَرافِعَ السُّوءِ و اِتیانُهُ مُفْتَرَضٌ
عَلى‏ کُلِّ مُؤمِنٍ یَقِرُّ لِلحُسَینِ بِالإِمامَةِ مِنَ اللَّهِ؛
21

شیعیان
ما را به زیارت قبر حسین بن على‏علیه السلام فرمان دهید؛ زیرا زیارت آن
حضرت، روزى را زیاد و عمر را طولانى و بدى‏ها را دور مى‏سازد و رفتن به
زیارتش بر هر مؤمنى که امامت امام حسین‏علیه السلام را پذیرفته است، واجب
است.

 

21.پیامبر صلى الله علیه وآله :

مَنْ
تَوَکَّلَ عَلَى اللَّهِ کَفاهُ مُؤْنَتَهُ وَ رِزْقَهُ مِنْ حَیْثُ لا
یَحْتَسِبُ؛
22

هر کس به خدا توکّل
کند، خداوند هزینه زندگى‏اش را کفایت کند و از جایى که گمان نمى‏برد، به او
روزى مى‏دهد.

 

22.امام صادق علیه السلام :

اَلْبِرُّ
یَزیدُ فِى الرِّزْقِ؛
23

نیکوکارى
روزى را زیاد مى‏کند.

 

23.پیامبر صلى الله علیه وآله :

اِنَّ
اللَّهَ لَیَبْتَلِى الْعَبْدَ بِالرِّزْقِ لِیَنْظُرَ کَیْفَ یَعْمَلُ
فَاِنْ رَضىَ بورِکَ لَهُ وَ اِنْ لَمْ یَرْضَ لَمْ یُبارَکْ لَهُ؛
24

خداوند
انسان را با روزى آزمایش مى‏کند، تا ببیند چگونه عمل مى‏کند؛ اگر راضى
شود، برکت داده مى‏شود و اگر راضى نشود، برکت داده نمى‏شود.

 

24.امام
على علیه السلام :

هُوَ (رمضان) شَهْرٌ یَزیدُ
اللَّهُ فیهِ الاَْرْزاقَ وَ الآجالَ وَ یَکْتُبُ فیهِ وَفْدَ بَیْتِهِ
و...؛
25

[رمضان‏] ماهى است که خداوند
روزى‏ها و عمرها را در آن مى‏افزاید و زائران خانه‏اش را معیّن مى‏کند.

 

25.امام
باقر علیه السلام :

اَللَّهُمَّ ارْزُقْنى رِزْقاً
حَلالاً یَکْفینى وَ لا تَرْزُقْنى رِزْقاً یُطْغینى وَ لا تَبْتَلیَنّى
بِفَقْرٍ اَشْقى‏ بِهِ مُضَیِّقاً عَلَىَّ...؛
26

خداوندا!
مرا روزىِ حلالى بده که کفایتم کند، و روزى‏اى نده که به طغیانم کشانَد و
به فقرى گرفتارم نکن که با آن بدبخت شوم و به تنگنا افتم.

 

26.پیامبر
صلى الله علیه وآله :

لَمّا قیلَ لَهُ: اُحِبُّ اَنْ
یُوَسَّعَ عَلَىَّ فِى الرِّزْقِ؟ - : دُمْ عَلَى الطَّهارَةِ یُوَسَّعَ
عَلَیْکَ فِى الرِّزْقِ؛2
7

به
رسول خداصلى الله علیه وآله عرض شد: دوست دارم روزیم زیاد شود. فرمودند:
پیوسته با وضو باش تا روزیت فراوان شود.

 

27.امام صادق
علیه السلام :

ما اَنْعَمَ اللَّهُ عَلى‏ عَبْدٍ مِنْ
نِعْمَةٍ فَعَرَفَها بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللَّهُ ظاهِراً بِلِسانِهِ
فَتَمَّ کَلامُهُ حَتّى‏ یُؤمَرَ لَهُ بِالْمَزیدِ؛28

چون
خداوند به بنده‏اى نعمت بدهد و او آن را قلباً قدر بشناسد و به زبان سپاس
بگوید، سخنش تمام نشده، فرمان افزایش نعمت براى وى صادر مى‏شود.

 

28.امام
على علیه السلام :

اَلْعُسْرُ یُفْسِدُ الاَْخْلاقَ،
اَلتَّسَهُّلُ یُدِرُّ الاَْرْزاقَ؛
29

سخت‏گیرى،
اخلاق را فاسد، آسان‏گیرى روزى‏ها را فراوان مى‏کند.

 

29.پیامبر
صلى الله علیه وآله :

مَنْ حَبَسَ عَنْ اَخیهِ
المُسْلِمِ شَیئاً مِنْ حَقٍّ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ بَرَکَةَ الرِّزْقِ
اِلّا اَنْ یَتوبَ؛
30

هر کس حقّى از
حقوق برادر مسلمان خود را پایمال کند، خداوند برکت روزى را بر او حرام
گرداند، مگر آن‏که توبه (جبران) کند.

 

30.امام باقر علیه السلام :

اَلزَّکاةُ
تَزیدُ فِى الرِّزْقِ؛
31

زکات دادن،
روزى را زیاد مى‏کند.

 

31.امام صادق علیه السلام :

الفَضْلُ
بْنُ اَبى قُرَّةَ: دَخَلنا عَلى‏ اَبى عَبدِاللَّهِ‏علیه السلام وَ هُوَ
یَعْمَلُ فى حائطٍ لَهُ فَقُلنا: جَعَلَنَا اللَّهُ فِداکَ! دَعْنا
نَعْمَلْ لَکَ اَو تَعْمَلْهُ الغِلمانُ. قالَ: لا، دَعونى فَاِنّى
اَشْتَهى اَنْ یَرانِى اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ اَعْمَلُ بِیَدى وَ اَطْلُبُ
الحَلالَ فى اَذى‏ نَفْسى؛
32

فضل بن
ابى قرّه: خدمت امام صادق‏علیه السلام که در باغشان مشغول کار بودند،
رسیدیم و عرض کردیم: خدا ما را فداى شما کند! اجازه بدهید یا ما برایتان
کار کنیم و یا غلامان. حضرت فرمودند: نه، مرا به حال خود بگذارید؛ زیرا
دوست دارم خداوند عزّوجلّ مرا در حال کار کردن و زحمت کشیدن براى کسب روزى
حلال ببیند.

 

32.پیامبر صلى الله علیه وآله :

اَکْثِروا
مِنَ الصَّدَقَةِ تُرزَقُوا؛
33

صدقه
زیاد بدهید، تا خداوند به شما روزى بدهد.

 

33.امام باقر علیه
السلام :

اِنَّ الْعَبْدَ لَیُذْنِبُ الذَّنْبَ
فَیُزْوى‏ عَنْهُ الرِّزْقُ؛
34

بنده
گناه مى‏کند و به سبب آن، روزى از او گرفته مى‏شود.

 

34.امام صادق
علیه السلام :

فى قولِهِ تَعالى‏ «وَ یَرْزُقْهُ مِنْ
حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ» اَىْ یُبارِکُ لَهُ فیما آتاهُ؛
35

درباره
این فرموده خداوند والا «و او از جایى که گمانش را نمى‏برد، روزى مى‏دهد»
فرمودند: یعنى به آنچه که عطایش فرموده است، برکت و فزونى مى‏بخشد.

 

35.امام
حسن علیه السلام :

لَیْسَتِ العِفَّةُ بِدافِعَةٍ
رِزْقاً وَ لَا الْحِرْصُ بِجالِبٍ فَضْلاً فَاِنَّ الرِّزْقَ مَقْسومٌ وَ
اسْتِعْمالُ الْحِرْصِ اسْتِعْمالُ الْمَآثِمِ؛
36

نه
پاکدامنى، روزى را از انسان دور مى‏کند و نه حرص، روزى زیاد مى‏آورد؛ چون
روزى قسمت شده است و حرص زدن باعث مبتلا شدن به گناهان مى‏شود.

 

36.امام
صادق علیه السلام :

اِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ
جَعَلَ اَرزاقَ الْمُؤمِنینَ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبونَ وَ ذلِکَ اَنَّ
الْعَبْدَ اِذا لَمْ یَعْرِفْ وَجْهَ رِزْقِهِ کَثُرَ دُعاؤَهُ؛
37

خداى
عزیز و ارجمند، روزى مؤمنان را از جایى مى‏رساند که فکرش را هم نمى‏کنند.
علّتش این است که وقتى مؤمن نداند روزیش از کجا خواهد رسید، زیاد دعا
مى‏کند.

 

37.پیامبر صلى الله علیه وآله :

یا
اَباذَرِّ اِنّى قَد دَعَوتُ اللَّهَ جَلَّ ثَناؤُهُ اَنْ یَجْعَلَ رِزْقَ
مَنْ یُحِبُّنى کَفافاً وَ اَنْ یُعْطىَ مَنْ یُبْغِضُنى کَثْرَهَ الْمالِ
وَ الْوَلَدِ؛
38

اى اباذر! من دعا
کردم که خداوند ارجمند ستوده، روزى دوستدار مرا به قدر کفاف عطا کند و به
دشمن من، مال و فرزند زیاد دهد.

 

38.امام سجاد علیه السلام :

اَللّهُمَّ
صَلِّ عَلى‏ مُحَمّدٍ وَ آلِهِ وَ اکْفِنى مَؤونَةَ الاِْکْتِسابِ وَ
ارْزُقْنى مِنْ غَیْرِ اِحْتِسابٍ فَلا اَشْتَغِلَ عَنْ عِبادَتِکَ
بِالطَّلَبِ و لا اَحْتَمِلَ اِصْرَ تَبِعاتِ الْمَکْسَبِ؛
39

خدایا!
بر محمّد و آل او درود فرست و مرا از کسب روزىِ همراه با رنج، بى‏نیاز
گردان و از جایى که گمان نمى‏رود، روزى‏ام ده، تا به خاطر طلب روزى، از
عبادت تو باز نمانم و بار سنگین مشکلات کسب روزى را به دوش نکشم.

 

39.امام
على علیه السلام :

اِذا اَبْطَاَتِ الاَْرْزاقُ
عَلَیْکَ فَاسْتَغْفِرِ اللَّهَ یُوَسِّعْ عَلَیْکَ فیها؛
40

هرگاه
در روزى تو تأخیر و تنگى پدید آمد، از خداوند آمرزش بخواه تا روزى را بر
تو فراوان گرداند.

 

40.امام صادق علیه السلام :

مَنِ
اهتَمَّ لِرِزْقِهِ کُتِبَ عَلَیْهِ خَطیئَةٌ؛
41

هر
کس غم روزى خود را بخورد، برایش یک گناه نوشته مى‏شود.

1)
الرعد/26

2) بحار،ج 105،ص 16

3) مستدرک الوسائل، ج 15، ص 176،
ح 12.

4) بحارالأنوار، ج 103، ص 9، ح 37.

5) الدعوات
الراوندى، ص 127.

6) جامع الأخبار، ص 389، ح 1079.

7) نهج
البلاغة، نامه شماره 31

8) صحیفه سجادیه، از دعاى 20.

9) کافى،
ج 2، ص 105، ح 11.

10) امالى مفید، ص 207، ح 39.

11) معدن
الجواهر، ص 39.

12) جامع الأخبار، ص 390، ح 1086 .

13)
بحارالأنوار، ج 76، ص 318 .

14) بحارالأنوار، ج 5، ص 147، ح 6.

15)
بحارالأنوار، ج 76، ص 60، ح 14 .

16) تحف العقول، ص 361 .

17)
بحارالأنوار، ج 75، ص 461، ح 14 .

18) بحارالأنوار، ج 77، ص 187 .

19)
ثواب الأعمال، ص 42 .

20) امالى طوسى، ص 225، ح 393 .

21)
کامل الزیارات، ص 284 .

22) کنزالعمال، ح 5693 .

23) کتاب
الزهد، ص 33 .

24) کنزالعمال، ح 7121 .

25) فضائل الشهر
الثلاثة، ص 108.

26) التهذیب، ج 3، ص 77، ح 6 .

27) کنزالعمال،
ح 44154.

28) کافى، ج 2، ص 95، ح 9.

29) غررالحکم، ح 802 و
803 .

30) امالى صدوق، ص 350، ح 1.

31) امالى طوسى، ص 296.

32)
من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 163، ح 3595.

33) بحارالأنوار، ج 77 ، ص
176، ح 10.

34) کافى، ج 2، ص 270، ح 8 .

35) تفسیر مجمع
البیان، ج 10، ص 43 .

36) تحف العقول، ص 234 .

37) توحید صدوق،
ص 402 .

38) مکارم الأخلاق، ص 463.

39) صحیفه سجادیه، از دعاى
20 .

40) تحف العقول، ص 174 .

41) امالى طوسى، ص 300، ح 593 .