در ما غرور طلحه کشی پا گرفته است
وقتی زبیر ،خرده به مولا گرفته است
ایران که کوفه نیست که تنها شود علی
این سرزمین طنین اعطینا گرفته است
بین خمین و خامنه دیوار و مرز نیست
لبیک ما حریم فتحنا گرفته است

***
ما مرد نبرد و نعره ی تکبیریم
درراه تو یا خامنه ای میمیریم
گرحکم کنی، برای حفظ اسلام
هر چیز به هرکه داده پس میگیریم

با سلام

این روزها حال انسان دگرگون می شود در دیدن سایت ها که مثل.....می رویند و کارشان هم معلوم است چیه!

نگاهی بیندازید پشیمان می شوید چرا وقتتان را صرف این امور کرده اید.دوستی دارم که در دوران دانشجویی به یکبار دست از همه چیز شست.خواندن روزنامه و ...ممنوع.وقتی حالش را جویا شدم گفت روان مرا این مجلات و روزنامه ها به هم زده است.از درس و بحث و .. افتاده ام.نمراتم،اساتیدم وخانواده را از دست اده ام.آن روز خیلی به این حرف فکر نکردم اما امروز می فهمم چه می گفت.او که جوانی متدین و مومن بود همه را کنار گذاشت و درس را ادامه که امروز همگان از خدمات پزشکی او بهره می برند.

آیا این راه حل درستی بود که انتخاب کرد؟

دیگرانی که شرایط او را امروز پیدا کرده اند چه نسخه ای را بکار ببرند تا درمان شوند؟

چه کسی می تواند در این راه به او کمک کند؟

در یک خبر تیتر زیر مرا میخکوب کرد:

«عکس آقا را می زنند و عکس آقا عمل می کنند»

چه کسی را متهم کنم؟

چه کسی این کار را انجام می دهد ؟

چه کسی راست می گوید؟

الف را بخوانم؟او می گوید بنی صدر چگونه بنی صدر شد؟چه کسی را می گوید؟

لبخند رضایت دشمن را ببینیم و دم فرو بندم؟

وای خدایا به فریاد برس

با سلام

در مورد شهید و شهادت حرف زدن آنهم توسط چون منی !

در خبرها آمده بود پیکر پاک شهید والامقام برونسی بعد از 27 سال در شب شهادت حضرت زهرا(س) پیدا شد.این شهید کیست؟

در ظاهر امر، او کارگری بنا است که در دوران قبل از انقلاب، رنج و شکنجه بسیاری را در راه اسلام تحمل می کند، و در دوران بعد از انقلاب هم، که زمینه برای رشد او مهیا می شود، چنان لیاقتی از خود نشان می دهد که زبانزد همگان می گردد و نامش حتی به محافل خبری استکبار جهانی نیز کشیده می شود، و سردمداران کفر برای سر او جایزه تعیین می کنند. اما در باطن امر، موردی که قابل تامل است و می توان به عنوان رمز موفقیت، و در واقع رمز رستگاری او نام برد، عبودیت و بندگی بی قید و شرط آن شهید والامقام است در مقابل حق و حقیقت.

مقام معظم رهبری در دیدار با خانواده ایشان به نکاتی در مورد شخصیت آن بزرگوار اشاره دارند:

« این شهید عزیز وارد میشود؛ نه معلومات دانشگاهى دارد، نه عنوان و تیتر رسمى و دانشگاهى دارد، اما آنچنان در کار مدیریت جنگ پیشرفت میکند که به مقامات عالى میرسد و شخصیت برجسته‌اى میشود؛ شخصیت جامع‌الاطرافى که مثلاً فرمانده‌ى تیپ میشود، بعد هم به شهادت میرسد. ایشان اگر چنانچه به شهادت نمیرسید، مقامات خیلى بالاتر - از لحاظ رتبه‌هاى ظاهرى - را هم طى میکرد.»

«من از افرادى شنیدم که ایشان در آن وقت، براى مجموعه‌هاى دانشجوئى و دانشگاهى که از مشهد میرفتند آنجا، صحبت میکرد و همه را مجذوب خودش میکرد. خود من هم نظیر این را باز دیده بودم. مرحوم شهید رستمى - که او هم از شهداى خراسان است؛ یک فرد روستائى و به ظاهر عامى - توى جمعى که فرماندهان درجه‌ى یک نشسته بودند و رئیس جمهور وقتِ آن روز هم نشسته بود، آمد صحبت کرد و گزارش میدان جنگ داد، جورى که همه‌ى این فرماندهان رسمى‌اى که نشسته بودند مبهوت شدند!»

«خیلی برای تاریخ و جامعه ما اهمیت دارد که این شهید که کارش بنّایی بوده، به جایگاهی می‌رسد که در جنگ با این‌که معلومات دانشگاهی نداشت چنان پیشرفت ‌کند که از یک بسیجی معمولی به مقامات عالی نظامی ‌برسد... مدیریت جنگ تنها نظامی نیست، بلکه فرماندهی جنگ نیاز به مدیریت سیاسی، فکری، انسانی و اخلاقی دارد و این شهید با شخصیت جامع‌الاطراف خود، از پس آن برآمد.»

روحش شاد و راهش پررهرو باد.

دنیا هیچ وقت این مادر را فراموش نخواهد کرد!!!