چهارشنبه سوری از دو بخش چهارشنبه و سور تشکیل گردیده است. تقویم مبتنی بر هفته از ابداعات بابلیان قدیم بوده است. کلیه? اقوام سامی این شیوه? گاه‌شماری را به تقلید از بابلیان مبنای روزشمار خود قرار داده بودند. اعراب به طبع سایر اقوام سامی گاه‌شماری خود را بر اساس هفته و مبتنی بر گردش ماه که همان سال قمری است قراردادند.

اما ایرانیان در پیش از اسلام تقویمشان بر اساس گردش خورشید بوده و سال را به دوازده ماه و هر ماه را به سی روز که هر روز نام مخصوصی داشت تقسیم می‌نمودند. ایرانیان هرگاه که نام روز با نام ماه یکی می‌گردید آن روز را مانند فروردینگان یا مهرگان جشن می‌گرفتند.

سور نام یکی از اعیاد ایرانیان قدیم است زمان آغاز جشن سور به ورود آریایی‌ها به نجد ایران باز می‌گردد. با توجه به سال قدیم ایرانیان که تنها به دو فصل سرد و گرم تقسیم می‌گردید سور به معنای سرخ حکایت خداحافظی با سرما و زمستان بود و به نوعی سلام و آغاز فصل گرم و رویش گیاهان و نباتات در نیم‌کره شمالی است. امروزه جشن سور در اشکال گوناگون و با اندک تفاوت زمانی در میان گروههای قومی مختلف ایرانی همچون ارامنه باقی است.

شهر کوفه در جنوب بین‌النهرین یا به عبارتی استان مرکزی ایران در آغاز ورود مسلمین شهری ایرانی تلقی می‌گردید. شاید یکی از علل هجرت حضرت علی(ع) به کوفه و حتی آمدن امام حسین(ع) به سمت این شهر به علت همین ترکیب ایرانی مردمان آن دیار بود که همواره دوستدار اهل بیت و خاندان پیامبر بودند و به نوعی در تقابل با شام و سایر شهرهای خلافت اسلامی قرار می‌گرفتند. مختار صفوی که شیعه? حنفیه بوده برای خون‌خواهی حضرت امام حسین(ع) در کوفه قیام نمود و با پیروزی در این قیام موفق به کشتن و قصاص قتله? امام حسین(ع) گردید. مختار شبی را برای آغاز قیام در نظر گرفته بود که همان شب سور بود تا از این همخوانی جهت گمراه کردن حاکم اموی کوفه استفاده ببرد زیرا آنها عادت داشتند که در چنین شبی شاهد آتش‌افروزی ایرانیان باشند و تصور نمی‌نمودند که این روشن نمودن آتش به منزله? علامت آغاز قیام باشد و سایر موارد دیگر همچون صدای دق‌الباب کردن به نشانه? شروع پیکار بود همگی مربوط به همین موضوع می‌گردد. شب مزبور مصادف با چهارشنبه? آخر صفر بود از آن سال به بعد ایرانیان شیعه به یاد قیام چهارشنبه? آخر صفر هر سال را جشن می‌گرفتند تا آنکه بعدها بر اساس سال هجری شمسی با تطبیق روزهای قمری و شمسی جشن چهارشنبه آخر سال شمسی با نام سور تغییر یافت بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که جشن چهارشنبه‌سوری عیدی ایرانی، شیعی است که از قضای روزگار با آغاز حکومتهای شیعه به صورت رسمی برگزار گردید. سلطان محمد خدابنده ایلخان مسلمان شیعه در سلطانیه این جشن را برگزار نمود و سپس از عصر صفویه تا امروز این مراسم در هفته آخر سال هجری شمسی توسط ایرانیان شیعه مذهب برگزار می‌گردد. لازم به ذکر است که آتش‌بازی در این شب با ورود مغولان و تغییر دین آنان به اسلام که همراه خود باروت را به این سرزمین آوردند مربوط می‌باشد.

سید محمد محیط طباطبایی

ساقیا آمدن عید مبارک بادت

گفتم بالاخره دنیاست و هزار اتفاق ناباورانه.فعلا این تبریک و داشته باشین تا در فرصتی مناسب

                                بزرگترین تمدن روی کره زمین ،ایران

آیا میداند : اولین مردمانی که سیستم اگو یا فاضلاب را جهت تخلیه آب شهری به بیرون از شهر اختراع کرد ایرانیان بودند.

 آیا میدانید : اولین مردمانی که اسب را به جهان هدیه کردند ایرانیان بودند.

  آیا میدانید : اولین مردمانی که حیوانات خانگی را تربیت کردند و جهت بهره مندی از آنان استفاده کردند ایرانیان بودند.

آیا میدانید : اولین مردمانی که مس را کشف کرد ایرانیان بودند.

  آیا میدانید : اولین مردمانی که آتش را در جهان کشف کردند ایرانیان بودند.

  آیا میدانید : اولین مردمانی که ذوب فلزات را آغاز کردند ایرانیان بودند در شهر سیلک در اطراف کاشان.

  آیا میدانید : اولین مردمانی که کشاورزی را جهت کاشت و برداشت کشف کردند ایرانیان بودند.

  آیا میدانید : اولین مردمانی که نخ را کشف کردند و موفق به ریسیدن آن شدند ایرانیان بودند.

  آیا میدانید : اولین مردمانی که سکه را در جهان ضرب کردند ایرانیان بودند.

  آیا میدانید : اولین مردمانی که عطر را برای خوشبو شدن بدن ساختند ایرانیان بودند.

  آیا میدانید : اولین مردمانی که کشتی یا زورق را ساختند به فرمان یکی از پادشاهان زن ایرانی بوده است. 

 آیا میدانید : اولین ارتش سواره در دنیا توسط سام ایرانی اختراع شد با 115 سرباز

  آیا میدانید : اولین مردمانی که حروف الفبا را ساختند در 7000 سال پیش در جنوب ایران ، ایرانیان بودند .

آیا میدانید : اولین مردمانی که شیشه را کشف کردند و از آن برای منازل استفاده کردند ایراینان بودند.

  آیا میدانید : اولین مردمانی که زغال سنگ را کشف کردند ایرانیان بودند.

  آیا میدانید : اولین مردمانی که مقیاس سنجش اجسام را کشف کرد ایرانیان بودند.

 آیا میدانید : اولین مردمانی که به کرویت زمین پی بردند ایرانیان بودند.

 آیا میدانید : اولین مردمانی که قاره آمریکا را کشف کردند ایراینان بودند و کریستف کلب وواسکودوگاما بر اثر خواندن کتابهای ایرانی که در کتابخانه واتیکان بوده به فکر قاره پیمایی افتاده اند.

  آیا میدانید : کلمه شاهراه از راهی که کورش بین سارد پایتخت کارون و پاسارگاد احداث کرد گرفته شده.

  آیا میدانید : کورش کبیر در شوروی سابق شهری ساخت به نام کورپولیس که خجند امروزی نام دارد.

  آیا میدانید : اولین هنرستان فنی و حرفه ای در ایران توسط کورش کبیر در شوش جهت تعلیم  فن و هنر ساخته شد.

  آیا میدانید : دیوار چین با بهره گیری از دیواری که کورش در شمال ایران در سال 544 قبل از میلاد ساخت ، ساخته شد.

در زبان فارسی در واژ‌ه‌ها عبارتی از یک زبان بیگانه قرار دارد و شکل دگرگون شدة آن وارد زبان عامة ما شده است؟

به نمونه‌های زیر توجه کنید:

+زِ پرتی: واژة روسی Zeperti به معنی زندانی است و استفاده از آن یادگار زمان قزاق‌های روسی در ایران است در آن دوران هرگاه سربازی به زندان می‌افتاد دیگران می‌گفتند یارو زپرتی شد و این واژه کم کم این معنی را به خود گرفت که کار و بار کسی خراب شده و اوضاعش دیگر به هم ریخته است.

+هشلهف: مردم برای بیان این نظر که واگفت (تلفظ) برخی از واژه‌ها یا عبارات از یک زبان بیگانه تا چه اندازه می‌تواند نازیبا و نچسب باشد، جملة انگلیسی (I shall haveبه معنی من خواهم داشت) را به مسخره هشلهف خوانده‌اند تا بگویند ببینید واگویی این عبارت چقدر نامطبوع است! و اکنون دیگر این واژة مسخره آمیز را برای هر واژة عبارت نچسب و نامفهوم دیگر نیز (چه فارسی و چه بیگانه) به کار می‌برند.

+چُسان فُسان: از واژة روسی Cossani Fossani به معنی آرایش شده و شیک پوشیده گرفته شده است.

+شِر و وِر: از واژة فرانسوی Charivari به معنی همهمه، هیاهو و سرو صدا گرفته شده است.
+فاستونی: پارچه ای است که نخستین بار در شهر باستون Boston در امریکا بافته شده است و بوستونی می‌گفته‌اند.
+اسکناس: از واژة روسی Assignatsia که خود از واژة فرانسوی Assignat به معنی برگة دارای ضمانت گرفته شده است..

+فکسنی: از واژة روسی Fkussni به معنی بامزه گرفته شده است و به کنایه و واژگونه به معنی بیخود و مزخرف به کار برده شده است.
+نخاله: یادگار سربازخانه‌های قزاق‌های روسی در ایران است که به زبان روسی به آدم بی ادب و گستاخ می‌گفتند Nakhal و مردم از آن برای اشاره به چیز اسقاط و به درد نخور هم استفاده کرده‌اند.