اگر در یک ماه گذشته حداقل یکبار به برنامههای تلویزیون، صفحات روزنامهها و یا اخبار سایتها سری زده باشید، احتمالاً شما هم از وجود اختاپوس معروف پیشگو بیخبر نیستید و حتماً در شبنشینیهای این ماه این سوال را از دوستان خود پرسیده یا شنیدهاید که «شنیدی آلمانیها یه اختاپوس پیشگو دارن که نتیجه بازیها رو پیشبینی میکنه و تا حالا همه پیشبینیهاش هم درست بوده؟!».
گذشته از اینکه اختاپوس مشهور، خودش نتایج را پیشبینی میکرده یا به قول عادل خان پیشبینیهایش مشکوک بوده، باید قهرمان اصلی این دوره جامجهانی را همین اختاپوس پیشگو دانست. چرا که به لطف صدها روزنامه و سایت و شبکه تلویزیونی، امروز تقریباً همه مردم دنیا این اختاپوس را میشناسند و احتمالاً هنوز جوابی برای این سوال پیدا نکردهاند که «آیا واقعاً میشه به اینجور پیشبینیها و این پیشگوها اعتماد کرد یا نه؟ آخه حتی یه اشتباه هم نداشته!»
سوال اینجاست که به چه دلیل این مسئله اینقدر مورد توجه قرار گرفت و چرا رسانههای مختلف داخلی و خارجی پیشگوییهای این جانور را تحت پوشش کامل خبری قرار دادند؟
نکته اول این است که آیا تبعات پرداختن وسیع به چنین موضوعی، آن هم در رسانههای عمومی جمهوری اسلامی مورد بررسی قرار گرفته است؟
- آیا فکر کردهایم که بعد از طرح آسان و کم هزینه چنین شبهات نامبارکی در سطح جامعه، چه هزینه هنگفتی باید خرج زدودن باورهای خرافی حاصله کنیم؟
- آیا اهمیت خرافهزدایی از باورهای دینی را فراموش کردهایم و از یاد بردهایم که مهمترین معجزه حضرت موسی (ع) (به عنوان یکی از پیامبران اولیالعظم) خرافهزدایی از باورهای جامعه (در داستان اژدها شدن عصا به اذن خدا) بوده است؟
و نکته دوم این که به راستی اگر ما بخواهیم یک باور اسلامی را به این وسعت و با این سطح نفوذ در بین مردم جوامع مختلف دنیا تبلیغ کنیم، چه مقدار باید هزینه کنیم و چند سال باید برای تأثیرگذاری آن انتظار بکشیم؟
- آیا اگر بگوییم این همه مانور تبلیغاتی رسانههای خارجی روی این موضوع و پیدایش جانوران دیگر پیشگو در طول جامجهانی، برنامهریزی شده و با قصد اصالت دادن به خرافه و جادو بین عوامالناس بوده، باز هم ما را به «توهم توطئه» متهم میکنند؟
- آیا در این مورد هم باید خودمان را به سادهلوحی بزنیم و بگوییم طرح و برنامه خاصی پشت این موضوع نبوده و تنها یک سوژه جالب و سرگرم کننده بوده است؟
عجبا که برخی از ما اصرار داریم مصداق «أَکْثَرُهُمْ لاَ یَعْقِلُون» باشیم!
به نقل از وبلاگbasirat.emodiran.com