احمد بن اسحق اشعرى مى‎گوید: خدمت امام عسگرى(علیه‎السلام) شرفیاب شدم. مى‎خواستم از جانشینش بپرسم پیش از آن که سخن بگویم. امام فرمود: اى احمد! خداوند زمین را - از روزگارى که آدم را آفرید تا روز رستاخیز - از حجت و راهنماى الهى، خالى نگذارده و نخواهد گذاشت .

پرسیدم: اى فرزند رسول خدا! امام پس از شما کیست؟

من، بقیه الله و انتقام گیرنده از ظالمان هستم

حضرت بى درنگ از جا برخاست و به داخل خانه رفت و پس از لحظه‎اى، در حالى که کودک سه ساله‎اى را به دوش داشت، بیرون آمد. آنگاه فرمود: اى احمد! به خاطر آن که پیش خدا و ما گرامى هستى، فرزندم را به تو نمایاندم . نام و کنیه او، نام و کنیه پیامبر است و اوست که زمین را از عدل و داد پر خواهد کرد، پس از آن که از ظلم و جور پر شده باشد.

در این هنگام احمد بن اسحق نشانه‎اى از امام خواست تا قلبش اطمینان بیشترى پیدا کند.

کودک سه ساله به عربى فصیح گفت: من، بقیه الله و انتقام گیرنده از ظالمان هستم ...

 

برگرفته از کتاب جهانگشاى عادل، سید جمال الدین دین پرور