قابل توجه کسانی که اسلام را مورد حمله قرار میدهند آنهم به بهانه جنایات عده ای انسان نما که به نام اسلام دست به جنایت می زنند! یا اجداد و اسلاف آنها که قرنها پیش دست به کشور گشائی در اقصا نقاط جهان زدند!
بیست و یک سال پیش در قلب اروپای متمدن و در میان سکوت کشورهای غربی، صرب‌های بوسنی، به جان مسلمان‌ها افتادند. جنایات زیادی در این جنگ وحشیانه اتفاق افتاد که لکه ننگ آن تا ابد بر پیشانی مدعیان حقوق بشر خواهد ماند. از قتل عام و نسل کشی مسلمانان گرفته تا تجاوز به زنان و دختران مسلمان به منظور پاکسازی قومی و نژادی.
به گزارش مشرق : با مرور وقایع فروپاشی یوگسلاوی سابق به شش جمهوری مستقل در می یابیم که دستیابی به استقلال در جمهوری بوسنی و هرزگوین با اکثریت مسلمان در مقایسه با جمهوری های دیگر با اکثریت مسیحی (اسلونی، کرواسی و مقدونیه) تلفات و ویرانی های سنگینی را دربرداشت و خون های زیادی بر زمین ریخته شد. این در حالی بود که در هیچ یک از جمهوری های با اکثریت مسیحی چنین حوادثی حتی در نازلترین سطح اتفاق نیفتاد. استقلال طلبی در این جمهوری ها در فضایی بدور از خشونت و خونریزی صورت گرفت و دقیقا به همین علت است که مسلمانان بوسنی و هرزگوین دولت های اروپایی را به همدستی و مشارکت در جنایات صرب ها متهم می کنند و آنان را در قتل عام هزاران انسان بی گناه شریک جرم می دانند.
در اوایل سال 1995 با میانجیگری آمریکا و اروپا، یوگسلاوی سابق با استقلال بوسنی موافقت کرد و برای پایان دادن به جنگ قرار شد نیروهای حافظ صلح در مناطق حساس بوسنی مستقر شوند. این درحالی بود که شورای امنیت سازمان ملل در سال 1993 (1372) هنگامی که صرب ها حملات خود به مناطق مسلمان نشین را تشدید کرده بودند، شهر سربرنیتسا را به همراه سارایوو، توزلا، گوراژده و بیهاج منطقه امن اعلام کرده بود. این بدین معنا بود که این نسل کشی در مقابل چشم نیروهای حافظ صلح و در مناطقی که از سوی سازمان ملل امن اعلام شده بود بوقوع پیوست.
به گزارش رجانیوز، پس از فروپاشی یوگسلاوی، جمهوری بوسنی و هرزگوین، در پی همه‌پرسی استقلال انجام‌گرفته در سال 1992، اعلام موجودیت کرد. این اتفاق، آغازگر جنگ‌های بوسنی بود. همه‌پرسی استقلال، توسط صرب‌های بوسنی تحریم شد و با مشارکت 67? مردم، 98? رأی‌دهندگان به استقلال بوسنی و هرزگوین رأی دادند.
صرب‌های بوسنی، که از جانب صربستان و مونته‌نگروی همسایه حمایت می‌شدند، جمهوری صرب بوسنی را تشکیل داده و به قصد تجزیه جمهوری در طول خطوط قومیتی و پیوند دادن نواحی صرب‌نشین برای تشکیل «صربستان بزرگ»، حمله مسلحانه کردند که این جنگ موجب کشته شدن صدها هزار نفر از مردم مسلمان بوسنی شد.
جنگ صرب‌ها علیه بوسنی هرزگوین، فقط یک جنگ ملی و بر سر خاک نبود، بلکه با هدف و تلاش برای از بین بردن مسلمانان و تعهد بر نسل‌کشی انجام گرفت. لذا فقط 40000 نفر (غیر نظامی) در سربرنیتسا هدف قرار گرفته و یک جا کشته شدند. جرم آنها فقط هویت اسلامی آنان بود.
بنا بر همین گزارش در این جنگ برای اولین بار تجاوز به زنان و حتی دختران خردسال و کشتار کودکان، به عنوان یک تاکتیک نظامی برای پیروزی قلمداد شد.
بنا بر گزارشات مستند در سازمان ملل: در جنگ صرب‌ها علیه بوسنی، بیش از 300 هزار غیرنظامی کشته و هزاران زن مورد تجاوز قرار گرفت.
بنا بر همین مستندات، در کشتار جولای 1995، بیش از 8000 غیر نظامی بوسنیایی (مسلمان) که اغلب آنان را پیرمردان و جوانان تشکیل می‌دادند، در داخل و اطراف شهر سربرنیتسا توسط یگان نظامی «Srpska (VRS ) » به فرماندهی ژنرال راتکو ملادیچ (Ratko Mladi? ) قتل عام شدند. و دبیر کل سازمان آن را بدترین و وحشتناک‌ترین قتل عام در دنیا، پس از جنگ جهانی دوم خواند.
البته طبق اسناد به دست آمده، در این کشتار جمعی مسلمانان، شبهه نظامیان صرب به نام گروه «عقرب» و نیز برخی از نیروهای نظامی یونانی (داوطلب)، ارتش صرب را یاری می‌کردند.
به گزارش انجمن حمایت از زنان صدمه دیده در جنگ بوسنی، تا کنون پرونده 25000 زن آسیب دیده به سازمان ملل ارائه شده است.
در سال 2004 و در طی برگزاری دادگاه جنایات جنگی، قاضی (Prosecutor v. Krsti? ) تصریح کرد: 25000 تا 30000 زن و کودک بوسنایی (مسلمان) را به انتقال اجباری واداشته‌اند و تعداد کثیری از آنان در طی انتقال مورد تجاوز و قتل عام قرار داده‌اند و شواهد دال بر کشتار هدفمند و سازماندهی شده است. (شماره پرونده و پاراگراف: Case No. IT- 98-33 , 19 April 2004 , Para. 33 ).
به گزارش قاضی تجدید نظر، تئودور مورن (Theodor Meron ): اکثریت قریب به اتفاق کشته‌شدگان را مردان بزرگسال و پسران نوجوان تشکیل می‌دادند. پسران زیر 15 سال و مردان بالای 65 سال. و البته طبق گزارشات زنان و حتی نوزادان بسیاری در میان اجساد یافت شده وجود داشتند. (BalkanInsight ).
هم چنین کمیسیون فدرال بوسنی موفق شده است تا فهرستی از 8373 نفر مفقود تهیه نماید که حدود 500 نفر آنها زیر 18 سال بوده و تعداد بسیاری از آنها زنان و دختران هستند. (FederalCommission for Missing Persons; “Preliminary List of Missing and Killed inSrebrenica”; 2005 ).
تعداد 6594 قربانی غیر نظامی دیگر از طریق آزمایشات DNA که بر روی قطعات به دست آمده در گورستان‌های دسته‌جمعی انجام گرفته شناسایی شده‌اند و هزاران نفر دیگر هنوز ناشناس باقی مانده‌اند که همگی غیر نظامی و تعداد بسیاری از آنان زنان، کودکان و نوجوانان زیر 15 سال می‌باشند.
به استناد (Writ ofsummons (4 June 2007), the Dutch law firm Van Diepen Van der Kroef Advocaten ) به گزارش شاهدان عینی، سربازان و شبه‌نظامیان صرب گاهی یک منطقه را هدف قرار داده و با حمله به آن منطقه، مردان و پسران را کشته و یا می‌ربودند و سپس زنان را مورد تجاوز قرار داده و می‌کشتند. بارها شکم زن باردار را باچاقو دریده و طفل او را با دست خارج کرده و مقابل چشمش و حتی چشم دیگران سر بریدند.
به همین سند و گواهی شاهد عینی، مادری را دیدم که از ترس به گوشه‌‌ای خزیده بود و سر فرزند خردسال پسرش را که گریه می‌کرد روی پایش قرار داده بود. سرباز صرب آمد و به او گفت: صدای این را خفه کن و چون گریه پسر بچه قطع نشد، او را در آغوش مادرش سر برید و سر بریده را روی چاقو گرفت و به سایرین نشان داد. تأسف‌آورتر و رقت‌انگیزتر آن که بسیاری از شاهدان در دادگاه‌ها و گزارشات خود شهادت دادند که قتل‌ها، جنایات، تجاوزات و بچه‌کشی بسیاری مقابل چشم نظامیان هلندی (اعزامی سازمان ملل جهت کنترل آتش بس) اتفاق می‌افتاد و آنها در حالی که گاه 5 یا 6 متر بیشتر فاصله نداشتند، فقط نگاه می‌کردند و قدم می‌زدند.
مدیر «انجمن زنان خسارت دیده جنگ بوسنی» در سال 2001 در دادگاه اظهار داشت که نه تنها بسیاری از جانیان و متجاوزان به زنان و کودکان در سطح جامعه آزادانه می‌گردند، بلکه در مشاغل حساسی چون اداره پلیس یا آموزش و پرورش و … به کار گرفته شده‌اند!
تخریب مسجد مسلمانان توسط صرب ها و حضور گشت سازمان ملل متحد
پناهندگان بوسنیایی در اردوگاه سازمان ملل متحد
