با سلام

فزونی اظهر نظر چه از سوی کاندیداهای ریاست جمهوری وچه از سوی همگان، مرا بر داشت تا دستم را روان کی برد کرده و هرچه دل تنگم می خواهد بنگارم.

مقام معظم رهبری در بیانی زیبا فرمودند(نقل به مضمون): رئیس جمهور آینده باید نقاط قوت دولتهای قبلی رادارا بوده و نقاط ضعف آن ها را نداشته باشد.در این باب کمتر صحبتی به میان آمده و حتی کاندیداها نیز تا آنجا که حقیر دنبال کردم صحبتی از نقاط قوت دولت های قبلی بویژه دولت نهم و دهم نداشتند.انگار این دولت در دو دوره هیچ نکته مثبت نداشته است که این هم نوعی بی انصافی است.

در حوزه سیاست خارجی استکبارستیزی از بارزترین نکات مثبت دولت است که باید در ادامه نیز در سیاست های دولت ساری و جاری باشد. شناخت کامل او از دشمنان مهم و استراتژیک است چرا که تا متوجه نباشیم که با چه جبهه ای روبرو هستیم، هرگز قادر نخواهیم بود که جامعه اسلامی را در جاده تکامل و پیشرفت و توسعه جلو ببریم.مگر در قرآن کریم اشاره نشده است:  وَلَن تَرْضَى عَنکَ الْیَهُودُ وَلاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعدَ الَّذِی جَاءکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ   : و هرگز یهودیان و ترسایان از تو راضى نمى‏شوند، مگر آنکه از کیش آنان پیروى کنى. بگو: «در حقیقت، تنها هدایتِ خداست که هدایت [واقعى‏] است.» و چنانچه پس از آن علمى که تو را حاصل شد، باز از هوس هاى آنان پیروى کنى، در برابر خدا سرور و یاورى نخواهى داشت  ) (البقرة : 120)

البته یکی از نقاط ضعف این دولت برخورد غیر منطقی در برخی موارد بود که باید در دولت بعدی مدنظر قرار گیرد.نه اینکه اصل کار را زیر سوال ببریم.

ساده زیستی دولت مردان نیز را نباید کم اهمیت دانست و این از ارزش های این دولت بود که ممکن است در برخی مواقع دچار اشکالاتی بود لیکن اصل این کار بعد از دوره سازندگی و اصلاحات بسیار مهم و حیاتی بود.امام علی (ع) فرمودند:«خداوند مرا پیشوای خلقش قرار داده و بر من واجب کرده است که درباره ی خودم و خوراک و پوشاکم مانند مردمان ناتوان عمل کنم تا این که فقیر به سیره ی فقیرانه ی من تأسی کند و ثروتمند به وسیله ی ثروتش سرکشی و طغیان نکند  .  »(الکافی، ج1،ص410)

بصیرت و ولایتمداری نیز اگرچه با نقاط ضعفی روبرو بود امادر دولت آینده باید بعنوان یک شاخص قرار گیرد و این راه با قاطعیت ادامه پیدا کند.فقدان آن در حوادث و تحولات سیاسی و اجتماعی و اداره کشور حاکمیت، استقلال و موجودیت سرزمین را به مخاطره می‌اندازد. اگر چه بصیرت خصوصا از نوع دینی آن، خاص خواص نیست و همه اقشار جامعه باید در ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ... از آن برخوردار باشند، اما به نظر می‌رسد سهم این بخش از جامعه به دلیل جایگاه خاص و تأثیرگذار آنان، بیشتر باشد . تاریخ به خوبی نشان داده است که رمز پیشرفت و توسعه اقتصادی و فرهنگی یک کشور در گرو سه مسئله مهم حیاتی است:مسئله اول: رهبری که بتواند جامعه را در موج های سهمگین اقتصادی و فرهنگی و ...هدایت کند.مسئله دوم: مسئولین و قوای سه گانه که در اجرای فرامین رهبری به جد بکوشند.مسئله سوم: مردم که با انتخاب افرادی شایسته و ولایت مدار، ارتباط مسئولین عالی رتبه از جمله ر?سای جمهور با رهبری را قوت ببخشند تا در سایه این ارتباط و همدلی بتوانند به رفاه و آسایش و امنیت دست یابند.

عدالت محوری نیز از نکات بارز دولت نهم و دهم بود که شاید به دلیل ضعفها،مورد انتقاد باشد اما باید در ادامه با بررسی و آسیب شناسی آن ادامه یابد.چنین سیاستی از تجمع بی رویه ثروت و قرار گرفتن اموال فراوان در دست عده ای خاص جلوگیری می نماید. زیرا این امر منجر به استثمار و در نتیجه به اسراف و فساد مبدّل خواهد گشت.

شجاعت نیز از نکات برجسته در دولتمرد نهم و دهم بود که باید ادامه یابد. امام علی(علیه السلام) در دستورالعملی که به مالک اشتر می‌دهد، این‌گونه می‌فرمایند: «با افراد ترسو و بزدل، رایزنی مکن که تو را در تصمیم و اراده‌ات، سست می‌گرداند و آنچه [در واقع] بزرگ نیست، در نظر تو بزرگ نشان می‌دهد.»همچنین ایشان می‌فرمایند: «قدر مرد به قدر همت اوست، و راستی و صداقتش به قدر مردانگی او، و شجاعتش به قدر غیرت او.»

ایمان به هدف نیز باید تقویت شود . رهبران و مدیران جامعه دینی، باید همانند رسول خدا(صلی الله علیه وآله) به راه و هدف خویش ایمان و اعتقاد راسخ داشته باشند و به گونه ای آن را حق بدانند که حاضر باشند تمام هستی و جان خویش را برای دفاع و پیروزی آن اهدا کنند.

تعهد و تخصص،درکنار این ویژگیهای مهم ،افراد باید از صلاحیت های ویژه ای برای تصدی منصب ریاست از جمله تخصص و تعهد و تجربه کار اجرایی در تمام مسائل مربوط به اداره کشور برخودار باشند، چرا که آیات الهی در کنار مسئله ولایت مداری به مسئله علم و دانش ادراه جامعه نیز اشاره می کند و این دو را دو رکن مهم برای افرادی که خواستار تصدی هر گونه مسئولیتی در جامعه اسلامی هستند محسوب می کند.