نه از پشت در خانه ات اجازه دارم صدایت کنم،
نه در کوچه بنی هاشم
برای غریبی ات اشکی بریزم،
و نه حتی
بر دیوار پهلو شکسته باغ فدک
بوسه ای بنویسم.

تنها به من اجازه داده اند
به سنگ های بی روح بقیع خیره شوم
و بر مزار پنهان شده ات
نماز بگذارم.

عبدالرحیم سعیدی راد