به مقتضاى روایات عدیده‏اى که از امامان بزرگوار راجع به فضایل و مناقب حضرت فاطمه معصومه سلام‏اللَّه‏علیها و ثواب زیارت آن معظّمه رسیده است، طبعاً ولىّ‏عصر، امام زمان ارواحنافداه نیز براى آن بانوى بهشتى احترام و تعظیم فراوان قائلند و از روى همین قراین و شواهد مى‏توان گفت که آن ولى‏اعظم خدا نیز به زیارت عمّه بزرگوار خود، حضرت فاطمه معصومه سلام‏اللَّه‏علیها اهتمام دارند و مرقد مطهّر وى مورد توجّه، عنایت و الطاف امام زمان علیه‏السّلام مى‏باشد.

و به همین مناسبت زائران بقعه منوّره از زن و مرد نیز مورد لطف خاصّ امام زمان علیه‏السّلام مى‏باشند، زیرا آن حضرت مى‏بینند که دلدادگان آل محمّد و شیعیان اهلبیت علیهم‏السّلام سر بر آستان عمّه گرانقدرشان ساییده و عتبه مبارکه و ضریح مقدّس او را مى‏بوسند.

این مطالب با نظر بر اخبار و روایات مربوط به زیارت خانم ذکر شده است و همچنین بعضى از مکاشفات و رؤیاهاى صادقه نیز که براى اهل‏دل و صاحبان‏نفوس ‏زکیّه واقع شده، حکایت از همین معنا مى‏کند.

مرحوم آیت‏اللَّه حاج آقا مرتضى حایرى رضوان‏اللَّه‏علیه، فرزند برومند مؤسّس حوزه‏علمیه ‏قم مرحوم آیت‏اللَّه‏العظمى حاج شیخ عبدالکریم حائرى قدس‏سرّه‏الشریف در یادداشتهاى خود نوشته‏اند: من این جریان را که اهل علم و تحقیق و دقّت در امور، زیارت حضرت معصومه سلام‏اللَّه‏علیها را در قسمت بالاسر حرم حضرت فاطمه‏معصومه سلام‏اللَّه‏علیها انجام مى‏دادند، نمى‏پسندیدم براى اینکه:

اولاً سلام به حسب اعتبار عرفى باید به طرف آن موجود محترم باشد نه بالاى سر او و رو به قبله، که جسم مطهّر در طرف چپ واقع مى‏شود. و تا آنجا که مى‏دانم در هیچ‏یک از سلام‏ها به این شکل نرسیده است.

و ثانیاً در خصوص ضریح آن حضرت که قبر مطهّر انحراف دارد، صورت مطهّر نوعاً در پشت سر واقع مى‏شود.

شبى خواب دیدم که سه‏نفر مردمان بیابان‏گشته که یکى از آن سه بزرگوار - در عالم خواب معلوم بود که امام‏عصر عجّل‏اللَّه‏تعالى‏فرجه‏الشّریف بود، در پشت سر حضرت، رو به قبله در طرف سر مبارک ایستاده‏اند و به حسب ظاهر زیارت مى‏کنند، یعنى معلوم بود که براى زیارت ایستاده‏اند، ولى من کلمات آنها را نمى‏شنیدم.

بعداً من به روایت سعد، که دلیل بر زیارت آن وجود مبارک است مراجعه کردم. دیدم "عندالرأس‏مستقبل‏القبلة" دارد؛ یعنى نزد سر و جانب سر، رو به ‏قبله و "فوق الرأس" ندارد که معنى آن "بالاى سر" باشد. و نزد سر، روبه قبله، با توجه به عرفیّت سلام که باید رو به جانب جسد مطهّر باشد منطبق بر همان موضع مى باشد که در عالم خواب امام علیه‏السّلام و دو نفر از یاران آن بزرگوار ایستاده بودند.(1)

تواضع بزرگان در آستانه حضرت فاطمه‏معصومه سلام‏اللَّه‏علیها

به موجب اینکه جلالت قدر و عظمت مقام بانوى اسلام، سیّده جلیله طاهره حضرت فاطمه معصومه سلام‏اللَّه‏علیها از مسلّمات است و مورد هیچ گونه ابهام و اجمال و یا سخن و اشکالى نیست، رؤساى مذهب و زعماى دین در همه اعصار براى آن بانوى آسمانى احترام فوق‏العاده قائل بوده و هستند و همگى در برابر آستان با عظمت و جلالش سرتسلیم فرود مى‏آورند. تشرّف به حرم مطهّر و ولیّةاللَّه را افتخار دانسته و به بوسیدن اعتاب آن حضرت سرافرازند و زیارت وى را مایه سعادت و خوشبختى دو جهان و نجات و رهایى خویشتن از عذاب الیم الهى مى‏دانند.

از جمله این اعاظم و بزرگان، ‏مرحوم‏آیت‏اللَّه‏العظمى‏بروجردى اعلى‏اللَّه‏مقامه است که شخصیّت بزرگ جهانى بود و زعیمى بلامنازع و تقریباً متّفق‏علیه به شمار مى‏رفت.

او نسبت به مقام والاى بانوى عصمت و امامت حضرت فاطمه‏معصومه سلام‏اللَّه‏علیها تعظیم و تفخیم خاصّى مى‏کرد . یکى از اعلام از حواریّین آن زعیم بزرگ نقل مى‏کردند که: صحبت این بود که ابن‏سعود در سفر به تهران براى ملاقات با ایشان به قم بیاید. آقا نپذیرفتند و موافقت نکرده، فرمودند: چون اگر به قم بیاید به زیارت حرم حضرت فاطمه‏معصومه سلام‏اللَّه‏علیها نمى‏رود و این توهین به آن حضرت است که با من ملاقات کند ولى به زیارت حرم مطهّر حضرت معصومه سلام‏اللَّه‏علیها نرود!

شدّت تعظیم و احترام فوق‏العاده آن پیشواى بزرگ اسلامى، نسبت به مقام رفیع حضرت فاطمه‏معصومه سلام‏اللَّه‏علیها را بنگرید که از چنین موقعیّت عظیم ظاهرى و اجتماعى چشم‏پوشى مى‏کند و از اینکه پادشاه کشور سعودى به زیارتش بیاید، مى‏گذرد که ‏نکند اندک‏ غبارى بر شخصیّت ‏والاى‏کریمه‏آل ‏محمّد سلام‏اللَّه‏علیها و علیهم‏اجمعین بنشیند، در حالى که در آن روز و آن شرایط آمدن پادشاه سعودى به قم براى دیدارشان بستر بسیار مساعدى براى ارایه شخصیّت جهانى آن مرد خدا بود.

این درس بزرگى براى همگان است که درست متوجّه باشند که نقطه‏مرکزى و محور همه عظمتها در قم، حضرت فاطمه‏معصومه سلام‏اللَّه‏علیها و حرم مطهّر اوست و هر شخصى در پرتو آن بزرگوار مورد تعظیم و اجلال است و هرگونه احترام و تکریم از یک شخصیّت دینى و روحانى بدون مراعات مقام والاى آن حضرت بى‏ارزش است و قابل قبول و تحمّل براى انسان‏هاى بزرگ و وارسته نیست.

با توجه به مواردی که بیان شد متوجه عظمت این بانوی بزرگوار شده و سعی کنیم بیش از گذشته به مقام ایشان توجه داشته و در زندگی الگو برداری و توسل به ایشان را فراموش نکنیم.

پی نوشت ها:

1. یادداشت هاى مرحوم آقاى حایرى، ص 118.