امروز روز تولده! اما با تولد بعضیها میتوان باز هم گریه کرد! میدانی چرا؟! چون مصائب آنها در آینده آنقدر کمرشکن است که حتی وقتی در قنداق هم هستند باید بر مظلومیت آنها گریه کرد!
امام حسین (علیهالسلام) کسی است که پیامبر هم در تولدش بر او گریه کرد!
ملائکه آسمانها هم در روز تولد او گریه کردند!
پدر و مادرش، امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا نیز در تولدش گریه کردند!
گریهای بر مظلومیت او!
گریهای برای پاکی روح بخاطر او!
و گریهای برای الگوبرداری و درس گرفتن از سیره او!
و گریه بر امام حسین(علیهالسلام) آنقدر مورد سفارش است که در روز تولد او هم به جاست گریهای کرد و دلی شست و طرحی بر هم زد برای عبرت گرفتن و زندگی حسینی (علیهالسلام) کردن!
گریه کردن و به گریه انداختن در مورد امام حسین (علیهالسلام) برابر با پاداش بهشت شمرده شده است. از امام صادق(علیهالسلام) نقل است که فرمودند: مَن أنشد فی الحسین (علیهالسلام) بیتاً مِن شعرٍ فبکی أو تباکی فله الجنّه؛ هر کس که درباره امام حسین (علیهالسلام) بیتی بسراید پس گریه کند یا بگریاند بهشت از آن اوست!
به سادگی معلوم میشود که گریستن برای امام حسین (علیهالسلام) و یا گریاندن دیگران در مورد آن حضرت از چه اجر عظیمی برخوردار است و میتواند آخرت فرد را تأمین نماید.
نام حسین(علیهالسلام) نامی است جان سوز که در روز میلادش نیز دلها کربلایی میشود! آنچنان که پیامبر با قنداقه او به کربلا رفت و فاطمه و علی (علیهماالسلام) نیز اشک بر دیدگان مبارکشان جاری گشت!
به همین دلیل در سیره بزرگان و علمای دین ما بسیار مرسوم و رایج بوده است که اشعاری را در مدح ائمه (علیهمالسلام) و به خصوص امام حسین (علیهالسلام) بسرایند و با آن اشعار فرهنگ عاشورا را زنده نگه دارند. از جمله مشهورین این اشعار که حتماً همه آن را بارها شنیدهاند اشعار محتشم کاشانی درباره امام حسین (علیهالسلام) است که با این بیت آغاز میشود:
باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
این شعر حماسی و جان سوز شعری است که با یادآوری آن بوی محرم میآید! تعجب نکنید الآن محرم نیست بلکه ماه مبارک شعبان و روز میلاد امام حسین (علیهالسلام) است. امّا نام حسین (علیهالسلام) نامی است جان سوز که در روز میلادش نیز دلها کربلایی میشود! آنچنان که پیامبر با قنداقه او به کربلا رفت و فاطمه و علی (علیهماالسلام) نیز اشک بر دیدگان مبارکشان جاری گشت!ادامه مطلب...