سوال عجیبی است.به راستی اگر امام نبود ایرانی که مدت ها در زیر گام های پادشاهان دیکتاتور و مستبد و استعمارگران اروپایی غارت شده بود با ادامه رژیم پهلوی به کجا می انجامید؟ هویت ملی که در چنگال کاپیتولاسیون گرفتار آمده بود چه میشد؟ اسلام و ارزش های دینی امروز کجای زندگی ما قرار داشتند؟ چقدر استقلال داشتیم و چه میزان آزادی؟

یادمان نرود که برایمان چه نسخه هایی پیچیده بودند که با آمدن امام باطل شد.برای آنکه بفهمیم نسخه ها چه بوده خواندن تاریخ از زمانهای دور برایمان لازم و ضروری است.دو راه داریم:یا به خواندن تاریخ همت ورزیم و یا آنها که خوانده و بازگو می کنند را باور کنیم.خیلی ها هستند نه حاضرند بخوانند و نه حاضرند گوش به خوانده ها بدهند که این امری خطرناک است.

سالروز رحلت ملکوتی امام خمینی موعد خوبی است برای تامل در اینباره؛ چقدر قدر انقلاب و جریان اسلام خواهی که امام در ایران و جهان ایجاد و رهبری کرد را می دانیم .واقعا اگر امام خمینی این بزرگ مرد عصر غیبت کبری نبود ایران امروز چگونه بود؟

     دستانش را در آب فرو کرد ، چه قدر خنک ، چه دل رباست این آب ، اما حسین و فرزندانش تشنه اند .

    سقا دست به آب برد اما نه برای نوشیدن، آری ، چون تا سوار آب ننوشد اسب نیز آب نمیخورد ، بنوش ای اسب تو

    مرکب خوبی برای عباس بوده ای ، اما عباس هرگز نخواهد نوشید ، اگر تو نبودی دستش هم به خنکای آب ، خنک نمی شد .

    صبر ! آری صبر را تا به حال چشیده ای ، می گویند تلخ است ، تلخ ... عباس مامور به صبر بود و چه زیبا صبرنمود

    ... کودک بود که قصه چادر خاکی فاطمه را برایش گفتند ، خواست بجوشد گفتند صبر کن تا کربلا ، نوجوان بود که فرق

    شکافته علی را دید خواست بگرید گفتند صبر کن تا کربلا ،تازه جوانی بود که بدن برادرش حسن را تیر باران کردند

    خواست ببارد گفتند صبر کن تا کربلا ، و اینک این سرزمین موعود کربلاست اما از بد عهدی ایام او باید باز هم در

    دفاع از خیام صبر کند ، تا او ایستاده است دشمن نیز در جای خود خواهد ایستاد ، دلش برای ادب کردن دشمن به تنگ

    آمده اما چه می شود کرد مولایش حسین فرموده و عباس مطیع خدا و رسول و مولاست ...

    صدای حرکت دشمن از پشت نخل ها افکارش را به هم ریخت ، پس از سالها صبر کردن ، امروز وقت آن است که

    عباس برای سیراب کردن فرزندان حسین ، بجوشد ، بگرید و ببارد...

    سقا جوشید و گریید و بارید اما تقدیر چیز دیگری بود ، صبر ، باز هم صبر ، آن هم کنار دریا ، تا روز موعود

    وسقای ادب چه زیبا ادب نمود گفته فاطمه را ، وقتی فرمودند : ولدی عباس ... سقا به احترام مادر برای اولین بار

    حسین را برادر صدا زد ...یا اخا أدرک أخا...

    خداوندا در فرج موعودت به حق عمویشان عباس تعجیل فرما

    پس برخیز و حرکت کن و بدان فرزند حسین علیه السلام در افق طلائی این عصر منتظر انتخاب من و تو است.

    اکنون گاه یاری اوست !

    تنهای تنها ارتش حسینی

تا الان دقت کردی گنبد و گلدسته های امام حسین(ع) و حضرت اباالفضل(ع) چه تفاوتی دارند؟
 تفاوت پنهانی ندارند اگر خوب نگاه کنی می بینی گنبد هر دو بزرگوار طلاکاری هستند گلدسته هاشون هم همینطور اما دیواره گلدسته های حرم امام حسین(ع) طلاکاری شده و دیواره گلدسته های آقا اباالفضل(ع) کاشی کاری شده اند.
به نظرت طلا کم اومده که به جای طلا گلدسته های عباس رو کاشی کردند؟
خیر اتفاقا سه بار طلاکاری کردند اما هر سه بار هم طلاها از گلدسته ها جدا شدند.
سرپرست گروه گفت من شب باید داخل حرم آقا عباس بمونم و ازش اجازه بگیرم تا کارمون رو انجام بدیم.
فردا صبح وقتی به سراغ سرپرست اومدند دیدند پریشون و گریونه گفتند چرا خودتو به این روز انداختی چی شده؟
گفت شب متوسل به مولا اباالفضل شدم خیلی گریه کردم از خستگی خوابم برد مردی اومد دیدم دست در بدن نداره بهش گفتم آقا چرا اجازه نمیدید ما کارمون رو تموم کنیم ما باید بریم نجف اونجا هم کار داریم.
مولایم ابالفضل(ع) گفت نمیشود آخر باید تفاوتی میان ارباب و غلام باشد و رفت.

ایــام نشـاط و شـور امـت آمــد

هنگام سرور و اخذ حاجت آمد

روز سـه و چهــار و پنج مــاه شعبــــان

از جـانـب حـق سـه پیـک رحمـت آمــــــد

میلاد حسین است و اباالفضل و علی

یعنـی کــــه سـه منشـاء سعــادت آمــد

آن ماه که ماه حاجتش میخواننــد

ما بیـن دو خـورشیـد امـامـت آمد

نـــور ابـــدی و ازلـــی میـــآیـــــد

بــر عـالــم ایجاد ولی میــــآیــــــد

مجموعه حسن و عشق وایثار و کرم

یعنــی کــه حسیــن بــن علــــی میـآیـــد

شعبان بهانه ای است برای دوستی با خدا ، لحظه هایت سرشار از این دوستی باد

بدانید که رجب ماه خدا، شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است

این عید سعید بر همه مسلمین جهان و مستضعفان مبارک باد . ما در ماه شعبان هستیم و چند روز دیگر در ماه رمضان واقع می شویم . ماه رمضان ،ماه نبوت است و ماه شعبان ،ماه امامت . ماه رمضان ، لیلة القدر دارد وماه شعبان ، شب نیمه شعبان دارد که تالی لیلة القدر است . ماه رمضان مبارک است برای این که لیلةالقدر [دارد ] و ماه شعبان مبارک است برای این که نیمه شعبان دارد . ماه رمضان مبارک است برای این که نزول وحی در او شده است یا به عبارت دیگر ، معنویت رسول خدا وحی را نازل کرده است و ماه شعبان معظم است برای این که ماه ادامه همان معنویات ماه رمضان است . این ماه مبارک رمضان جلوه لیلةالقدر است که تمام حقایق ومعانی در او جمع است . ماه شعبان ، ماه امامان است که ادامه همان است . در ماه مبارک رمضان ، مقام رسول اکرم ( صلی الله علیه و آله ) به ولایت کلی الهی بالاصاله تمام برکات را در این جهان بسط داده است و ماه شعبان ، که ماه امامان است ، به برکت ولایت مطلقه ، به تبع رسول الله همان معانی را ادامه می دهد.

  شب مبعث، بسیار مبارک می باشد، در روایات آمده   که اجر عبادت شیعیان در این شب برابر است با اعمال شصت سال

اما روز بیست وهفتم رجب روزی است که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله در غار حرا به رسالت مبعوث شد و برای این روز چند عمل است :

ـ غسل .

ـ روزه: که برابری می کند با روزه هفتاد سال و یکی از چهار روزی است که در تمام سال برای روزه گرفتن امتیاز دارد .

ـ بسیار صلوات فرستادن بر پیامبر و آل ایشان .

ـ زیارت حضرت رسول و امیرالمؤمنین علیهماالسلام .

رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله : أنا أدیبُ اللّه وعلیٌّ أدِیبی؛

                                                      پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : من تربیت شده خدا هستم و على تربیت شده من 

 «لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ علَیهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِین رَؤُوفٌ رَحِیمٌ»

هر آینه رسولى از خودتان براى شما آمد، که آنچه شما را رنج مى دهد بر او گران مى آید.

سخت به شما دلبسته است و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است .

روز تجلّی رحمت الهی. عید پیامبری رسول خدا مبارک

با سلام

ضمن عرض تسلیت شهادت امام موسی بن جعفر(ع) حدیث ذیل تقدیمتان:

فضل بن یونس مى گوید: امام کاظم به من فرمود؛ این دعا را بسیار خوان :
« اللهم لا تجعلنى من المعارین ، و لاتخرجنى من التقصیر» ؛ خدایا مرا از کسانى که ایمان عاریه اى دارند قرار مده ، و مرا از تقصیر بیرون مبر.
عرض کردم : معنى ایمان عاریه (ناپایدار) را دانستم ، ولى معناى ؛ « مرا از تقصیر بیرون مبر» چیست ؟
فرمود:« هر کارى را که براى خدا انجام مى دهى ، خود را در آن ، مقصر بدان ، زیرا همه انسانها در مورد اعمالشان ، بین خود و خدا، مقصر مى باشند» .